Ruim een jaar geleden werd ik 40. Voor mijn verjaardag kreeg ik van een aantal forumvrienden een zeer moeilijk te regelen ticket voor een rondje in de Ring taxi. Onwijs gaaf. Echter, het regelen van de daadwerkelijke afspraak voor het rijden van dit rondje Ring kost ongeveer net zoveel moeite en telefoontjes als het ticket. Enfin, uiteindelijk geregeld dat ik op zondag 14 juni om 12.30u mijn rondje mocht rijden. Al regelende kwam ik erachter dat je op deze voucher ook twee andere mensen mee mag nemen in de BMW M5 Ringtaxi. Omdat ervaringen pas echt leuk zijn als je ze met iemand kan delen had ik Jurgen en mijn Belgische broer
gevraagd om deze dag mee te gaan. Hoewel ik nog niet helemaal wakker was van een uitgebreid feestje zaterdagavond, stond Jurgen om 7 uur vanochtend bij mij voor de deur, waarna we in de Ruf naar Belgie zijn gereden waar we na een kop koffie vertrokken om per limo op stand naar de Nordschleife te reizen, waar wij netjes om 11.30u aankwamen.Na ons gemeld te hebben, werd ons verteld dat de Ring een half uurtje 'gesperrt' was geweest die ochtend door een ongelukje en dat alles dus een half uurtje was uitgelopen. Of we ons om 13.00u wilden melden. Wij in de stralende zon lekker rondgelopen en gekeken naar al het geweld dat de Ring op wilde. Vervolgens een kopje koffie gedronken (advies van de BMW crew was om de lunch maar even uit te stellen tot ná het rondje en daar we later de vomit-spetters op de grijze alcantara hemel van de M5 zagen zitten, was dat wellicht een goede tip
) en ons gemeld om 13.00u. Toen bleek dat één van de twee RingTaxidrivers van vandaag de fameuze Sabine Schmitz was. Dat was voor mij reden om even full toss te slijmen bij de organisatie en te regelen dat drie suffe duitsers werden omgeboekt naar de Duitser-met-snor-chauffeur-van-de-andere-taxi... en wij dus bij Sabine konden. Enfin, ingestapt en naar de slagboom gereden, in een M5 automaat... en wát voor één!Terwijl wij stonden te wachten werd omgeroepen dat er wederom een ongeluk was gebeurd en de Ring 'wieder gesperrt' was. Alle auto's en motoren die klaar stonden voor de slagbomen moesten weg, het terrein af. Alleen beide Ring Taxi's mochten blijven staan
Wij hebben gezellig een kwartiertje zitten oh'en met Sabine, een leuke humorvolle vrouw. Na een kwartier in de zon de auto maar verlaten en buiten de auto verder staan geinen en grappen. Zij is natuurlijk een beetje het gezicht van de Ring Taxi dus vele mensen kwamen op haar af voor een foto of een handtekening of een praatje (de meest gestelde vraag was hoeveel rondjes Ring zij er inmiddels op had zitten. 25000 overigens). Wat ons er op bracht om bij iedereen die langs kwam en vroeg 'Darf ich Ihnen etwas fragen?' of 'can I ask you a question?' meteen te roepen '25000!!!!!' wat steeds flauwer en derhalve steeds leuker werd 
Sabine deed zelf overigens vrolijk mee aan al deze flauwe grappen, maar wel steeds met een vriendelijke lach voor iedereen die haar aansprak.Na uiteindelijk 2 uur
gewacht, gepraat en gegrapt te hebben, werd eindelijk gezegd dat we in konden stappen. Het voordeel van die lange wachttijd was wél dat de Ring helemaal leeg was. De M5 werd gestart, de slagboom ging open en daar gingen we. Holy f*ck wat ging dat hard!!!!! Regelmatig 230-240 op de teller, Sabine reed als een paard dat in de lente voor het eerst de wei ziet, na anderhalve minuut waren we een beetje geacclimatiseerd en durfden we weer vragen te stellen en grappen te maken, terwijl zij als een achterlijke die Ring overroste! Vele bochten ging ze driftend door, met één hand aan het stuur en met de andere hand zwaaiend naar het publiek, dat dat prachtig vond. Evenals wij overigens. Hard omhoog de berg op en boven helemaal uit de veren van de M5, met het gevoel of je vloog. Meteen daarna hard in de remmen en haaks driftend de bocht om. Wat een enorme sensatie... Onderwijl zat onze chauffeuse luchtig te lachen en te grappen... 
Na deze rit begrepen we ineens dat Sabine in een dagje Ringen (1 opwarmronde en 18 'betaalde' taxiritjes) een complete set bandjes verslijt...
Nadat we waren uitgestapt en de adrenaline een beetje was gezakt (behalve bij Paul, die vond het niet heel spannend...
)was het inmiddels ruim half 4 geworden en hadden we na geen of een klein ontbijtje 's ochtends heel vroeg nog steeds niks gegeten. In de auto gestapt en naar een mooi punt (Adenauer Forst) gereden waar je de andere auto's en motoren spectaculair voorbij kon zien komen. Snel een bockworst gescoord en vol verwachting gewacht op wat komen ging...
Enfin, net zoveel als op deze foto want behalve twee sleepwagens in 3 kwartier kwam er niks langs. Weer gesperrt
Toen maar even terug naar Start/Finish, daar nog wat gegeten en rondgekeken en om 5 uur werd er nog steeds niet gereden. Toen hebben we maar besloten om naar huis terug te gaan, het was tenslotte nog een uur of 4 a 5 rijden. Het was een fantastische belevenis, een erg leuke dag. Zoals ik al hoopte een fantastisch kado, waarvan ik oprecht genoten heb!
Een aanrader voor iedereen die een keer heel hard over de Ring wil boenderen, zónder het risico te lopen zijn eigen auto te beschadigen...
