Marcel, wil jij m'n vriend worden ?

Lijkt me heel leuk Michael. Je woont wel een eindje van mij vandaan. Maae eens kijken of de "Klik" er is.

Ik de jouwe ook.....

In het Porscheforum zijn we toch één grote vriendenclub?

Ik ken er wel die geen interesse hebben in wagens, die met een aftandse 205 rijden, en plots, 5 jaar later kopen ze een bmw break.

Plots verandert denk ik dan

en vragen of er iemand mijn vriendje wil zijn, pff, ik durf dat niet vragen als kapper hoor

En zo is het maar net.











Sjesus van een positiviteit

Jullie hebben in ieder geval 1 ding gemeen

HAHA !!

Een 930 minimeeting ergens in de buurt van Nijmegen/Arnhem? Is voor de meesten goed te rijden.

Ook ik krijg wel eens negatieve reacties mbt mijn Porsche. Maar als je dan (zoals gisteravond) lekker in de buurt van de Vecht aan het rijden bent en een paar jochies van een jaar of 10 steken hun duim op en kijken je auto na, dan vergeet je al die negatieve b*llshit Je hebt je Porsche voor jezelf en als jij er maar lol aan beleefd.
Ik denk dat er inderdaad veel ongezonde jaloezie is en ook dat veel mensen niet beseffen dat je een 911 kunt kopen voor de prijs van een gemiddelde middenklasser... (onderhoudskosten even buiten beschouwing latende ). En wat betreft vrienden? Je echte vrienden blijven over no matter what en de overige "vrienden"die je "verliest", ach...

Als ik de P uit de garage haal, dan staan de kleine mannen en meiden altijd al klaar met hun vingertjes in de oren om te genieten van het spektakel. Vinden ze ruig . Blijft altijd grappig om dat te zien.

Wat zijn vrienden??

Op school had ik een hele goede vriendin, na school hebben we heel lang contact gehouden. Ze ging toen in Den Haag wonen en ik in Ede. Niet bepaalt dichtbij dus nu is de vriendschap verwatert, gewoon omdat we te ver van elkaar af wonen, we hebben andere bezigheden dan 15 jaar terug.

Ik heb nog een paar vrienden die ik heel af en toe zie, wonen niet al te ver bij elkaar vandaan, maar allebei druk en de behoefte is er niet... klinkt raar, maar ik heb geen zin om iedere week bij vrienden op bezoek te gaan, of andersom.

Je verandert in je leven, krijgt andere interesse, dus ook de mensen met wie je omgaat. Je ontmoet in ieder stadium van je leven andere mensen.

Gewoon lekker genieten van alles om je heen, of dit nu met je oude vrienden is of met je nieuwe vrienden.

Zo zie ik dat ook. Het leven is net een treinreis. En vrienden zijn mensen
die een bepaald gedeelte van de reis meereizen. Sommigen stappen bij
een bepaalde halte uit om over te stappen. Bij elke halte stappen ook weer nieuwe mensen in. Voor jou Marcel zijn dit mischien wel PF mensen of gewoon andere Porsche liefhebbers. Anderen daarentegen blijven iets langer zitten en heel soms blijft er iemand de rest van je leven meereizen......Die moet je koesteren.....

Heb hetzelfde meegemaakt als jij dus herken het precies. Heb er ook best
wel veel over gepiekerd. Maar sinds ik er zo over denk als hierboven beschreven kan ik het beter een plaatsje geven.

Dan ben ik toch dolblij dat mijn 4 beste vrienden ook tot het eindpunt meerijden...

Al woont er één in Londen - afstand is geen probleem. Ik denk dat je inderdaad eerder uit elkaar groeit omdat je andere prio's stelt dan dat je 100 km van elkaar af woont.
Met die huidige communicatiemogelijkheden kan afstand mijns inziens niet meer de hoofdreden zijn. Hoewel ik wel begrijp dat het moeilijker wordt. De vraag is of de vriendschap die extra moeite waard is. Moet ieder voor zich beantwoorden.

Vrienden minder zien??

Ik denk dat het niet gaat over een mooi huis of een Porsche. Wanneer je ouder wordt, en je vrienden ook, verander je. Jij verandert ook, ookal merk je dat misschien niet.

Het minder zien van je oude makkers is mij ook overkomen. Maar ik denk niet dat het door bezit komt, of afgunst. Ik zie ze minder, maar neem ze niets kwalijk. Ben van Amsterdam naar Nijkerk verhuisd vanwege een meisje, en na 2 jaar heeft geen van mijn beste vrienden nog mijn huis gezien.

Neem ik ze dat kwalijk? Ja en nee. Ik accepteer het. En den reis ik maar naar hun toe voor een biertje. Beter dan ze kwijt te raken. Want dat wil ik niet.

Zie het als een van de onvermijdelijke dingen van het ouder worden. meer niet. Denk ook niet dat je er al teveel achter moet zoeken.

P.S. ben 41 jaar....

want wij zijn vrienden voor het leven of

hoe gaat het liedje ook alweer

Marcel,

Ik ben nog iets jonger.... En zie het zo; eigenlijk heel simpel volgens mij, je bent op een gegeven moment geen lotgenoot meer van elkaar.

Op de middelbare school "tegen" de leraar, je ouders, altijd samen stappen week in week uit, concerten zelfde muziek smaak (zelf muzikant zijn in bands spelen etc.). Iedereen heeft daarnaast zijn eigen hobby maar zijn ondergeschikt aan de "vriendenclub". Bij de vervolgopleiding (HBO/WO) heb je dat gevoel ook nog en dan.....dan ga je werken ga je je eigen weg en "strijd" je voor je eigen belang.

En als er dan "kids" om de hoek komen, wordt de vrije tijd anders ingevuld. Ik heb er geen problemen mee....maar lotgenoten door dik en dun, zijn we steeds minder aan het worden.....

O ja zou het bijna vergeten.....heeft volgens mij niet zoveel met het bezitten van een P te maken.

mvgr.
Roi

Een "vriend" zei ooit tegen mij: "iedereen gunt je alles, behalve succes!"
En inderdaad die zie ik ( gelukkig) niet meer.

Afstand zou niets hoeven uitmaken, maar toch gebeurt het wel bij de meeste. Tja ik ben iemand die nog wel eens spontaan langs kom en op grote afstanden doe ik dat niet zo gauw. Ik vind het uiteraard geen probleem om een heel eind te rijden dat snapt iedereen, maar ik blijf dan wel een hele dag en dat lukt niet altijd om in te passen, ik vind het ook wel lekker om een dag lekker thuis te blijven.

Ik heb nog een keer het hele topic doorgelezen en ik wil jullie bedanken voor je openhartige bijdrage aan mijn stelling.

Nu ik weet dat het zeer regelmatig voorkomt en hoe jullie hiermee omgaan kan ik het makkelijker plaatsen en voor mezelf een manier vinden om er beter mee te leren omgaan.

Het is me echter ook duidelijk geworden dat verwijdering tussen jezelf en kennissen/vrienden niet altijd ligt aan het eventuele succes/bezit, maar ook aan de ontwikkelingen op het persoonlijke vlak.

Met name het gebruik van het woord "vriend" heeft voor mij een nieuwe betekenis gekregen.
Zo zijn er een tweetal vrienden gedegradeerd naar kennissen.

Ik las er ook uit dat meerdere mensen het gevoel hadden, dat het alleen bij hen was. Nu blijkt dus van niet.

Nogmaals dank voor jullie reacties.

Marcel B.

Graag gedaan Marcel! En mocht je nog eens ergens mee zitten, gooi het op het forum en we helpen je er weer doorheen

Als ik even naar mijn eigen situatie kijk, dan kan ik me van m'n vrienden ook wel voorstellen dat het vervelend wordt als ik weer over Porsches, of weer over een toerrit begin......
Het is iets waar ik (en jullie hier allemaal) erg enthousiast over zijn, en anderen misschien (waarschijnlijk) wat minder.

Ik zou zelfs durven zweren dat mijn collega's me mijden op maandag

Maar mijn beste vriend heeft het financieel altijd moeilijker gehad en we hadden vroeger (als tieners) afgesproken dat degene die het eerst een Porsche zou hebben van de andere een kratje bier zou krijgen.
Mooi dat ie vorig jaar toch ineens met een kratje op de stoep stond...

Dan staat dit dus los van vriendschap; we waarderen en respecteren elkaar en daar heeft mijn Porsche (gelukkig!) niks aan veranderd. Daarbij maakt dat het een ouder type is, en dat ik als kind al idolaat was van de 911 ook vast wel wat uit.