Kan ik überhaupt een porsche kopen rond de 35000 een sc bv.
Die ook nog een beetje netjes is.

maar kent iemand dit bedrijf?
https://www.carworldclassics.com

Is er iemand die bekend is met Stolze classic cars.

Stolze is wel vaker langsgekomen maar kent iemand dit bedrijf?
https://www.carworldclassics.com

Joop Stolze is hier regelmatig genoemd

Stolze is wel vaker langsgekomen maar kent iemand dit bedrijf?
https://www.carworldclassics.com

Joop (79) veilt zijn collectie oldtimers om senioren te helpen: ’Wooncomplex voor sociaal contact’
author avatar
Roy Klopper

10 nov. 2024in Binnenland

Nadat zijn eerste klassieke voertuigen nog tussen de orchideeën werden geparkeerd, groeide de oldtimercollectie van Joop Stolze in De Lier binnen een halve eeuw uit tot de grootste van Europa. Binnenkort gaan de vijfhonderd historische auto’s onder de hamer. Joop, die zondag 79 werd, stopt ermee nu zijn kinderen geen interesse hebben in voortzetting van zijn wereldvermaarde zaak. Waar nu nog de showroom staat, maken oude auto’s straks plaats voor bejaarde Westlanders.

Joop Stolze tussen zijn glimmende pronkstukken. „Een prachtige rit die nu gaat stoppen.”
© matty van WIJNBERGEN

Joop Stolze tussen zijn glimmende pronkstukken. „Een prachtige rit die nu gaat stoppen.”

„Een prachtige rit die nu gaat stoppen.” Aldus Joop Stolze in het vers van de drukpers gerolde overzichtsboek ’De geheime collectie in het Westland’. Deze rijk geïllustreerde ode is van de hand van de uit de reclamewereld afkomstige broer Kees. „Een verhaal over het najagen van je dromen en je door niets of niemand laten afremmen”, zo meldt de auteur.

Samen met de andere Stolze-telg Krijn is hij erbij als Joop in 1976 zijn eerste klassieker koopt, een Triumph TR3 uit 1958 die in Londen wordt opgehaald. Na betaling van omgerekend nog geen 600 euro, tuffen de broers gedrieën in de krappe tweezitter terug naar De Lier.

„Ik maakte de fronsende Britse douanier bij de boot nog wijs dat de ’3’ in de typeaanduiding stond voor drie personen en we mochten door”, zo memoreert Joop bijna vijftig jaar later in de kantine van zijn bedrijfspand in De Lier.

Chevrolet Bel Air en Studebaker Speedster
Ten tijde van de aankoop van zijn TR3, die anno 2024 na ruim tweehonderdduizend rallykilometers nog steeds in de showroom prijkt, is Joop plantenkweker. Net als zijn vader Gerrit, aan wie hij warme herinneringen heeft: „Een harde werker met een bijzondere hobby, hij reed graag in opvallende auto’s zoals een Chevrolet Bel Air en een Studebaker Speedster.”

Joop raakt zo als vanzelf verliefd op niet-alledaagse automobielen. Na zijn eerste aanschaf krijgt hij de smaak te pakken. Het aantal klassieke voertuigen in de kassen waarin ook chrysanten en orchideeën staan, groeit gestaag.

Lees verder onder de foto.

Amerikanen, Italianen... Joop Stolze is van alle markten thuis. Uiteraard inclusief motoren.
© matty van WIJNBERGEN

Amerikanen, Italianen... Joop Stolze is van alle markten thuis. Uiteraard inclusief motoren.

In dit nog internetloze tijdperk is het nog echt speuren naar mooie exemplaren: „De zaterdag-Telegraaf met duizenden auto-advertenties was een dankbare bron. Gewoon bellen en snel zakendoen.” Om al die aankopen te bekostigen, moet zo nu en dan ook een wagentje worden verkocht. „Zo begon de handel”, herinnert Joop zich.

Oldtimers uit de VS
De zaken gaan al snel wereldwijd. In 45 jaar tijd haalt Stolze bijvoorbeeld zo’n tienduizend oldtimers op uit de VS, die middels een ingenieus laadsysteem vaak met vijf of zes tegelijk in één container in Rotterdam arriveren: „Eind vorige eeuw waren de auto’s in Amerika veel goedkoper en door het zonnige klimaat in staten als Californië hadden ze geen last van roest.”

De collectie telt doorgaans zo’n vier- tot vijfhonderd klassiekers. Deze worden sinds tien jaar verkocht vanuit een verbouwde bedrijfshal aan de lokale Lierweg. Deze locatie werd betrokken om verlost te zijn van het gedoe met de gemeente die jarenlang tot aan de rechter toe klaagde over de honderden wagens in de oude glaskassen met een agrarische bestemming.

Bekijk ook:

Autofanaat Martin is trots op zijn Mussolini-auto: ’Deze is nog nooit gerestaureerd!’
Langzamerhand deed ook het internet zijn intrede, hetgeen de bloeiende firma met duizend unieke bezoekers per dag geen windeieren legt. Stolze: „In goede jaren verkopen we hier zo’n vierhonderd auto’s, gemiddeld is 250 en in extreem slechte jaren als tijdens de coronapandemie zijn het er 125. Acht van de tien voertuigen gaan naar het buitenland, tot aan Australië toe. De woestijnlanden zijn nieuw afzetgebied, in onze eigen garage sleutelt momenteel onder anderen neef Gerrit aan twee klassieke Maserati’s die naar Dubai gaan. Apart volk daar, de koper zei zonder met de ogen te knipperen ’ja’ tegen de vraagprijs, maar wachtte vervolgens maanden met betalen. Niet prettig.”

Lees verder onder de foto.

Een felrode ’blikvanger’ als uithangbord. De planning is om volgend jaar april alles onder de hamer te brengen.
© matty van WIJNBERGEN

Een felrode ’blikvanger’ als uithangbord. De planning is om volgend jaar april alles onder de hamer te brengen.

Dan was het aangenamer zaken doen met een hoogbejaarde bezoeker uit India die vorig jaar onaangekondigd binnenliep. Stolze: „Samen met zijn zoon, die toch ook zeker 70 jaar oud was, liep hij wat rond. Ik verwachtte er niet zo veel van. Na een tijdje legden ze een lijstje op tafel met zestien auto’s die ze allemaal tegelijk kochten. Er zijn over de hele wereld zo veel mensen met verschrikkelijk veel geld.”

Bekijk ook:

Handig is Bert (58) niet, toch kocht hij een oude Mercedes: ’Er gaat best wat geld in zitten, gelukkig vindt mijn vrouw het ook leuk’
Nou is een beetje pecunia in de kontzak tegenwoordig sowieso een must voor wie een goede klassieker wil kopen. De prijzen zijn de laatste tien jaar als een raket omhooggeschoten. Een Porsche 911S die niet eens zo lang geleden nog voor zo’n 25.000 euro van de hand ging, brengt nu moeiteloos het vijfvoudige op, zo vertelt neef Gerrit tijdens door hem verzorgde bedrijfsrondleidingen die een paar keer per maand worden gehouden voor de meest uiteenlopende groepen. „Van oldtimersclubs tot groepjes tennisvrouwen, alles komt binnen.”

Klassieke auto als belegging
Joop Stolze kijkt niet op van de prijsstijgingen: „Inflatie is een factor, maar klassieke auto’s zijn ook een prima belegging. Over geld op de bank krijg je amper rente en betaal vermogensbelasting, terwijl een oldtimer almaar meer waard wordt. En het is natuurlijk ook veel leuker om te investeren in iets waarmee je kunt rijden dan in een modern schilderij dat mijn kleindochter ook kan maken. De auto-ontwerpers van vroeger waren de échte kunstenaars van deze wereld.”

Als voorbeeld noemt Stolze één van de pronkstukken in zijn collectie, een Fiat Boano uit 1954. „Daarvan is er slechts één gemaakt, die we hier nu aan het restaureren zijn. Een hele puzzel om onderdelen te bemachtigen, maar het gaat lukken”, zo voorziet de handelaar die zelf voor reguliere ritjes het liefst het autootje van zijn echtgenote pakt.

Lees verder onder de foto.

Stolze sr. met zijn Chevrolet Bel Air.
© eigen foto

Stolze sr. met zijn Chevrolet Bel Air.

Ofschoon hij er dus zelf niet mee rijdt, gaat het de liefhebber Stolze soms aan het hart als bijzondere modellen het pand verlaten. „Ik kocht altijd alleen maar in wat ik zelf mooi vind, dus heb een band met de collectie. Er zijn modellen verkocht waarvan ik nu denk dat ik dat nooit had moeten doen. Anderzijds ben ik oprecht van mening dat een auto hoort te rijden, dus daarin vind ik dan weer troost.”

Toch is op sentimentele gronden wel eens een deal geklapt. Daarover kan voormalig internationaal autocoureur Bart van der Kloet meepraten: „Jaren geleden stond ik bij een auto te kijken. Ik weet niet meer welk type, maar in het rood vond ik ’m niet zo mooi. ’Als hij zilver was’, zeg ik. Joops reactie: ’Dan krijg je hem niet, want die auto hoort rood te zijn.’

Bekijk ook:

Lucy (32) gebruikt haar bijna honderd jaar oude oldtimer gewoon als familieauto: ’Zelfs de kinderwagen past achterin’
Mede vanwege dergelijke voorvallen staat Stolze bij sommigen in het klassiekerswereldje te boek als een norse mopperaar. De Westlander haalt er zijn schouders over op. „Tja, ik kan eigenwijs zijn, maar altijd met een goede reden. Als bezoekers ongevraagd hun kinderen in auto’s hijsen voor selfies, dan zeg ik daar wat van. Anderzijds, kijk eens in het gastenboek in de kantine, dat staat vol enthousiaste reacties. En van leuke projecten word ik enthousiast. Laatst had ik nog een weduwe die een auto kocht zodat haar twee zoons eraan kunnen sleutelen. In zo’n geval geef ik die wagen het liefste voor niks weg.”

Lees verder onder de foto.

Naast auto’s gaan nog honderden klassieke brommers en motoren, reclameborden, benzinepompen en andere curiosa van de hand.
© matty van WIJNBERGEN

Naast auto’s gaan nog honderden klassieke brommers en motoren, reclameborden, benzinepompen en andere curiosa van de hand.

Die sociale kant uit zich ook in het plan om op de plek van de huidige showroom woningbouw te plegen. Stolze wil een deel van de opbrengst van de bedrijfsverkoop investeren in een complex van 48 seniorenappartementen en twaalf sociale huurwoningen.

„Er zijn in De Lier zo veel ouderen van die in een veel te groot huis wonen nadat hun partner is overleden. Velen hunkeren naar sociaal contact. Hoe mooi zou het zijn als zij bij elkaar kunnen wonen? Dat is uiteindelijk ook goed voor de doorstroming in de woningmarkt.”

Bekijk ook:

Meneer Dekker was en bleef Meneer Ford: ’Dit beschouw ik niet als werk’
Sinds het de Westlander jaren geleden duidelijk werd dat geen van zijn drie kinderen het classicsbedrijf wil overnemen, is hij bezig met dit bouwplan. „Naar verwachting komt er snel goedkeuring van de gemeente, waarna het complex er over vier jaar kan staan. Hopelijk kan ik er dan zelf ook nog in wonen met mijn vrouw Nel.”

Veiling bijzondere voertuigen
Maar eerst afscheid nemen van zijn levenswerk. Stolze ziet allerminst uit naar de veiling van alle bijzondere voertuigen. Naast auto’s gaan nog honderden klassieke brommers en motoren, reclameborden, benzinepompen en andere curiosa van de hand. De planning is om volgend jaar april alles onder de hamer te brengen. Vanaf januari gaat het veilinghuis alle voertuigen fotograferen en beschrijven.

Van de opbrengst heeft hij naar eigen zeggen geen idee: „Het zal hopelijk een aanzienlijk bedrag zijn, dat we onmiddellijk in het bouwproject kunnen stoppen.” Joop blijft handelaar genoeg om nog even reclame te maken en om voor de goede zaak met een traditie te breken: „Ik werkte altijd met vaste prijzen, onderhandelen gebeurde hier niet. Maar voordat straks de veiling begint, kan er nu wel wat korting van af.”

Mooi dat we het artikel konden lezen THX!.

Ja hoor, wel een keer langs geweest in Valkenburg. Heb wel vertrouwen in wat ze verkopen.