Voor de liefhebbers los ik hierbij mijn belofte in door een uitgebreid vergelijkend warenonderzoek te publiceren tussen mijn sinds 4 jaar zeer geliefde 996 Carrera 4 cabrio en mijn inmiddels nieuwe liefde, een Aston Martin V8 Vantage Roadster. Om alle discussie en eventueel lange tenen te omzeilen.....dit is slechts mijn persoonlijke bevinding en mening, zo objectief als maar mogelijk, met heel veel respect voor de beide voitures. Want laten we wel wezen, we hebben het hier natuurlijk over een duel tussen de creme de la creme van de auto's. Dus "iets echt negatiefs" zul je mij over geen van beide wagens horen zeggen....
Ok, genoeg gezeverd, let's talk business. Eerst even de beide kandidaten voorstellen:
Wow-factor/Kippenvel:De P. was mijn eerste echte sportwagen in dit dure segment. De aankoop was een zenuwslopend geheel maar toen ik voor het eerst dan in "mijn wagen" wegreed had ik goose bumps zo groot als eieren, wat een feest was dat. De eerste kilometers waren onvergetelijk en de 300 km lange rit van Keulen naar huis waren een feest. De AM daarentegen was mijn tweede supercar. En ofschoon er veel meer geld mee gemoeid was, de aankoop zo mogelijk nog zenuwslopender was, toen hij bij mij voor de deur van de trailer afreed had ik toch een veel minder euforisch gevoel dan bij mijn eerste echte sportwagen, de P.
Kijkend naar de mooi gewelfde lijnen van de P is nog steeds een genot. Voor mijn gevoel een prachtig vrouwelijk sierlijke lijn. De AM daarentegen smoelt iets steviger, net even wat brutaler en mannelijker. De stijl van de AM groeit nog elke dag naar me toe. Ik begin hem steeds mooier en mooier te vinden. Zo mooi dat ik sinds enkele weken vind dat ie ook van buiten toch wel mooier is dan de P.
De Uitrusting:Daar kunnen we kort en goed over zijn, die is van beiden heel goed. Maar dit is wel het terrein waar de P het hands-down wint van de AM. Om te beginnen werkt bij een Porsche alles (meestal tenminste) daar waar je bij de AM toch nog wel eens een rammeltje, los dingetje of gebroken electriciteitsdraadje moet accepteren. Ook is mijn P wel veel rijkjer uitgevoerd. De AM moet het bv doen zonder Cruise Control, Bluetooth, telefoonvoorbereiding, MP3 speler etc etc.
Onze Relatie:Huh, wat is dat nou voor rare intro.... Nou laat ik het zo formuleren. De Porsche en ik waren al binnen 500 meter dikke vrienden. Onze deal was...."Als jij goed voor me zorgt zal ik me de poten uit het lijf rennen om je overal snel en veilig te krijgen". De relatie met de AM heb ik van de week getypeerd als "Ze bijt !" Ik heb me werkelijk al 100x gestoten aan rare uitsteekseltje, terugvallende portieren, een rare zonneklep stand etc etc. Kortom, we zitten in de wittebroodsweken, maar het gaat wel elke dag beter.
De Omgeving:Kan ik kort over zijn. Met een AM bemerk ik alleen maar respect en goedkeuring daar waar je met de P. nog wel eens een onterechte middelvinger te verwerken krijgt. Iedereen vindt de AM echt supermooi en collega's op het werk gaan in de pauze even naar de AM kijken omdat ie zo mooi is.
Het Geluid:Als je de P start is het alsof een stereoinstallatie aanzet. Een ballade van mooie tonen en klanken.
Als je de AM echter start is het alsof er een Dolby 7.1 openknalt. Wat een symphonie van genot. Het geluid als je boven de 4500 toeren komt is werkelijk om voor wakker te worden, zo gaaf. Ik ben er in Duitsland met ruim 200km per uur mee door een tunnel heen gescheurd, dat is echt oorverdovend, maar zo bruut gaaf.
Tadaaaaaa, daar is ie dan eindelijk, HET RIJDEN:De Porsche is een fantastische wagen waar ik onwijs lekker mee rij en gereden heb. En de eerlijkheid gebied te zeggen dat de vergelijking natuurlijk ook niet helemaal eerlijk is. 10 jaar oud vs 4 jaar, 135.000km vs 7.500km, 8 cilinders vs 6, 4,3 liter vs 3,6. Maar mensen wat is het rijden in een AM ongelofelijk gaaf. Alles lijkt (en is ook echt) veel bruter, veel ongenunaceerder en zo ongelofelijk krachtig. Als je wegspuit bij het stoplicht is het net of de wereld even stil staat. Ik rij er snel veel te hard mee, dus doe erg mijn best om op tijd de voet van het gas te halen, maar omdat ik voor mijn werk regelmatig naar Duitsland moet kan ik me soms zo enorm uitleven.
Het voelt hoger boven de weg, maar wel wat zwaarder en meer solide dan de Porsche. De acceleratie, ook boven de 200 km/u, is enorm. En ik heb vorige week in mijn vriend zijn 500pk Porsche Turbo gestuurd en ook dat is een raket natuurlijk. Ongetwijfeld sneller dan mijn AM, maar gek genoeg, toch voelt dat niet zo.
Maarrrrr, voelt het ook zekerder? Kijk dat geloof ik dus (nog) niet. Ik weet het niet zo zeker. In de P heb ik 285 gereden op de bahn en met de AM "slechts" 250. Dat kwam vooral omdat er geen vrije weg beschikbaar was om verder te kunnen. Het kan mijn geheugen zijn, maar ergens had ik toch het gevoel dat de P wat strakker stuurde, wat directer de weg doorgaf en wat stabieler in het spoor reed. Ik ga dat zeker de komende weken nog eens goed uitproberen, maar so far dus nog zeker geen gelopen race.
De bochten in de AM zijn een genot, superstrak sturend en met voor mijn gevoel wat meer gemak door de lange bochten.
Nou een heel verhaal, en de te verwachten uitkomst is dat ik inderdaad echt ongelofelijk blij ben met mijn nieuwe liefde, de Aston Martin, maar zoals gezegd, de strijd was niet geheel en al eerlijk en ondanks dat blijf ik ook nog steeds met een dikke glimlach zo nu en dan mijn Porsche de garage uitrijden om een paar 100km te gaan touren.
Feel free om te reageren natuurlijk of om dingetjes te vragen.
En voor de liefhebbers.......
Kijk hier even