Een ander zou het een rotklus vinden, maar ik niet. Integendeel. Voor mij is dit een van de hoogtepunten van een verder toch al geslaagd weekeinde. Het is zondagavond en het blauwachtige schijnsel van de xenon koplampen priemt via de achteruitkijkspiegel in mijn ogen. Mijn voorganger schuift naar rechts en voor me, in het donker, ligt een stuk vrije Autobahn. Vierde versnelling, gas op de vloer, de Busso 2.5 V6 zingt zijn mooiste lied tot bijna 6500 tpm, door naar vijf en zes. 210, 220, 230... Van B’s A4 2.5 V6 TDI rijd ik niet los. De duitse dieselbeul compenseert op pure trekkracht wat hij ten opzichte van mijn Alfa 156 tekort komt aan vermogen.

Weekendje Nederland om met de jaarclub golf te spelen. Een jaarlijkse traditie in de eerste jaren van de 21ste eeuw. Een mooi excuus om een kleine 2000 km door Europa te scheuren, van Zurich naar het Kennemerland en terug. Gezellig op de thuis, borrelen met Pa en Ma, zondag golf met de club en direct daarna terug naar huis. Gekkenwerk natuurlijk. Golf speelde ik maar een keer per jaar, en wel op dit soort weekeinden. Dat had zo zijn voordelen. Geen hooggespannen verwachtingen, gewoon gezellig met de mannen jippie en vooraf weten dat je de trofee voor de "longest drive" in ontvangst mocht nemen. Wie anders reed er 2000km voor? Van B was een goede tweede. Nooit te beroerd om in zijn Audi te springen reed hij ervoor uit zijn woonplaats Frankfurt heen en weer. Ook ver, maar niet de "longest drive".

Lang duurt het nooit voordat er weer een rijdend obstakel opduikt uit het donker. Vlak voordat de snelheidsmeter de 240 aantikt, dwingt een Mercedes op de linkerbaan me alweer tot afremmen. 220, 200, 180. Lichtseintje helpt, Duitsers zijn gedisciplineerd. Vijfde versnelling, Audi op de achterbumper. De vertrouwde stem van mijn vriend Van B vult via de autotelefoon de Alfa. "Ben er bijna. Die Autobahn ligt er zo weer netjes aangeharkt bij lijkt me zo". Ik grinnik en ga er nog eens goed voor zitten. Via 5 en 6 zitten we in een mum weer ruim boven de 200. Van B volgt als aan een touwtje. Dan, afslag Frankfurt. Een seintje met het grootlicht en de Audi zakt weg in de spiegels. "Ciao man, goede reis verder, ik ga naar bed". Gezamenlijk hebben we een kleine drie uur door die Heimat getrapt, nu sta ik er verder alleen voor. De donkere Autobahn strekt zich voor me uit als een lange, onverlichte tunnel naar Zurich die ik nu zonder het vertrouwde Audi-xenon in mijn spiegels door moet.

De rauwe romantiek van de Duitse Autobahn. Het heeft me van kindsafaan gefascineerd. Door de nacht voortzwoegende vrachtauto's op de rechterbaan, snelle BMW's en Mercedessen, af en toe een Porsche, op de linker. Blauwe ARAL benzinestations en Bockwürste mit Senf bij de Imbiss. Beelden uit mijn jeugd, gezien vanaf de achterbank.

Ik ben nu alleen met mijn gedachten. Voor me, in Zurich, wacht mijn vrouw en mijn nog heel kleine kinderen. Achter me blijven mijn ouders, mijn zussen en mijn beste vrienden. De Autobahn verbindt mijn twee werelden; mijn Alfa houdt me gezelschap op mijn reis door het donkere Duitsland. Op een manier die alleen een Alfa kan geven: gul met emoties, royaal met karakter. Ik weet dat ik me deze ritten de rest van mijn leven zal herinneren.

Jij hebt echt je roeping gemist

Ik moest gelijk aan dat andere topic van je denken, van de Golf GTi terug reis

Zit nu gelijk aan ook wat persoonlijke reizen over de Duitse Autobahn uit mijn verleden (ook midden in de nacht) na te denken.....ik wordt oud

Juist een dergelijk verhaal cq terugblik inspireert me om de geplande trips ‘no matter what’ doorgang te laten vinden en te genieten van de autobahn.

Bedankt voor de reminder

Herkenbaar verhaal alleen die baustelles en daardoor de stau's ....
Ik kan voor mij althans 1 memorabel moment herinneren auf die Autobahn:
Het is mid jaren 80, ik rijd met andere motorrijder richting Munchen en we hebben de vaart er behoorlijk in.
Plusminus 220 a 230 op de teller, schiet lekker op.
We halen het meeste verkeer in, kijken uiteraard vaak in de spiegels, maar dan....
Ineens vanuit het niets..... een laagvlieger letterlijk....
Lamborgini Countach doemt op ineens en gaat er met zeer grote stappen vandoor.
De snelheid waarmee dit gebeurde was waanzinnig en het geluid indem dito.....

Mooi verhaal, mijn laatste nachtelijke reis was afgelopen winterssportseizoen naar Val Gardena. Heerlijk kunnen doorrijden op de Autobahn. Anderen stonden stil, maar ik kon blijkbaar m’n Duitse navi vertrouwen om de Beamer gewoon de sporen te kunnen geven. Een aantal jaren geleden met de Alfa ook een 156, maar dan slechts een 2.0, had ik minder geluk. De ex zat al in Luzern dus ik dacht even lekker te kunnen doorrijden, maar helaas teveel vakantieverkeer. Wel een fantastische auto.

Jaaaa, die lange nachelijke ritten door Duitsland. We vertrokken heel vroeg in de ochtend, of zo je wilt, heel laat in de avond om de lange stukken op het juiste moment aan te breken. Dus tijdig voorbij Wenen en Frankfurt. Destijds de enige risicostukken. Ene keer de Links-Rheinische, de andere keer de Rechts-Rheinische maar de mooiste was toch wel de Sauerlandautobahn. Wel wat om maar dat gaf niet. Toen nog geen baustellen daar dus mooie lange bochten omhoog en omlaag.
Omlaag was het af en toe best knijpen als het even druk werd maar door goed te beladen (alle studieboeken op de vloer) wende het al snel. Onderaan opletten bij de brug, daar kon je wel een beetje smokkelen met de Vmax maar in Duitsland gedroeg je je als de Duitsers en dus poot van het gas, bijremmen zelfs. En dan omhoog bliezen, brulden en denderden de Porsche's, Lambo's (nou ja 1 keer), Audi S6'n, BMW M5'n je voorbij toen nog geen koppelinflatie door tdi.
Lange afstanden met regelmatig pauzes, dat was beloofd aan het thuisfront en bovendien was een wissel wel prettig. De peuk ook (niet beloofd aan het thuisfront). Een keer zelfs als verrassing voor m'n bijrijder een thermosfles erwtensoep meegenomen. Ergens in de schemer, vorst en glinsterende sneeuw dampende erwtensoep langs de autobahn....
Afhankelijk van de richting ergens nabij de grens middels collect'call naar huis bellen, niks mobieltjes of navigatiesystemen toen. Gewoon de kaart erbij en mikken waar je ging tanken/stoppen.
En dat allemaal in een 1.3 Mazda 323 uit 1984 (100.000km mee door Centraal-Europa gereden en diverse bovengenoemde ritten, goede eerste auto)

Later nog gedaan sneller materiaal maar de charme van toen was er nauwelijks meer. Niet erg, herinnering is er nog en nu is er wel meer anders.

Mooi verhaal en ook een ode aan die fantastische Busso
(had je maar een GTA gehad, was die Audi kansloos geweest )

mooi verhaal, zeer herkenbaar. zelfde emotie en herinnering.

werkte in 1995-1996 twee jaar in Frankfurt terwijl vriendinnetje in Amsterdam studeerde. Reed elke vrijdagmiddag rond 3 uur terug met de 328i. Vaak met 1 of 2 Nederlandse vrienden in de auto die ‘gratis’ meeliftten naar Amsterdam. En dan zondag na Studio Sport weer terug. 50.000 km per jaar. Alleen maar Frankfurt - Amsterdam - Frankfurt elk weekend. Want door de week zat ik in heel Europa voor mijn werk. Reed nauwelijks iets in de 328.
Kon de rit wel dromen. Snelste tijd deur tot deur 3 uur en 1 minuut. Hele weg in Duitsland 200+ gereden ’s nachts. Ben blij dat ik het nu niet meer hoef te doen, maar wat vond ik dat in die tijd heerlijk....

Leuk verhaal! ik heb min of meer hetzelfde gedaan maar net andersom, ik heb Zwitserland geruild voor Nederland...
Ook heel vaak heen en weer in een weekend met mijn destijds trouwe Golf G60!

Omdat je die 200+ voor drie uur niet meer vol kunt houden

Nee, dan heb ik het niet over jou persoonlijk, maar over de toestand op de wegen

Zeker een leuk verhaal


De man links op de foto en vriend (helaas overleden) had een flat in Leysin in CH.
Dit was vanaf Spaarndam op de kop af 1000 km, en het record werd steeds weer verbroken
Steeds sterkere verhalen en dito tijden en praat over de vroege jaren 80 toen je hele stukken kon doorblazen.
Ben er met de Porsche geweest en later met het gezin in vele bmw’s.
Mijn vriend Jan was een echte bmw liefhebber en had vele type’s, de 7, 5 en ook de 3 serie.
Waren altijd mooie ritten maar een keertje niet, hij had een keer een grote Alfa gekocht, ken de type’s niet goed maar dacht een 164 en ja hoor deze ging stuk en moest verder met een leenauto
Andere vriend Jaap ging ook met een Alfa dacht een 75 en ja hoor ver in Dld motor opgeblazen en moest verder met een huurauto.
Dus jullie voelen wel aan waar de gesprekken over gingen met een borreltje op
Oja ik sta rechts van hem, slank nog!!!
Foto in Stuttgart, weet niet wat we er deden

Zou je nu gewoon niet meer halen ben ik bang. Reed die nacht ook echt wel te hard op sommige plaatsen (oa het hele stuk van Amsterdam naar Zevenaar) maar rijden in Duitsland is echt wel anders geworden nu. Constateert opa

Leuk dat jullie allemaal ook zulke mooie herinneringen hebben! Leuke verhalen allemaal.
Mijn record Haarlem - Zurich staat op 5 uur en 50 minuten, met mijn trouwe 3.2 Carrera, moet ergens 2004 of 2005 geweest zijn. 140 gemiddeld.........vertrokken om 5 uur op de zondagochtend, om 11 uur thuis aan de koffie.
Dat record zal, althans door mij, niet meer worden verbeterd vrees ik.

Mijn record; Rotterdam-Como: 7uur en 50minuten (ongeveer), gewoon overdag (wel een zondag)
Gemiddelde 125kmh, met een Laguna van de zaak .

Weet ook nog dat hij een Kjenne met een V8 erin had gekocht en comfortabel naar zijn flat kon rijden
Maar wat tegen viel dat hij 3 x moest stoppen om te tanken
Zijn zoon heeft volgens mij de snelste tijd gehaald met hun 3 serie en is op een zondagochtend heel vroeg vertrokken met een thermosfles koffie en gesmeerde broodjes en de hele weg geplankt
Weet nog dat de olie van de versnellingsbak aan de bovenkant eruit liep, auto werd wat ouder
Maakte zelf van de rit een feestje, heerlijk onderweg een hapje en de benen strekken.
Ben ook met een bmw e36 318 heengeweest, wat had dat ding een werk om 200 te halen

Een paar jaar geleden had ik voor het werk ook een meeting in Frankfurt om 14u in de namiddag.
Speciaal 's morgens wat vroeger vertrokken om eerst te kunnen rondlopen in Klassikstadt, dan daar lunch.
Mooi op tijd voor de meeting en nadien terug naar huis. Was een zware dag, maar toch zo van die momenten die je niet vergeet.

Met mijn ouders begin jaren ‘70 naar Bolzano, en op weg naar Basel....net niet een 911 bij kunnen houden, de alfa uitgerust met kampeeruitrusting. Gaan we een keer kopen werdvoorin gezegd, helaas heeft hij dat niet kunnen doen cq meemaken, maar ik uiteindelijk wel....



Ben door de jaren daarna niet in de positie geweest om eentje te kunnen kopen. Met een Opel Kadett D type 1.3 GLS en vouwwagen erachter regelmatig in Noord-Italië gereden...Sauerland route gepakt dochter achtin, zwangere vrouw voorin....tanken en invoegen heuvel op..... geduld hebben hè. Onderweg niet of nauwelijks op de linker strook....go with flow tesamen vrachtwagens........

En nu met wat vlottere vervoersmiddelen nog steeds zo...ik hou absolute niet van gejakker onder de mom van: Ik heb de tijd.

Kortom, jullie doen maar.

Mooi verhaal ook weer.
En een hele mooie Alfa.

Zeg Wil ik zie toch je vader naast de Alfa, waren jullie met die auto?
De enige “sportwagen” die mn vader kocht was een Ford Capri 2000 met een V6 erin.
En aan het kenteken te zien bijna het zelfde bouwjaar.

Hans, we waren beiden mee op stap. Zover ik me herinneren kan waren we onderweg om de auto in te rijden nadat we de koppakking hadden vervangen. Thuis nogmaals van die grote zwarte moeren natrekken. Zwakke plek vd 1750 blokken, maar oh zo mooi lopen met de dubbele we webers.....

Kenteken was van feb 1970...en uiteindelijk heb ik de auto in ‘82 ofzo van hem gekregen toen ik een eigen huis kocht met garage....daarna zat hij regelmatig in de passengierstoel....

Mooie auto’s de Alfa’s, deze 2000 was van dec 72.
Koppakking was lastig met de losse cilinder bussen

Nou moet je ophouden met Alfa's bashen, Hans, anders begin ik over gescheurde koppen en rotte klepgeleiders bij BMW
En die losse bussen, Hans, die hadden Alfa's omdat het onderblok van aluminium is ipv lomp gietijzer, zoals bij BMW

Om met Alfa door te gaan...

In 1997 van Florence naar Leiden in een Berlina 1750 in iets meer dan 12 uur. Wat een fantastische Alfa was dat.

In 2005 van Zaventem naar Lisse om 1 uur 's nacht in iets minder dan 1,5 uur met de GTV6 Gleich. God wat een auto was dat....had ik hem nog maar.

Sorry Paul en “giulia” laten we dat maar niet doen
This net Patricia Paay, het lijkt heel wat maar daar houd het mee op