Tja. Er is ook wel eens een F40 gestolen. Vroeger werd er dan gezegd dat die naar Azie of het Midden Oosten gingen. Dat was misschien in het pre instagram tijdperk nog een optie maar als je nu 1 km rijdt in, pak hem beet Maleisië, met die Alfa cabrio dan staat er een foto op internet.

Afpersing? Ofwel, soort ontvoering en terug aan eigenaar/verzekeraar voor losgeld?

Gejat op bestelling. Staat idd IMO in iemands privé collectie die er naar zit te kijken met kaviaar, champagne truffels en weet ik wat nog meer.

Alles is te koop, en als het niet te koop staat/komt via de reguliere weg dan wordt ie op een andere manier gekocht

Ik weet nog dat er jaren geleden 3.2tjes werden gejat in Amsterdam. Wat ze deden was alleen het slotcilindertje van het rechter portier eruit trekken. Daarmee konden ze een bijpassende sleutel maken en zonder verdere schade de auto meenemen. Een alarm schrikt alleen de amateurs af, de echte profs tikken idd geen ruitjes in en komen sowieso wel met je auto weg. En vergeet niet: alle oplossingen van relais en dergelijke demonteren klinkt voor de leek als een supergoed idee, maar degene die het echt op een bepaalde auto hebben gemunt zijn op zulke zaken zeker al voorbereid.

In mijn eerste auto had ik een kabel van het contactslot naar de startmotor onderbroken met een schakelaatje wat op een alleen voor mij bekende plek zat weggestopt. Een simpele oplossing, maar niemand kwam er mee weg als ze het niet wisten te vinden.

Dat laatste heb ik ook ooit gedaan, simpele oplossing maar werkt wel. Hij is nooit gejat dus daaruit mag ik concluderen dat het heeft geholpen

Zo kwam ik laatst iemand tegen en die was uit een grote zak overal poeder aan't smijten.
Ik vraag hem waarom, en hij antwoordt: "da's tegen de olifanten", waarop ik: "er zitten hier toch geen olifanten?", waarop hij weer: "Goed poeder hé?!"

Net terug van twee dagen Milaan (vanuit Zurich) met de 944 S. Eerste grote tocht sinds aanschaf vorig jaar. Geweldige rit, alles meegemaakt van druk spitsuurverkeer jn Milaan (4 rijden dik op twee banen, duwen en trekken) tot massieve onweersbuien op de weg terug. 944 sloeg geen slag verkeerd en was een perfecte reisbuddy, we zijn een stuk dichter naar elkaar toegegroeid

Maar goed, on topic: het leuke van Italianen is dat ze vaak gek op auto’s zijn. Toen ik mijn auto voor twee nachten in een publieke garage in de Milanese binnenstad parkeerde (en toch even aan Lindemans most denken...), kwam de garagemanager meteen uit zijn hok en na de nodige “bella macchina’s” liep hij voor me uit richting een plekje precies tussen twee betonnen palen zodat hij niet door andere auto’s beschadigd kon worden. Trof hem na twee dagen dan ook perfect aan, onaangeroerd en klaar voor de reis terug.

Dat is óók Italie.