Sinds 2 jaar verknocht aan het merk, beginnende met de aankoop van mijn eerste Porsche. Een 996. Super auto, comfortabel en toch vlot. Oke, niet iedereen kan hem waarderen maar de meesten met opmerkingen hebben er vaak nog nooit echt mee gereden. Volgens sommigen gevaarlijk spul voor jonge gasten (was toen 23), maar zo heb ik het nooit ervaren. Beheersing is key.
Een half jaar later, numero 2. Het Porsche-virus was actief met de aanschaf van de rode 911SC uit 1981. Geweldige auto, nostalgie en snelheid in 1. Verbazingwekkend snel voor zijn leeftijd. Na wat motorisch onderhoud rijdt ie als nooit tevoren. De favoriet heeft de 996 verdrongen qua gebruik, want de 996 werd steeds minder gebruikt. Maar overstappen van SC naar 996 was toch altijd weer een verrassing, helemaal een andere auto.
En toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Ik wist deze al heel lang te staan, maar stond in de stille verkoop. Al jaren. Hier in het dorp. Dat het nog kan, in deze tijd van internet. De vrouwelijke eigenaresse had de auto al 22 jaar, maar reed er niet meer mee door lichamelijke klachten. En zodoende werd de auto dus verkocht. Aan mij.
En zo stond ie dan in de schuur:
Een '68er 912, helemaal gezond qua carrosserie. Stond al die tijd droog in de schuur, niet afgedekt door een doek of weet ik wat. Ideaal. Alle rubbers is top conditie. De lak had een poetsbeurtje nodig
Op deze foto is de lak nog niet tiptop, maar nu wel. Gekleid, gepolijst, glazen, sealant en een lekkere waxlaag eroverheen. Zoals het hoort. Motor loopt goed, heeft wel regelmatig onderhoud gehad ondanks dat er eigenlijk niet mee gereden werd. Ik ben er in ieder geval ontzettend blij mee.
Hier nog een foto van de happy family.
Wat is het toch een mooie hobby!
....
Ik ben jaloers!
