Hierbij een verslag van hunt 22B...
Toen ik vanmorgen zag dat de aanwijzingen richting de grens bij Anholt verwezen, werd de verleiding wel erg groot. Ik heb tot mijn 18 in Ulft gewoont. Deze overgang ben ik dan ook als kind menig maal gekruisd wanneer ik mee ging om de auto vol te gooien met goedkope duitse benzin, op zondag bij de autohuizen te kijken, inkopen te doen of op vakantie. Binnen een bereik van 1 km van de grens zou het toch moeten lukken om de trofee te kunnen vinden in een wit gebouwtje.
Alleen het gevaar zat em toch in racebeus, die hoeft maar een 20km te rijden om bij de trofee te komen, wij een 110km. Vandaar even de list om de hunters uit de streek op de bank te houden in plaats van een bestuurdersstoel. Marjolein overtuigd om toch mee te gaan, P vol met peut gegooid en op weg. Bij Bunnik nog een korte check op het PF, lezen we de opmerking van Erick
F*ck toch te enthousiast...
Heeft hij het ons binnen die ene km het nog heel verraderlijk gemaakt
Nog even overwogen toch maar te keren en de dag anders te besteden.
Ik kon de aanwijzing met de voetbal helemaal niet plaatsen, dat maakte mij aan het twijfelen. In de directe omgeving van de grens zijn namelijk alleen weilanden en enkele bloemkasten en geen voetbal velden.
Toch maar doorgezet en hopend op voldoende aanwijzingen als we eenmaal daarzijn.
helaas te veel gele platen achtervolgd door huisjes op wielen om de auto vol de sporen te geven
en blijven steken op
heeft toch zo zijn voordelen in duitsland hunten
Wij hebben de 3 wat langer gevolgd waardoor we vanuit Anholt de grens zouden benaderen. Al rijdend door Anholt viel de voetbal... aan de grenszijde van Anholt zit een voetbal vereniging
Aan de ene kant verheugd, aan de andere kant huiverig omdat dit nogal een bebost gebied is en Erick had nog niets losgelaten over de afmeting van het gebouwtje.
Het was toen tegen 11-en, Lein waarschuwde me wel, ze wilde uiterlijk om 13:00 weer naar huis toe.
Niet wetende dat we binnen 1 minnut dit passeerden
en we recht op dit afreden:
en Marjolein er zo bijstond:
De trofee stond in het huisje voor de beschermheilige van de jacht St. Hubertus
De trofee stond rechts om de hoek van het hekwerk, onzichtbaar maar wel met een hand tussen de spijlen door bereikbaar.
Op weg naar een bakkie koffie bij mijn ouders nog snel een foto van de grenspaal
en na 230km tevreden kilomters waren we weer thuis
Dus Erick een C versie van je hunt is niet noodzakelijk en bedankt voor het presentje
Nu wordt het broeden op een plan voor de volgende hunt, nu Erick wat regels gebroken heeft maakt het misschien wat makkelijker. Mmmm ik ga volgende week naar Engeland
