Tijdens het teruglezen van verschillende berichten, kwam ik een paar keer een soort gelijke vraag tegen:
 | | |
| Citaat: ...waar is good old deathtrap gebleven... | |
| | |
Inmiddels zijn enkelen onder de bezoekers hier op de hoogte, maar laat ik het een keer publiek maken. Niet schrikken jongens...
Anderhalf jaar geleden werd bij mij zaadbalkanker geconstateerd. Het is een van de meest snelgroeiende vormen van kwaadaardig kanker. (men vertelde mij dat de omvang van een tumor in 2 weken tijd kan verdubbelen) Tja... en dan geldt het al om bekende cliche: je wereld stort in. Ik kan dat cliche ook dubbel en dwars bevestigen!
Die eerste paar dagen gingen ongelooflijk snel. 's Maandags naar de huisarts, dinsdags naar het ziekenhuis voor vervolgonderzoeken en woensdags geopereerd en weer naar huis. Je hebt nog geen tijd om te beseffen wat je meemaakt
Achteraf is dat wel fijn, want dan ga je niet zo zitten piekeren. Op dat moment, kan ik je verzekeren, ben je er niet blij mee, want je krijgt geen tijd om het nieuws te laten landen.De operatie was in elk geval geslaagd. Men had de zieke bal geamputeerd en nadat de rugenprik was uitgewerkt en ik kon plassen, mocht ik weer naar huis. En dan... Ik heb heel veel geluk gehad dat ik geen pijn had. Dus eigenlijk ging de revalidatie erg vlot. Er waren geen chemo's of bestralingen nodig, omdat ik het in een zeer vroegstadium had ontdekt. Hoewel ik aanvankelijk dacht dat ik nu weer 'normaal' verder kon, kom je daar vroeg of laat op terug. Emotioneel ben ik wel wat veranderd. Ik trek dingen wat sneller aan en ben wat sneller prikkelbaar. Zeker als er weer een controle onderzoek voor de deur staat.
Achteraf, kan ik ook wel zeggen dat ik me gestort heb op de verbouwingen aan ons huis. Toch een beetje een vlucht, om met je gedachten ergens anders te zijn. Daarmee heb ik soms bewust en soms onbewust dingen van me afgeschoven. Modelbouw was er wel een van. Ik kon me gewoon niet concentreren of inspiratie vinden. Dat begint inmiddels langzaam terug te komen...
Nu dus anderhalf jaar later...
Vorige week heb ik weer een controle gehad (de eerste 2 jaar is dat ieder kwartaal) en wederom was alles prima in orde. Ik mag mezelf gewoon gezond noemen, maar ik ben nog wel een aantal jaren onder controle. Ik zie dat positief in, want zo weet ik in elk geval zeker dat er niets met me is.
Helaas is in december bij mijn vader porstaatkanker gevonden. Dat is ook niet goed, maar van een heel ander kaliber dan zaadbalkanker. Ook hij is inmiddels geopereerd en maakt het eigenlijk erg goed. Hij moet nog even afwachten of er geen uitzaaingen zijn, maar men verwacht van niet. Voor mij betekent het wel weer een risico voor later. Een soort van zwaard van Damocles, maar ik moet me ook niet gek laten maken.
Dus... nu weten jullie dan een beetje hoe het zit. Met mij gaat het inmiddels dus goed en ik kan er goed over praten. Mocht je dus hierop willen reageren, doe dat dan ook vooral op je eigen manier. Ik kan inmiddels heel wat hebben
Arno
... das )(&%$&$&$$
...
