Precies.....wegrennen mag toch?!?!?
Als je staande wordt gehouden, uitstappen en het op een lopen zetten.
Als hij je dan te pakken heeft ook gewoon verder mee werken.
Vraagt hij dan waarom je begon te lopen....."Nou...ik hou gewoon van rennen, mag dat niet dan???

als jij een advocaat in een porsche aanhoudt om te vragen hoe hij aan die auto komt en wat hij verdient, zijn we wat mij betreft op een glijdende schaal beland. ik denk dat er vele andere manieren zijn om criminelen aan te pakken, maar dat de politie dat te eng vindt. Dus gaan ze 100 man aanhouden en ondervragen in de hoop zo een drugsdealer in de kraag te vatten. Het gros van de bad guys heeft die auto niet op hun eigen naam staan. Het antwoord is 'geleend'. Klaar.

Ja, want het is leuk om mensen, die voor een zeer middelmatig salaris hun best doen NL te verlossen van wat gajes, lekker dwars te zitten

Makkelijk maar vooral: iets te halen. Die Roemenen aanhouden levert niets op want na een paar uur staan ze weer op straat.

Verder is het maar de vraag of de auto's terecht in beslag zijn genomen. Mijn ervaring is dat de inbeslagname groot in de krant staat. Het artikeltje "dat de auto's weer zijn teruggegeven" wordt meestal niet geschreven.

Reken ns ff voor dan

Voorbeelden van ontnemingszaken tegen 102 veroordeelden
uit de eerste drie rondes van de Monitor Georganiseerde
Criminaliteit
– Tegen H, een leidend figuur binnen een crimineel samenwerkingsverband
dat in cocaïne handelt, eist de officier van justitie een ontnemingsvordering
van bijna € 6.000.000. De rechtbank legt een nog iets hogere
vordering op; € 6.050.000. In hoger beroep vordert de advocaat-generaal
dat dat bedrag wordt gehandhaafd. Het hof legt echter een ontneming
op van minder dan € 4.000.000. Ongeveer 3,5 jaar nadat deze vordering
ter incasso aan het CJIB is overgedragen, is € 25.000 betaald (één van de
onderzochte casussen).
– A fungeerde als koerier/chauffeur binnen een drugsorganisatie. Zowel
door de rechter in eerste aanleg als in hoger beroep wordt hem een
ontnemingsvordering van € 15.000 opgelegd. De officier van justitie (in
eerste aanleg) en de advocaat-generaal (hoger beroep) hadden een ontneming
van € 25.000 geëist. Vervolgens wordt een betalingsregeling
overeengekomen van € 50 per maand. Vanwege de financiële positie van
de veroordeelde en vanwege het feit dat hij wederom in detentie zat, is
zijn moeder steeds de betalingsregeling nagekomen. Op enig moment
dient de moeder van A een verzoek om vermindering in. De financiële
positie van F is inmiddels verbeterd doordat hij betaald werk heeft, maar
door hoge schulden is er weinig ruimte voor betaling door de veroordeelde.
Vanwege deze omstandigheden en vanwege feit dat de ontnemingsbeslissing
al zeven jaar geleden onherroepelijk is geworden, wordt
de veroordeelde € 5.000 kwijtgescholden. De resterende € 10.000 is
betaald (één van de onderzochte casussen).
– Z was als leverancier betrokken bij een drugsnetwerk. De officier van
justitie eist dat een bedrag van € 1.800.000 wordt ontnomen. De rechtbank
legt hem een ontnemingsvordering op van € 110.000. Zowel de officier
van justitie als Z gaan daartegen in hoger beroep. De advocaatgeneraal
vordert in hoger beroep dat de veroordeelde € 310.000 betaalt.
Het hof komt uiteindelijk tot een op te leggen vordering van € 90.000.
Het verschil tussen het oordeel van de lagere en de hogere rechter is
252 Georganiseerde criminaliteit in Nederland
onder meer het gevolg van het feit dat het hof in tegenstelling tot de
rechtbank twee drugstransporten waarvan Z in zijn strafzaak is vrijgesproken
niet meeneemt bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen
voordeel*. Z heeft het volledige bedrag van € 90.000 voldaan (één
van de onderzochte casussen).
– De ontnemingsvordering tegen G heeft betrekking op handel in cocaïne
en weed en op fraude. Hij speelde een leidinggevende rol binnen het
desbetreffende criminele samenwerkingsverband. De rechtbank legt
hem conform de eis van de officier van justitie een ontnemingsvordering
op van € 750.000. G gaat daartegen in hoger beroep. De advocaatgeneraal
schat het wederrechtelijk verkregen voordeel op meer dan
€ 810.000 en eist dat de door de rechtbank opgelegde vordering van
€ 750.000 gehandhaafd blijft. Het gerechtshof schat het wederrechtelijk
verkregen voordeel echter aanzienlijk lager in; € 550.000. Vanwege de
beperkte draagkracht van G, op basis waarvan het gerechtshof verwacht
dat hij niet in staat zal zijn het genoemde bedrag te voldoen, wordt de
vordering bovendien teruggebracht tot € 130.000. Op het moment dat
het WODC de gegevens verzamelt, de vordering van € 130.000 ligt dan al
meer dan 7 jaar ter incasso bij het CJIB, is de incasso bij G nog lopende
en heeft hij minder dan € 40.000 betaald (één van de onderzochte casussen).
– F maakte onderdeel uit van een in cocaïne handelend crimineel samenwerkingsverband.
De rechtbank legt hem een ontnemingsvordering op
die gelijk is aan de eis van de officier van justitie; bijna € 2.000.000. In
hoger beroep eist de advocaat-generaal dat het hof wederom dit bedrag
aan ontnemingsvordering oplegt. Het gerechtshof acht het echter in
tegenstelling tot de rechtbank niet aannemelijk dat F betrokken is
geweest bij de financiering van twee partijen van in totaal honderden
kilo’s cocaïne. Het te ontnemen bedrag wordt daarom met bijna
€ 1.800.000 verlaagd. Omdat volgens het hof ook de redelijke termijn
waarbinnen een zaak moet plaatsvinden is overschreden, past het ook
nog een korting van 1% toe, waarmee de ontnemingsvordering uitkomt
op € 180.000. Vervolgens wordt cassatie bij de Hoge Raad ingesteld, hetgeen
resulteert in een onherroepelijke ontnemingsvordering van
€ 175.000. Op het moment dat de gegevens bij het CJIB werden verzameld,
2,5 jaar nadat de zaak daar ter executie was binnengekomen, had
F € 30.000 betaald (één van de onderzochte casussen).**
– K en R zijn veroordeeld wegens merkenfraude. De officier van justitie
eist in beide ontnemingszaken dat een bedrag van € 350.000 wordt ontnomen.
De rechtbank legt aan beide veroordeelden echter een ontnemingsvordering
op van € 140.000. Zowel K en R als de officier van justitie
gaan in de respectievelijke ontnemingszaken in hoger beroep. De advocaat-
generaal eist vervolgens een lagere ontnemingsvordering dan de
officier van justitie in eerste aanleg, namelijk € 250.000. Het hof gaat
Opsporing en ontneming van criminele inkomsten 253
daar echter niet in mee. Het hof schat het wederrechtelijk verkregen
voordeel op € 290.000. Omdat het na de start van het SFO echter meer
dan 5 jaar heeft geduurd voordat de rechtbank uitspraak deed in de ontnemingszaak,
is volgens het hof de redelijke termijn die artikel 6, eerste
lid, EVRM voorschrijft overschreden en past het een korting toe van
10%. Vanwege de geringe financiële draagkracht van beide veroordeelden
verlaagt het hof het door hen te betalen bedrag verder tot € 80.000.
Op het moment van de gegevensverzameling heeft R, de vordering tegen
hem ligt dan bijna 5 jaar ter incasso bij het CJIB, iets meer dan € 6.000
daadwerkelijk betaald. K heeft op het meetmoment – het CJIB heeft op
dat moment zijn zaak bijna 4 jaar onder zich, € 800 betaald (één van de
onderzochte casussen).
– J maakt onderdeel uit van een crimineel samenwerkingsverband dat
auto’s steelt en deze vervolgens verhandelt. De officier van justitie eist
dat een bedrag van € 45.000 wordt ontnomen. De rechtbank komt echter
tot een veel lagere ontnemingsvordering; € 400. De rechtbank komt tot
dat vonnis mede vanwege ontbrekende stukken in het dossier. Zo is
onder meer het strafdossier niet in het dossier gevoegd, waardoor de
rechtbank niet kan oordelen over voordeel dat is verkregen uit feiten
waarvoor J niet is veroordeeld. De vordering van € 400 is door J voldaan
(één van de onderzochte casussen).
– Z is een centrale figuur binnen een samenwerkingsverband op het
gebied van mensenhandel. De officier van justitie eist dat € 500.000
wordt ontnomen. De rechtbank legt een ontnemingsvordering van
€ 430.000 op. De advocaat-generaal komt in hoger beroep, mede door
een toegepaste korting vanwege overschrijding van de redelijke termijn,
tot een lagere eis; € 365.000. Het hof stelt een aanzienlijk lager wederrechtelijk
verkregen voordeel vast, € 120.000, omdat het de verklaringen
die aan de basis liggen van de berekening zoals die door de rechtbank
zijn gevolgd niet consistent acht. Na een korting vanwege overschrijding
van de redelijke termijn komt de ontnemingsvordering op € 105.000, wat
ook na cassatie bij de Hoge Raad gehandhaafd blijft. Z heeft het volledige
bedrag betaald (één van de onderzochte casussen).

Onder het mom van steekproef, random controle, en dergelijk wordt natuurlijk iets heel anders gedaan.

Profiling

Uitsluitend een 'dure' auto is niet genoeg om te controleren.

Leeftijd en andere uiterlijke kenmerken van auto en bestuurder, locatie en tijdstip van de dag/week tellen minstens zo hard mee.

Ik zeg: prima.

Lees en huiver.

En zo verandert Neder-ik-heb-toch-niks-te-verbergen-land langzaam in een politie-staat.

Bovendien totaal kansloos dit.
Echte boefjes hebben namelijk niks op hun naam staan en dan kan je ze dus ook niks afpakken.
Wordt al in het filmpje genoemd. Die hebben een huur of lease auto.

Maar het doet het leuk op TV en zo wek je bij Jan-modaal weer de indruk dat er hard wordt opgetreden...



Precies. Auto's worden binnen de kortst mogelijke tijd gewoon weer opgehaald en een schade-claim in gediend.

Maar dat wil niet zeggen dat de eigenaar van de Jag geen (belasting-)schuld of boete uit heeft staan.