Even voorstellen dan maar
Ik denk dat ik, net als velen van jullie, al van klein af aan gek ben op Porsche’s. Als kind droomde ik ervan over de wegen te racen met mijn eigen bolide. Na inmiddels op een leeftijd gekomen te zijn waarop je je auto’s kunt veroorloven (maar nog genoeg jaren in de 30 te gaan !) heb ik ruim een jaar geleden afscheid genomen van mijn S4 en de stap naar een Cayenne S gemaakt. De Audi vond ik simpelweg te klein met 2 kleine kinderen achterin en nog eens kinderwagens etc. De electrische recaro’s komen ver naar achter zodat zelfs voor een peuter niet veel ruimte over blijft. Met pijn in mijn hart overigens, want met deze S4 heb ik mijn voorliefde voor de V8 gekregen!
Dus 1 gebouw opgeschoven bij Wittebrug in Den Haag en samen met ze op zoek gegaan naar een Cayenne. Ik heb alleen de V6 en V8 gereden (als ik in een Turbo was gestapt had ik zeker een Turbo gewild!) en de keuze was erg makkelijk – de V6 is niet vooruit te branden (zeker als je net uit een S4 komt). Ik was aangenaam verrast over het rijgedrag van de Cayenne. In het verleden heb ik wel eens met X5en, RangeRovers ed meegereden, en dan wilde ik altijd het liefst zo snel mogelijk uitstappen. De Cayenne is en blijft geen kleine auto, maar ligt erg goed op de weg en de acceleratie is meer dan acceptabel. 220 km/h rijden en dan nog flink willen versnellen is er niet bij, maar goed
Ik koop meestal 1 jaar oude auto’s met weinig kilometers zodat de kop eraf is, en bij Wittebrug kon ik er een vinden met 40k km op de teller. Zwart binnen en buiten en alle denkbare opties. So far so good zou je denken. Eindelijk een Porsche
Niet dus...
Een jaar later gaat het weer kriebelen, ik mis de snelheid, het echte rijden ! Dus weer kijken. Bij de bekende adressen geweest, wat turbo’s gereden (964, 993, 996), wat (4) S’en maar ik kon mijn draai niet vinden. Ik wilde graag zo puur mogelijk 911 rijden en dat vind ik met name in de latere modellen missen – zo’n 996 turbo is prachtig, maar niet voor mij. Je hoort geen motor brullen, geen turbo’s fluiten .. alleen banden ruisen en een ENORME versnelling. Dat zocht ik niet. En toen kwam een donderslag bij heldere hemel – een 964RS. Wat een prachtige auto – wat een gevoel, wat een precisie, wat een puurheid !
Dus zoeken naar een RS. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een 2e Porsche voor mij alleen (waar de kinderen niet inpassen) was al geen gemakkelijke huwelijkslobby – er kwam inspraak in de kleur. “Er komt geen rode in – dan kun je net zogoed een F.. gaan rijden”. Niet vloeken schat ). En ik wilde een originele, nette auto met weinig kilometers. Zoeken, zoeken, zoeken. Ik heb er best een paar gezien, maar allemaal met een historie. Schade, spuitwerk, getuned, circuit werk... Eerder werd ik gevraagd naar mijn mening over Wolbert – ik ben ‘met’ Eric gaan zoeken en dat is prima bevallen. Je moet gewoon geduld hebben en wachten op de juiste auto.
Deze kwam terug van een vorige klant die ‘m te stijf vond. Is 13 jaar van een tandarts in Dland geweest en altijd binnen gestaan en keurig onderhouden. Is met 57k km naar NL gehaald door de Wolbert family die er 6k km mee gereden hebben, net als de laatste eigenaar in het laatste jaar. Volgende maand wordt hij 15 jaar, productienummer 210 met 64k km op de teller. Prima dus.
Auto is uitgebreid bij Wittebrug (waar ze enthousiat met me meegezocht hebben) gekeurd en behalve wat normale slijtage, hetgeen voor koop is verholpen, was alles in orde. Eric maakt van keuringen geen enkel probleem – hij houdt graag zijn naam hoog en probeert goede auto’s te verkopen. Een prima aankoop ervaring dus.
Ik keek al een poosje mee – nu weten jullie ook wie ik ben. Wat plaatjes van de keuring dan maar, en morgen ophalen
Maar een 964RS is natuurlijk helemaal het einde.. 
. Mooie intro trouwens, veel succes met de
