Ik ben even benieuwd of het nu aan mijn eigen vrienden- en kennissenkring ligt of dat jullie er ook last van hebben.

Laatste jaar redelijk wat dingen gekocht, waaronder de Porsche en een ander huis.
Ik woon er nu ca 7 maanden en niemand laat meer iets van zich horen om te komen kijken of heeft interesse in de zaken waar je mee bezig bent.

Zelf toon ik altijd interesse in de mensen en zaken die ze gekocht hebben en dan valt met dit erg tegen. Zelf mijn beste vriend heeft nog niet de moeite genomen om mijn nieuwe auto (daily driver) te bekijken na 3 maanden.

Klinkt misschien een beetje emotioneel, maar ik heb het afgelopen jaar meer plezier gehad van het Porscheforum dan van mijn vrienden en kennissen.
Lijkt me een beetje van de kop en het maaiveld...

Ben benieuwd naar jullie ervaringen.

Komt dit jullie bekend voor of is dit alleen mijn lot?

Het schijnt wel een gegeven te zijn dat de meeste mensen last hebben van afgunst. Ik noem het een ziekte die niet te genezen is. Ik zelf ken alleen gezonde jaloezie, en misgun niemand iets. Ik denk altijd ze zullen er wel hard voor gewerkt hebben, of veel geluk gehad. Wil je het zelf ook zul je je daar zelf voor moeten inspannen, iemand anders doet het niet voor je! Eigenlijk is het heel zielig voor die mensen, maar ik erger me er dood aan. Als ze de tijd die ze er over zeuren nou eens gingen gebruiken om ook wat meer te verdienen, konden ze misschien wat minder afgunstig zijn.

Tja, is altijd moeilijk.... Veel mensen denken dat je heel veel geld moet hebben om een nieuw huis te kopen en een Porsche te kunnen rijden! De vraag die men dan stelt is "waar doen ze het van..?" Dat is typische Nederlands.

Echte vrienden geven daar niets om (wat je hebt en hoe je bent). Kortom, misschien zijn je kennissen en/of vrienden wel niet wie je denkt dat ze zijn...

Geniet van het leven en de dingen om je heen. Als je positief in het leven staat, gaat alles vanzelf. Het forum is een bolwerk van P liefhebbers die iets gemeen hebben, daarom voel je je hier ook welkom (en thuis).

Geluk kun je afdwingen, is een manier van leven....

Alles komt goed heb geduld.

Heb je je wel eens bedacht dat het wellicht zo is dat auto's je vriend de ballen interesseren?

Heeft denk ik ook te maken met de fase waarin je leven zich bevindt. Ikzelf ben 38 en veel van mijn vrienden hebben nu een paar kinderen en startende gezinnen. In tegenstelling tot 10 jaar geleden is men meer op zijn eigen gezin gericht en zien we elkaar niet meer 3x per week.

Contact is minder intensief, maar daarom niet minder hecht.
Overigens heb ik de laatste jaren ook een aantal echt leuke mensen hier ontmoet.
Toen mijn zoon Tijs anderhalf jaar geleden geboren werd waren sommigen van het PF er eerder bij dan mijn goede vrienden... hoewel die ook kwamen hoor!

Ben het met Harald eens, als je ouder wordt worden bepaalde dingen minder belangrijk, 20 jaar geleden hadden mijn vrouw en ik best wel hard gespaard en toen kwam onze eerste nieuwe auto een Ford Escort 1.4 4 bak zwart met een RS spoilerpakket en een schuifdak en maar liefst 15 inch wielen - ik was toen trotser op de auto als misschien nu wel op mijn 911 - ik reed stad en land af om toen mijn nieuwe auto te showen, nu heb ik niet eens meer de moeite genomen om alle opmerkingen in ontvangst te nemen van hoe lang doe je met deze

Ligt denk ik ook aan je verwachtingspatroon. Toen ik mijn eerste 911 kocht, kwam er niemand langs om naar mijn auto te kijken. Dat gebeurde als ik bij mensen op bezoek ging, als we afspraken een rondje te golfen, te gaan squashen of ergens te borrelen. Dan liepen sommigen om mijn droom heen en vonden hem gaaf, proleterig, oud, hun eigen droom of wat anders.

Hetzelfde als je een nieuw huis koopt. De eerste die een 'grote-mensen-huis' koopt krijgt het hele zwikkie op bezoek, nu ik aan mijn 4e huis toe ben komen mensen langs als ze in de buurt zijn of als ik een housewarming geef.

De eerste van mijn vriendenkring die een kind kreeg moest bij wijze van spreken de horde afremmen die op kraamvisite wilde komen, inmiddels is het zo dat je bij de geboorte van je kind een felicitatie-smsje krijgt

Als je jong bent besteed je je vrije tijd aan je hobby's en stappen (voor sommigen is dat hetzelfde). Sinds ik een gezin heb, besteed ik het overgrote deel van mijn vrije tijd veel selectiever dan vroeger. Ik moet zeggen dat ik er niet onder lijdt

Van mijn auto's heeft nooit iemand wakker gelegen , ik ben in mijn vriendenkring vrij eenzaam als autofreak
Maar toen ik mijn huis kocht kreeg ik geen complimenten maar
opmerkingen zoals : " wie is er dood in de familie ? " , " hoe ga je dat ooit afbetalen ? " of " alle dagen confituur ( jam) eten zeker ? "
Ondertussen ben ik wel bijna halfweg van de afbetalingen
enkele " vrienden " heb ik wel nooit meer gezien

ah ja, uiteindelijk heb je toch misschien maar een handvol echte vrienden in uw leven,
uitspraken zoals,
ik eet nog graag eens een biefstuk,
of ik ga nog graag eens op reis,
of uitleg waarom zij juist net niet een porsche hebben,
of liever eerst hun eigen huis hebben of
ge kunt daar toch maar met twee in
of er is geen plaats in de koffer,

ik lig daar al lang lang lang lang lang niet meer wakker van.

Tis niet met die mensen dat je verder doet hoor.

Ik leef maar één keer en ik doe mijn goesting.

Ik ben "blij" dat er nog meer PF'ers zijn die een dergelijke ervaring hebben. het is wel erg jammer dat je door dit soort dingen minder geniet van de dingen waarvan je verwacht dat je vrienden/kennissen dit in ieder geval een bepaalde aandacht zullen schenken.

Heb me zelf al voorgenomen meer met gelijkgestemden op te trekken, zoals de PF'ers. In het verleden reed ik veel oldtimeritten en dit jaar eigenlijk alleen nog maar PF-ritten en liefdadigheidsritten.

Ik zie ook dat het item veel wordt gelezen. Misschien dat PF'ers hetzelfde denken, maar dit niet durven te ventileren.

Kom op, we zijn nu toch onder elkaar.

ken het gevoel wel (ander huis, de 911 en een eigen zaak in kort tijdsbestek) maar het is ook zo dat mijn hobbies anderen niet of weinig intereseert.
"oogst wat u zaait"zeg ik dus maar, heb interesse in anderen en ze zullen (als het een goede vrind is) ook interesse in jou hebben, ook al lopen de hobbies soms niet synchroom

Mijn ervaring is dat de mensen die echt om je geven en weten wat je bezig houdt en weten hoe hard je hebt gewerkt of dingen opzij gezet hebt om dromen te verwezenlijken wel degelijk geïnterresseerd zijn in b.v. mijn porsche, ook al is het niet hun hobby. En van die mensen heb ik ook super reacties gekregen.

Een aantal mensen (familieleden), die al langer afgunstig waren zijn het nu nog meer . Heb daar geen moeite mee en vind het eerder voor hun zielig (je zal maar zo moeten leven)

Misschien onstaan er volgende week op je eigen rit nog wel spontane vriendschappen.

Heb een mooi huis, heb leuke auto's, heb een mooi praktijkpand,
en allemaal zelf voor gewerkt!!
Als iemand daar moeite mee heeft is dat zijn eigen probleem, kan ik niet wakker van liggen.

Da's de juiste instelling Humphrey!

Volledig mee eens,
alhoewel er vandaag toch wel een juweeltje voor mijn deur stond........
damned, jaloers dat ik was..... grrrrrapje (lolz)
enfin, ik vind het toch iedere keer super als ik iets zie dat mooier is dan
hetgeen ik zelf heb. Iemand anders mag toch ook zijn geluk hebben.

Op die manier kan je er zelf ook van genieten .
Jaloerse mensen zullen hun dan zekers niet goed in hun vel voelen.
Eigenlijk moet u medelijden hebben..... small spirit or little mind

Dank je wel, Henk.
En F@rgo,
er is altijd een baas boven baas.

F@rgo, stond er "iets roods" voor de deur vandaag?

Als ik 20 was en ik kocht mijn eerste tweedehands van mijn centen, dan voelde ik ook de behoefte om dit aan iedereen te gaan showen. Nu ben ik 38, eerste tweedehands Porsche aangeschaft.
Nu ga ik helemaal anders tewerk. Veel discreter. Ik zeg het liever niet dan wel. Als ik eens met de Porsche ga werken, probeer ik hem zoveel mogelijk weg te stoppen in de ondergrondse parking.Niet dat ik mij stoor aan reacties, maar ik ga ze nu ook niet uitlokken.
Van mijn familie heeft nog bijna niemand de 968 gezien.


Eigenlijk is een Porsche een goede test om te weten te komen wie je echte vrienden zijn. Ik heb er ook maar een handvol en die blijven nog steeds dezelfde.
Wel heb ik ook steeds meer de behoefte om gelijkgezinden op te zoeken. Ik vind het zalig om met anderen uren over Porsche te kunnen praten. Zoals hier op het forum.

Gr,
Rufie.

Heb zelf andere ervaringen.

Heb een erg mooie vriendin.

Opeens komen alle vrienden langs.

Zelfs wanneer ik niet thuis ben!

Marcel, ik weet exact wat je bedoelt, maar heb het maar van me afgezet,
niet? nou dan maar niet, ik kan er niet (meer) van wakker liggen.

En dan nog je koppie boven het maaiveld...........das algemeen bekend.
Ze denken echt niet na over hoe hard je werkt, hoeveel uur, of hoeveel dagen, maar zoals gezegt ik kan me er niet meer druk over maken.

Ik zou zeggen geniet van wat je hebt berijkt en doe dat met wie je wilt en het ook begrijpt, en blijven

Via het Forum leren kennen?

Tja,ik ken het.

Ik ben 38 jaar oud en alleenstaand.
En de meesten van mijn oude groep wonen samen,zijn getrouwd en hebben kinderen.En dan pas je gewoon niet meer in de groep.Ze "vergeten" je bij verjaardagen,feestjes,uitgaan etc..........Ze weten niet meer waar je woont.
Geeft niks........... Maar l#llig is het wel.........

Tja, de maatschappij is heftig geïndividualiseeerd de laatste jaren. Met name door het feit dat er in je omgeving mensen op jonge leeftijd overlijden geeft een gevoel van "nu genieten, het kan elk moment gebeurd zijn met je".

Misschien is de basis dat wij onze doelen al voor een groot deel hebben bereikt en dat we weinig zorgen hebben, terwijl heel veel anderen dit toch heel moeilijk vinden om te accepteren.

Als je alleenstaand bent is het erg lastig om met "stellen" te blijven omgaan. Met name als je laat zien dat je alleen óók kunt genieten. De maatschappij kan niet toelaten dat iemand alleen ook gelukkig kan zijn.
Daarnaast speelt ook de rivaliteit een grote rol.

Daarom is het ook zo jammer dat wat je denkt dat een echte vriendschap is (ook na 35 jaar) toch nog op de tocht komt te staan. Wat is nu makkelijker dan iemand een compliment te geven?

Nou ja, een beetje zware kost vóór het weekend.

Ik heb gelukkig een hele lieve vriendin en dat is mijn steun in dit soort zaken. We kunnen alles samen bespreken en dan blijkt dat zij ook deze ervaring heeft met haar vriendinnen.
Misschien ligt het wel aan mij, wie zal het zeggen.

Het is inderdaad de juiste instelling. Ik lig er echter soms toch nog wakker van. Als je de mensen in je huis met open armen ontvangt, en ze gaan dan achter je rug om wat liggen zeiken, dan heb ik echt geen goed gevoel, en daar kan ik soms wel een nachtje van wakker liggen. Gewoon op zoek naar het waarom van dit gedrag.

Dat siert je Paul en het zegt tegelijk dat "ze" het dus volledig bij het verkeerde eind hebben!