...maar toch maar even voorstellen.
Pim, 38 jaar en woonachtig in de buurt van 's-Hertogenbosch.
Als kleine (en grote) Pim altijd een liefde voor Mercedes gehad. Toen in 1989 de SL (R129) uitkwam, was dit voor mij de absolute droomauto. Ik zie nog steeds voor me hoe bij de MB dealer in Düsseldorf op een normale woensdagmiddag een SL werd opgehaald door een nieuwe eigenaar. Ik was daar met mijn pa om zijn zoveelste E200 D op te halen (hij werkte destijds in Duitsland). Ooit zou ik ook eens zo'n SL rijden.
In 2011 eindelijk alle ratio aan de kant gezet.
- Handig? Nee, want maar plek voor 2 (en we hadden inmiddels een kindje)
- Nodig? Nee, want ik reis voor mijn werk veel met het OV.
- Plek bij huis om hem te stallen? Nee, dus helaas niet ieder dag te bekijken
- Tijd om ermee te rijden? Dat valt dus helemaal tegen. Inmiddels zijn er nog twee kindjes bijgekomen.
In Frankfurt vond ik dé uitvoering die ik wilde hebben: 199 blau schwarz, eerste serie (dus met de oranje knippers), 320 (280 te licht, 300-24v iets te tricky, 500 weer te zwaar, 600 tja...), bankje achterin, niet te veel kilometers (100k) en verder helemaal origineel.
Ik was en ben er (ondanks dat ik er weinig mee rijd) erg blij mee.
Use it or lose it is vaak door mijn hoofd gegaan, maar ik wil hem niet kwijt.
En waarom dit bericht op een (het!) porscheforum? Ondanks de donkergroene 928 van de buurman in de straat van mijn ouders in het diepe Zuiden heeft het lang geduurd voordat ik echt naar Porsche heb gekeken. Toen ik rond 2010 voor de SL aan het kijken was, heb ik ook naar de 993 gekeken.
Die was toen minimaal eens zo duur en (daarom?) nog irrationeler dan de SL. Maar wellicht is het tijd voor weer een irrationele keuze.
