Zo ik ga er es voor zitten. Geen oneliner met ondersteunend gegoogled plaatje. Dit keer geen post zonder kapitalen en interpunctie, sterker nog het liefst zou ik deze in hoofdletters neertypen. Dat komt ook weer zo schreeuwerig over, dus maar niet.
Afgelopen week, na weer een uurtje van site naar site te gaan om het aanbod van Porsches te bekijken, een afspraak gemaakt bij een specialist. Wellicht is het allemaal weer wat meer aangewakkerd door afgelopen zondag in Zandvoort.
Een jaar geleden, toen ik dit forum ontdekte, stond voor mij de keuze helemaal vast. Een zwarte 964 moet het worden, zwart leer van binnen. Na een tijdje meelezen en af en toe een rit ging ik in mijn gedachten ook bepalen of het een tip of handgeschakelde moest worden, een C2 of een C4. Enfin discussie daarover is hier genoeg gevoerd. Een turbo wellicht? Nee, beetje te fors om als eerste Porsche aan te schaffen. Een targa, mwah... zou kunnen, maar is het voor mij toch niet helemaal. Een cabrio? Heerlijk lijkt me dat, vooral 's zomers, maar nee toch niet... het is die lijn van die 911 die het voor mij doet. En dan vooral niet afgekapt, vloeiend... een coupe dus.
Na een rit in een 993 bij R&L verleden jaar zomer begon ik steeds meer gevoel te krijgen voor dat model. Het bezwaar van de minder "authentieke" koplampen werd steeds minder. Het moet gezegd des te meer je er naar kijkt, des te mooier de voorkant van een 993 wordt.
De keuze zou dus tussen deze 2 modellen moeten gaan vallen. Als in het leven komen er altijd andere dingen tussendoor, kans om voor mezelf te beginnen, aandelen te kopen in de zaak waar ik werk... en hup alles even op een laag pitje. Inmiddels was het enthousiasme niet getemperd, superjunkie schijn ik zelfs te zijn
.
Vamorgen om half elf de volvo gestart en samen met dmijn teerbeminde onderweg richting Utrecht. Op weg naar een mede-forummer. Bij
Targa Florio stond een mooie 964 te koop die in mijn plaatje paste. Oke de bekleding was wel volleder maar niet het gezochte zwart. Voor de rest mooie auto op de foto's. En budgettair gooit deze geen roet in het eten met betrekking tot de zakelijke mogelijkheden die zich voor me ontwikkelen.
Aangekomen bij Hette bleek de 964 net die morgen verkocht te zijn, jammer natuurlijk; maar dat mocht de pret niet drukken. Eerst even gezellig een kop koffie met koek (!) en een rondje door de zaak, gewoon rondkijken zonder verdere verplichtingen. En in Hilversum staat echt van alles. Een fantastisch mooie 356, vooral de regering was hier helemaal weg van, een indrukwekkende 964 turbo en wat is dat vesuvio mooi op een Porsche 993... schandalig gewoon. Nog een kop koffie, het gespreksonderwerp laat zich raden. Gelukking kreeg Marianne zakelijk een paar telefoontjes dus die hoefde zich niet te storen aan al dat gezwets over Porsches.
Hette "out of the blue": "Wat vind je van een 3.2, ik heb een hele mooie staan met een lage km-stand wat je graag wilt". Een 3.2, tsja... eigenlijk nooit
echt over nagedacht. Beetje in mijn ogen ouderwetse bumpers, geen stuurbekrachtiging en ook niet zo'n spoiler die omhoog komt bij 80 km/u. Achterin de zaak, bijna verstopt, stond inderdaad een 3.2. Een witte nog wel! Oke het beestje had voor de rest alles mee. Volledige papieren, Nederlandse auto en het hier zoveel besproken onderhoudsboekje vol met stempels van de lievelingsdealer van John. Op de vraag van Hette of ik zin had om eens met een 3.2 te rijden kon ik geen nee zeggen. Altijd leuk als ervaring. Een nutteloze testpiloot ben ik niet, dus de kans weer eens met een Porsche te rijden.... daar zeg ik geen nee tegen.
Wat een heerlijk geluid als zo'n kar gestart wordt. De eerste meters, even wennen, in die volvo is zelfs de asbak bekrachtigd. Je weet gelijk waarom een koppeling zo heet. Concentreren, rustig aan, je rijdt immers in de liefde van iemand anders. Even geen fouten maken. Wat een gevoel, wat communiceert zo'n auto. Elke voeg in de weg voel je. Machtig. Dit is autorijden in de pure vorm. Hallo, ik ben toch geen echte die hard purist, of toch wel misschien diep van binnen. Rustig Hilversum uit gereden, richting de snelweg. De motor was inmiddels warm geworden. Het zal mij benieuwen dacht ik nog. Probeer maar eens even goed hoor ik rechts naast me zeggen. Gas naar beneden, tsjonge dat wil nog verrekte goed voor een auto van 16 jaar oud. En dat geluid, die snerp die erbij komt als je boven de 4000 toeren komt. Wat een heerlijk gevoel is dat toch dat Porsche rijden. De vijfde versnelling niet gebruikt weer terug richting het media dorp.
Wat een ervaring zo'n 3.2, nooit gedacht dat ik het zo zou kunnen waarderen. Een laatste kop koffie, en wat denkwerk als bagage mee. Terug richting de gezinsbak, langs die mooie 356 en de oranje 911 targa van Hette zelf.
Wat is het leven toch mooi en wat heeft Porsche een bijzondere wagens gemaakt in zijn bestaansgeschiedenis.
een hele mooie kleur 
