Het is toch interessant wat tijd met je doet. Precies vier jaar geleden vertrok ik met gezin en al naar SIngapore voor een periode van 3-4 jaar, zoals afgesproken met mijn werkgever. Een geweldig avontuur en een mooie uitdaging, maar voor autoliefhebbers dè plek waar je dus niet wil zijn. Met veel pijn in mijn hart gaf ik de sleutels van mijn 3.2 Targa, mijn E30 M3 en mijn Golf 1 GTI (door CCR Van Leuven tot in de puntjes gerestaureerd) aan Ruedi, de bevriende eigenaar van een van de in duitssprekend Zwitserland meest gerenommeerde classic car garages. Ruedi beloofde me er goed voor te zorgen….

Ik herinner me nog de laatste rit met de 3.2, op een mooie dag in augustus 2013. Hij liep zo lekker…. dat onmiskenbare gevoel van een 911 uit die tijd dat je alle vier de wielen onafhankelijk van elkaar kan voelen in het stuurwiel… perfecte controle, ongefliterde feedback. Die sound… 4000tpm, 5000 tpm, 6000 tpm… ook onmiskenbaar: dat de motor steeds harder gaat trekken naarmate de toeren stijgen… Ja, op dat moment wilde ik helemaal niet naar Singapore.

Maar we gingen toch.

En al die tijd dat ik daar rondreed in verschillend onbetaalbaar spul (schrik niet maar een gewone Golf kost daar al meer dan 100'000 SG$), ondermeer een Toyota MR-2 (rijdt zoveel gaver dan die eruit ziet, maar dat kan ook bijna niet anders), een wrakke BMW 525i waar ik op leegliep, een VW Scirocco (wat een goed chassis zeg!) dacht ik aan mijn verzamelingetje in Zurich. En miste ze, allemaal. Ernstig.

Toen het moment in zicht kwam dat we zouden terugkeren gaan Zurich veerde mijn hart dan ook op als ik aan de auto's dacht. Ruedi zou ze alle drie perfect in orde maken, nieuwe keuring en het nodige onderhoud, en op 1 juli, de dag van onze aankomst in Zwitserland, klaarzetten. Zo gezegd, zo gedaan. Maar door al het gedoe rondom de verhuizing (intercontinentaal, gezin met drie kinderen, een verbouwing aan ons huis…) kwan het er allemaal niet zo snel van. En… gek genoeg, had ik ook niet echt veel haast. Natuurlijk hielp het dat ik me kon vermaken met mijn nieuwe DD, en met de ook recent aangeschafte 205 GTI. Maar toch…

Toen ik eindelijk tijd vond, liep ik als eerste naar de Porsche. Pyjama eraf, acculader eraf, instappen, meteen vertrouwd. Heb die auto dan ook al net zolang als mijn eerste kind: sinds 2003. Past als een handschoen, als lekker ingelopen jeans. Sleutel erin, draaien, lopen. Zoals altijd. Nog nooit heeft hij me in de steek gelaten. Zelfs geen beruchte DME relais weigering – niks, nooit. Ook nu niet. Samen met mijn zoon (ik zie hem nog zitten als baby in zijn maxi-cosi naast me in de P, maar nu zit hij naast me met schoenmaat 42) rijd ik 60 km om hem eens flink te laten rennen. Alles is zoals het moet zijn. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Dit is geen verliefdheid. Nee. Dit is liefde. En liefde overwint alles.

En die M3? Die stond daar wel mooi zo, onder zijn deken, zo gezellig naast de GTI. Lekker stel. Maar geen tijd.

Ik vroeg Ruedi of hij misschien iemand in mijn netwerk had die geinteresseerd zou zijn in de M3 en de GTI. Hij bekende meteen dat hij zelf al jaren verliefd was op de GTI. Nou lekker dan. Nooit geweten. Geef haar in goed vertrouwen af, blijkt daar een relatie te zijn ontstaan. Ik noem een bedrag. Hij zegt ja. Hij weet wat hij doet. Hij kent de auto al jaren en weet dat het een van de beste GTI's van Zwitserland is. Voor ik het weet is het gebeurd. Ik krijg er een bedrag voor dat de aanschaf + restauratie + onderhoud van de afgelopen jaren dekt. Een belachelijk bedrag. Rijk word ik er niet van. Dat niet. Maar toch, echt idioot. Maar hij weet wat hij doet.

De eerste geinteresseerde voor de M3 laat niet lang op zich wachten. Ik noem een belachelijk bedrag. Hij twijfelt. Weet hij veel. Waar vind je nog een E30 M3, uit tweede hand, met 78'000 km en in echt perfecte, originele staat? Hij noemt ook een bedrag. Ik zeg nee. Hij wil het verschil delen. Ik zeg nee. Hij kruipt wat omhoog. Ik zeg nee, hij blijft bij mij. Het wordt een paar dagen stil. Dan: een SMS. Hij noemt mijn bedrag. Ik zeg ja. En het is gebeurd. Mensen: een E30 M3 is echt onbetaalbaar geworden, ik zeg het je. Ik kocht de auto in 2010 voor destijds een hoop geld. Ik noem geen bedragen, maar ik heb hem voor 160% van die hoge aanschafprijs verkocht. Ja, dat dekt onderhoud en gebruik en dan kan er nog een leuke vakantie vanaf. En een mooi horloge. Beleggen kan ik niet. Auto's kopen wel. Blijkt nu.

De moraal van dit verhaal? Ik heb echt geen idee. Hoe kan je vier jaar hevig naar iets naar iets verlangen, en dan als je het hebt, er meteen afscheid van nemen? Ik weet het niet. We zijn uit elkaar gegroeid. Het is goed zo, het leven gaat door. Je moet vooruit kijken.

Nou misschien is er toch iets. Die Porsche hè. Dat is echte liefde. Vandaag is hij getaxeerd. CHF 80,000. 'Tuurlijk, is maar taxatie. Maar als zelfs als iemand het biedt, krijgt hij hem niet. En voor een ton ook niet. En trouwens, toen ik vorige week eens langs ging bij een andere bekende classic car garage in de buurt, stond daar een 944S uit 1988… Met 55'000 km, uit eerste hand…

Ik heb een bedrag genoemd. Hij zei nog geen ja, maar ook geen nee….

Wordt vervolgd, hoop ik.

Mooi geschreven en top dat je dit deelt!

Goed verhaal. Lekker vakantie boeken. Klokje uitzoeken. En in je 911 rijden. Zoals mijn vrouw altijd zegt 'wat moet je nou met meer dan één auto?!'

Leuk verhaal en herkenbaar

leuk om te lezen. Benieuwd of je je "ex-en" binnenkort te koop ziet in de exclusievere handel. En succes met het de 944S.

Mooi verhaal, maar hoe kan je nou die mooie GTI wegdoen?

Schitterend geschreven en erg herkenbaar, met sommige auto's heb je een band en anderen mogen voor de juiste prijs de deur uit. Zou als ik jou was wel voor de 944 S2 gaan. Die 3-liter vind ik een héérlijke krachtbron...

+1.... je zou schrijver moeten worden (of misschien ben je dat wel)

Wel herkenbaar overigens.
Ik heb iets soortgelijks ervaren met mijn Cadillac. Toen ik haar net had was het één en al fantastisch en was het iedere keer weer plezier om ermee te rijden.
Maar toen ze op een gegeven moment helemaal klaar was en ik haar terug kreeg stond ze maar in de garage en was het na een tijdje "gewoon autorijden".
Zonder pijn en moeite heb ik deze toen verkocht.
Dat was bij mijn 205 Gti en Audi S8 wel anders, deze moesten door omstandigheden worden verkocht en dat raakte me echt.
Misschien heeft het er inderdaad wel mee te maken dat je soort van uit elkaar groeit, de 205 en S8 reed ik gewoon mee en daar genoot ik nog iedere keer van en
de Caddy was mijn eerste auto en had ik al volop plezier aan beleefd.

Iig sccs met de 944....start van een nieuwe liefde wellicht!

Erg mooi verwoord. Zoals met elke relatie kun je uit elkaar groeien, maar de liefde voor sommigen zit onder je huid en die blijft er altijd. Een bijzondere ervaring vind ik dit je aan iets materieels zo gehecht kunt raken en dat het bij je hoort zodanig dat het een deel van je wordt. Erg herkenbaar, daarom weet ik dat bij mij de Cayman ook nooit meer weggaat. Heerlijk gevoel

Mss heb je het met de 944 zo meteen ook wel weer, zo niet dan verkoop je hem over een paar jaar en heb je wrs weer goede zaken gedaan. Hoe dan ook, slechter wordt je er nooit van al heb je er maar 1x met een brede glimlach in gereden.

Ontzettend leuk om te lezen, geniet ervan!

Erg leuk verhaal. Ben plaatsvervangend blij voor je. De scharreltjes de deur uit en de liefde blijft.

Opnieuw heel veel plezier met de 911

Je hebt echt je roeping als schrijver gemist

Ik zoek het verhaal van de terugreis met VW Golf GTi zo af en toe nog weer eens op

Of zoals Uncle Phil tegen Will zei, die zei dat ie later 9 auto's zou willen hebben; "what do you need 9 cars for, you've only got one butt".

Foto's van alles!!

Kijk eens in zijn album Oja, en een zilveren Vaillant Rush Jummie.

Oke, mats ik je :

Dank je Horn en dank jullie allen voor de leuke reacties!

Grrrrr wat een lekkers
Die M3......wat een lekker hapje is dat toch
Mooi verhaal TS
Thanks Horn!

Mooi verhaal! Bezit van de zaak etc maar het waren wel snoepjes. Benieuwd of je spijt gaat krijgen

Bedragen willen we horen!

Leuk verhaal

Mooi verhaal, Enguess
(maar wordt het niet weer eens tijd voor een Alfa )

Oh, een E30 M3... Onbetaalbaar, zou op zich wel graag een 'originele' E30 (6-cilinder) hier in de garage hebben... Iemand eentje te ruil tegen een leuke 924?

Maar on-topic, wat een keuzes he. Gaaf dat je ze weggedaan hebt, zoals een wijze chinees hier altijd zegt: je kunt beter spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan, dan van de dingen die je NIET hebt gedaan

De 944S is in de pocket.... nog geen 50k km en van eerste eigenaar. Foto's volgen nog, ik haal hem over een weekje if twee op.

Nogmaals dank voor de leuke reacties! En CSV, die Alfa.... die komt er ook nog wel eens!

Nu pas? Ouwe twijfelaar!

Mooi verhaal, top geschreven. Gefeliciteerd met de 944!

Mooi verhaal en het kan verkeren blijkbaar.. Benieuwd naar het vervolg