Vorige week m'n assurantietussenpersoon gebeld om m'n auto weer volledig casco te verzekeren en langs postkantoor gegaan om de P weer uit de schorsing te halen. Het weer voor het weekend voorspelde veel goeds, heerlijk weer dus voor de eerste kilometertjes sinds de winterstop. Wellicht lekker dakje eraf?
Instappen (heerlijk P-geurtje hebben die oude P'tjes toch..), startbeveiliging deactiveren, sleutel in contact, omdraaien en..... lopen!!!! Wel tikken de klepjes (stotertjes?). Maar, dat gaat met rijden wel weg. Eerst even gaan tanken. Na tanken realiseerde ik me dat ik thuis wat vergeten was mee te nemen. Even terug rijden en de auto maar even op parkeerplaatsje bij appartement gezet (normaal zet ik 'r altijd in garage, nu ff niet..). Vergeten spulletjes gepakt, starten, even achteruit steken om daarna soepeltjes m'n weg te vervolgen. En dan....... een hoop gekraak van bijrijderszijde. What the f*ck is dat in hemelsnaam????
Uitgestapt en eens gaan kijken. M'n angst was waar: er stond zo'n laag betonnen k*tpaaltje (die je steeds meer op hoekjes in woonwijken zie staan) tevree tegen mijn auto aan geschurkt. Auto losgekregen en schade bekeken: krassen en paar kleine deukjes van halverwege deur naar achteren, grotere deuk tussen deur en achterwiel in achterscherm. Nou, da's weer lekker. Had ik maar...
Dat wordt morgen, maandag dus, contact opnemen met verzekering om schade te laten repareren. Weer tijdje kwijt dus en dan maar hopen dat alles goed en met veel zorg wordt hersteld, geen/gering kleurverschil, enz. Er gaat van alles door m'n hoofd. Ik ga er maar vanuit dat alles goed komt met m'n P-vriendinnetje. He, dit lucht beetje op. Jullie begrijpen wel wat er door je heen gaat op zo'n moment. Tot spoedig...
Marcel
Kost wel een paar centen en wordt grotendeels helaas niet door mijn buurman betaald... 
