Omdat ik dit forum al ruim twee jaar vol belangstelling volg wordt het de hoogste tijd mezelf eens fatsoenlijk voor te stellen.
Koekkie911 dus, in het echt Koert Hermans, 39 jaar oud, getrouwd en vader van een zoon (4) en een dochter (1,5). Wij zijn met ons gezinnetje woonachtig in het kleine dorpje Ammerstol wat te vinden is in de buurt van Schoonhoven en Gouda.
Sinds een jaar of vier ben ik besmet met het porsche-virus wat is veroorzaakt door 1 van mijn vele impulsieve aankopen...
Dat zit zo: als sinds mijn vroege jeugd ben ik behoorlijk autogek en op mijn 18e volgden er al snel een hele reeks oude barrels waar altijd wel wat aan te sleutelen viel. Met ca. 13 auto's in twee jaar tijd had ik de gang er lekker in zullen we maar zeggen.
Het rommelen aan auto's beviel goed en een wens was om nog eens een auto helemaal van a tot z te restaureren. Door gebrek aan ruimte en geld was het hier nooit van gekomen, maar het bleef kriebelen.
Vier jaar geleden werd mijn zoon geboren en dat jaar gingen we niet op zomervakantie. Meestal is het goedkoper om wel op vakantie te gaan want als je een aantal weken thuis bent dan ga je toch zoeken naar alternatieven...De restauratieplannen staken de kop weer op (ondertussen hadden we ook de verbouwing van onze woning klaar met daarbij een dubbele garage van 10x6 meter) en na wat mogelijkheden te hebben bekeken viel de keus op een orgineel nederlandse 911 uit 1971 (2.2) als 'project auto'. Mijn eerste echte Porsche! Porsche boeken werden aangeschaft en al snel ontstond er een heuse band met de auto's uit Zuffenhausen en mijn eigen 911T in het bijzonder.
Dat de auto verre van orgineel was, al 15 jaar stil stond en dat de deuren niet helemaal lekker wilden sluiten leek op dat moment geen probleem. Het was immers een project en de prijs was daar ook naar...Bij het ontmantelen kwamen er al snel vele extra 'uitdagingen ' te voorschijn zoals een slechte bodem en, nog lastiger, verrotte raamstijlen. Toch heb ik gedurende twee jaar zo'n beetje alle overgebleven vrije tijd geinvesteerd en heel wat uurtjes met de slijptol en het lasapparaat in de handen gestaan. Een zeer leerzame ervaring moet ik zeggen, waarbij het wel langzaam duidelijk werd dat het restaureren van deze auto toch wel heel veel meer geld en vooral ook meer tijd zou gaan kosten als ik ooit had ingeschat...Uiteindelijk heb ik het hele project (het laswerk aan de body was toen al een heel stuk klaar en e.e.a. was gestraald en stond in de epoxyprimer) in 2008 alsnog maar verkocht...Dit voelde absoluut als een nederlaag want normaal geef ik niet snel op. Maar ik vond het doorbrengen van de nodigde tijd met mijn gezin toch nog net ff belangrijker en dat begon steeds meer onder druk te komen.
Het voordeel van de verkoop was dat het de ruimte gaf om op zoek te gaan naar een rijdend exemplaar, dat begin dit jaar werd gevonden in de vorm van een 911 3.2 uit 1984. Een op en top onderhouden auto in zeer orginele staat waar ik dit jaar al weer bijna 5000km van heb mogen genieten.
Links en rechts ben ik al wat forummers tegen gekomen (HW en Ghostrider bijvoorbeeld) en ik hoop dat dat in de toekomst vaker zal gebeuren zodat ik mijn virus ook met anderen kan delen. Ik zal eens kijken of ik mijn profiel kan verfraaien met een mooie foto van de P.
Mvrgrt
Koert