Re: Hoe kan ik echt leren rijden met een 911?
Dit oude topic had ik nog nooit gezien anders had ik al veel eerder gereageerd, want dit is voor mij het meest aansprekende onderwerp dat er bestaat.
Ik heb eens terug gelezen en zie dat er verschillend gedacht wordt over goed 911 leren rijden. De één noemt een voortgezette rijopleiding, de ander over dijkweggetjes rijden en vooral ver vooruit zien. Iedereen heeft gelijk. Je leert namelijk van ervaring opdoen. En dat doe je zelfs op een 3 uur durende cursus van Euro 130,-
Maar kilometers maken alleen is niet voldoende. Want als je niet exact weet wat je moet doen, kun je na 100.000 kilometer nog steeds dezelfde fouten maken. Of als je na jaren rijden nooit ( per ongeluk) hebt gegleden met een auto heb je nooit de grens opgezocht, en kun je onmogelijk weten waar de grens van de auto en jezelf ligt.
Voor mij betekent goed een 911 ( of welke auto dan ook) kunnen besturen dat je in elke situatie constant de controle over de auto hebt. En nooit de auto over jou. Dus weten waar de grens ligt en daar niet overheen gaan in verkeer met andere weggebruikers. Het moeilijkste aan voertuigbeheersing is het aanvoelen waar de grens van de auto maar vooral ook van jezelf ligt. Die van de auto is een vast gegeven, jouw eigen grens kun je door rijervaring constant naar boven bijstellen. Maar hoe doe je dat?
Om te beginnen werkt de huidige tijd erg tegen om goed auto te leren rijden. De wegen zijn vaak erg vol en de overheid doet er alles aan om het de bestuurders erg moeilijk te maken: verkeersdrempels, 60 km zones buitenaf, zandwegen sluiten voor auto’s, voorsorteervakken op rijkswegen afsluiten en overal rotondes aanleggen. Daarnaast constant een kans op kleine snelheidovertredingen en de snelheid in NL zakt vaak tot onder de maximum toegestane snelheid. Vergrijzing op de weg ( ik bedoel niet de saaie kleur van het huidige wagenpark) en auto’s die niet uitnodigen tot leuk stukje sturen zorgen voor onbegrip bij mensen niet alleen van A naar B willen maar willen auto rijden op de manier zoals o.a. Porsche dat vroeger voor ogen had.
Naast dat het verkeer en de infrastructuur niet meewerken is ook de Porsche rijder vaak niet meer een echte auto rijder van huis uit. Na het rijbewijs wordt er bijna nooit begonnen met een goedkope achterwielaandrijver. Jammer.
Hoe het vaak gaat is dat na een aantal voorwielaandrijvers en zakelijk verantwoorde zakensedans er geld is voor een Porsche. Het gevoel wat een auto kan en wat je zelf kunt is dan vaak ver te zoeken. Er is meestal ook nauwelijks interesse geweest voor ver gaande voertuigbeheersing. Dan is die Porsche er eenmaal en komt, vaak aangemoedigd door anderen, de interesse voor voertuigbeheersing. Maar dat is o zo moeilijk te leren in een auto waarbij de grens veel hoger ligt dan de snelheid waarmee gereden durft te worden. En daarnaast wordt de Porsche vaak vertroeteld en doet zelf een steenslagpuntje of een regenbuitje al zeer.
Waar het doel van een Porsche bezitten het rijden zou moeten zijn is tegenwoordig de waardestijging, de hoeveelheid overbodige comfortelektronica, het motorvermogen en de uitstraling van het merk het aanschaf argument.
Maar genoeg hierover, nu het rijden met een 911. Het enigste dat bij een 911 anders is dan bij een andere auto is het gewicht achter de achteras. Een 911 rij je met de achterkant van de auto en met het gaspedaal. Het stuur gebruik je om de richting van de auto aan te geven. Makkelijk gezegd, maar het duurt jaren en vele kilometers om dit goed te begrijpen en te kunnen. In elke situatie.
Wil je goed leren 911 rijden? Vergeet die 911 voorlopig of zet hem even stil. Koop een oude VW kever, een Skoda 130 of een VW 411, want je wilt gevoel krijgen met staartlastige auto’s. Makkelijk gezegd, helaas koop je die auto's niet meer voor weinig of in een staat waar je wat mee kunt. Of wat meer telt, je hebt niks met die auto's of wilt er niet in gezien worden.
Zoek daarna een gebied met zandwegen rij vooral met regen, vermijd gladde klinkerweggetjes niet en ga rijden en rijden. Niet hard, maar soepel, alsof je aan het dansen bent op de weg. Forceer nooit en rij mooie vloeiende lijnen. Vermijd onnodige stuurbewegingen. Hoop op veel regen en sneeuw. Oefen een leuke achterwielslip op een rustige buitenaf weg zonder toeschouwers. Keer om en rij die bocht nog een keer. Herhaal dit de komende tijd net zo vaak tot het feilloos vloeiend gaat. Zoek meer en meer de grens.
Wees niet al te bang maar doe ook geen domme dingen. Zelf heb ik jaren gehad dat ik elke dag wel ergens achterste voren stond. Niet erg, als je maar niemand stoort of onverantwoord bezig bent. Gelukkig zelf bijna altijd alleen maar gespind op de weg of het kruispunt, soms eindigde het in een weiland, een keer bij mensen in de tuin en soms stond ik achterste voren geparkeerd tussen twee bomen met een snel kloppend hart.
Ik heb achteraf altijd geluk gehad en de tijden waren anders. Het was rustiger op de weg. Zeker in de achterhoek waar ik opgroeide. Langzaam krijg je meer gevoel en ruil je de auto in op een snellere achterwiel aandrijver. Misschien wel één met 100 pk.
Bij mij was het na vele kevers en een Suzuki SC100 een 914-2.0 en een Opel Kadett Coupe GTE. Een iets moderner alternatief is een BMW E30. Als je dat ook tot in den treure beheerst ga je denken aan je eerste Porsche.
Bijvoorbeeld een 911 2.7 en het liefst geen mooie zodat je vooral niet verleidt wordt tot poetsen en nachtmerries krijgt van pekel. Investeer in goede schokdempers en dikke stabi’s. En een sper.
Een 2.7 is lekker licht, heeft een heerlijke motor en geeft erg duidelijke feedback. Begin opnieuw, maak je de auto meester. Schuw regen en sneeuw niet. Rij veel. En uiteindelijk met veel basiskennis en autogevoel op zak schrijf je in voor een race cursus. Rij wat wedstrijden.
Ga driften en zorg dat je echt kunt driften, niet een beetje kwispelen. Uiteindelijk komt er een tijd dan neem je in regen Bosuit en het Scheivlak vol driftend harder dan jaren daarvoor toen je die grens niet over durfde of denk je terug aan die mooie lange drifts met net ruim 170km/u op de teller.
Combineer dit bovenstaande met de adviezen van Taxi Hans en je snapt het rijden met een 911 aardig. Maar altijd blijft het oppassen, want er kan altijd een keer komen dat de auto jou toch verrast.
Het mooie is dan, je schrikt niet meer en reageert zoals het hoort: juiste hoeveelheid tegenstuur en gas en meestal eindigt deze niet geplande glijpartij in een big smile!
Have fun!
