Het is een tijdje geleden dat ik mijn eerste en ook meteen mijn laatste Porsche heb gehad. Dit was een 944 S2 welke ik tot 2009 heb gehad. Destijds heb ik die verruild voor een BMW 328i om meer trackday en driften te kunnen gaan doen.
Doel was om met de jaren voldoende budget te sparen voor een pre 73-er 911. Ondertussen vragen dan andere dingen in het leven je aandacht of prioriteit, schieten de prijzen de lucht in en is het ondertussen BMW wat hier de klok slaat.
Maar die jongensdroom bleef bestaan, een 911.
Begin vorig jaar was de tijd rijp om daadwerkelijk op zoek te gaan naar niet zomaar een 911 maar mijn 911, Van de zoektocht hebben jullie
hier van kunnen meegenieten.
Vrij snel in mijn zoektocht kwam een pb binnen van een forummer die zijn rode 3.2 eventueel wel zou willen verkopen. Op 8 mei vorig jaar de auto wezen bekijken. Oef
dit komt erg dicht bij mijn wensen, niet verprutst,
met veel historie, goede kleur, G50 bak. Ok niet helemaal origineel, een dansk einddemper, steenslag stickers op de achter schermen en een turbo vleugel; maar dat doet de auto alleen maar goed en de originele delen zijn nog steeds aanwezig.
Na een paar nachten slapen weer contact opgenomen dat ik de auto graag zou willen onderwerpen aan een aankoopkeuring. De verkoper was echter gaan twijfelen en gaf aan toch niet te willen verkopen. Fair enough.
Dus mijn zoektocht ging verder, langs mindere 3.2 en veel, slechte F-jes.
Poeh wat heb ik een hoop slechte F-jes gezien. Ondanks dat bleef ik maar hopen op de ene F, die wel goed was.
Ondertussen bleef die rode 3.2 nog lang mijn bureaublad scherm vullen. Ik denk zo tegen eind november vorig jaar, nam de eigenaar van de 3.2 weer contact op om een belofte in te lossen.
Wanneer hij wel klaar zou zijn om te verkopen, zou hij eerst met mij contact opnemen. Was ik nog geïnteresseerd?
Maar ondertussen was ik gaan twijfelen, mijn focus lag nog steeds op een F niet op een 3.2; Met dat voorbehoud uitgesproken was ik nog steeds welkom voor een kop koffie en de auto nog eens te bekijken.
Ik wilde toch weten of een goede 3.2, de verstandige keus, kon tippen aan de minder verstandige maar bloed mooie F.
Dus nogmaals een bakkie gedaan om de auto te bekijken en als het even kon ook mee te rijden. Bij het betreden van de garage werd ik [weer] direct overtuigd, wat een plaatje. In mijn hoofd wist ik dat een 3.2 de betere keus was,
maar mijn hart was er nog niet helemaal klaar voor. Deze 3.2 overtuigde mij daarin. Rijden zat er helaas niet in, het was beginnen te regenen en dan komt deze auto niet buiten. één van de redenen waarom deze auto er zo mooi bij staat,
helder met een mooi laagje patina ontwikkeld door de jaren en met de 170k km op de teller.
Aan de koffie tafel kwamen tot de laatste € 500,-bij elkaar die later telefonisch werden beslecht. Alleen nog even de aankoopkeuring. .....Dat werd een lang verhaal.
In december kregen we de agenda’s niet meer bij elkaar.
Januari was ik in het buitenland en bij terugkomst lag er inmiddels zout op de weg en ook dan komt deze auto niet buiten. Op zich mooi, maar niet als je de auto wilt kopen. Ondertussen verliep de communicatie ook trager,
dat had zo zijn privé redenen maar ik kreeg ook het idee dat de twijfel weer was toegeslagen.
Dus ondertussen bleef ik alert op nieuw aanbod. Nog een paar F jes bekeken, maar ook dat bleken teleurstellingen dan wel niet wat ik zocht. Hoewel 2 er best goed uitzagen, maar op basis van de foto’s kon mijn expert
al op een aantal details duiden dat een nader bezoek niet nodig was. ‘Klaar gemaakt voor de handel’ of ‘Hobby details’, soort van online aankoopkeuring. Het heeft me een hoop tijd bespaart en is goedkoper dan een daadwerkelijke aankoopkeuring.
Maar het geduld werd uiteindelijk beloond er kwam toch een datum tot stand voor de aankoopkeuring, zaterdag 26 mei.
Die zaterdag met gezonden spanning in de auto gestapt en richting het westen gereden. Locatie was een doe het zelf garage waar we voor 2 uur een brug hadden gehuurd. Ik was er als eerste, maar al gauw melde zich de roffel uit een dansk uitlaat.
Brrrr wat lekker.
Kort daarna melde zich Erwin van Rebel Engineering ook. Mijn Porsche psycholoog van het afgelopen jaar. Hij heeft destijds ook de 944 gekeurd en daarna in onderhoud gehad, ik heb daar altijd een goed gevoel aan overgehouden.
We hebben elkaar zo een beetje beter leren kennen en belangrijk hij kan goed adviseren in wat wel en niet goed bij mij past. Kortom de expert wiens oordeel ik waardeer en voor mij de man die mijn toekomstige Porsche moet goedkeuring.
Hopelijk is het deze.
Het begint allereerst met een korte toelichting van Erwin over zijn werkwijze. Het belangrijkste: ik ben hier om de staat van de auto te beoordelen, ik schrijf daarom veel zaken op, ook de misschien wat pietlutige dingen.
Dat is niet om zo de auto af te kraken, maar wel om een compleet beeld te krijgen en later zal ik daarbij aangeven welke punten normaal zijn en welke inderdaad ‘pietluttig’
Vervolgens gaat hij aan het werk, een zaklamp, pen, papier, scherpe ogen en een hoofd vol Porsche kennis.
Wat ik vooraf wist was een roestplekje op de dorpel rechts en dat de banden rondom vervangen moeten worden. De voorbanden op basis van leeftijd en achter omdat het profiel zijn einde nadert.
Na een uur inspecteren op de brug, blijft die conclusie grotendeels staan. De twee meest noemenswaardige opmerkingen zijn, een tint verschil in de parafan met de rest. [het was bekend dat de bekende roest daar al eens was aangepakt] en hoewel de bediening in het interieur origineel Porsche is en in de kofferbak ook de klep met de bult zit, is het achteraf gemonteerd. De leidingen in het compartiment lopen namelijk niet zoals het hoort en de pomp is niet origineel.
Het was mij al bekend dat airco niet op de optiesticker stond, maar had aangenomen dat het later door een Porsche dealer is toegevoegd. Kan natuurlijk nog steeds, maar dan is het niet helemaal volgens het boekje.
Verder is de conclusie dat de auto er bij staat zoals je ze halverwege de jaren 90 bij Porsche dealer zag staan in de werkplaats of occasion hoek. Kortom de kwaliteit uit de jaren 90, maar dan in 2018.
Tijd om de motor eens te starten en een stukje te rijden.
Ik kruip op de achterbank, de eigenaar voorin en Erwin achter het stuur. ‘Heb jij er eigenlijk zelf al in gereden? Euh nee en dat maakt eigenlijk ook niet uit. Ik had op basis van andere ritten een beetje een idee hoe een 911 rijd,
maar jij weet hoe een 911 zou moeten rijden en de geluiden die het moet maken en welke niet.
De proefrit bracht niet veel meer aan het licht dat de airco niet meer koelt.
De keuring werd afgesloten met de auto een tijdje stationair te laten lopen, ondertussen de boekjes te controleren en de aanwezigheid van alle accessoires. Die zijn allemaal netjes aanwezig, de olie druk blijft goed,
de spreekwoordelijke duim gaat omhoog. Zo kom je ze niet wekelijks tegen.
Ik zelfs niet het gehele afgelopen jaarDaarop steek ik letterlijk de hand uit om de koop te bezegelen…..
Deze blijft echter onbeantwoord, de twijfels staken weer de kop op. De bevestiging dat het een dermate goed exemplaar is, had dit extra versterkt. Enigszins verbaasd hierover, maar aan de ene kant ook wel begrip
dat het op het definitieve moment even lastig is. Maar dat we een half uur later er nog stonden… dat had ik niet zien aankomen.
Rustig blijven, druk opvoeren heeft geen zin, hoe verleidelijk ook. De maag begon te knorren, dus misschien even de gedachten verzetten en een lunch te scoren. Afscheid genomen van Erwin en bedankt voor zijn bijdrage, zijn werk zat er op. Wij togen naar het huis van de eigenaar
om daar een boterham te nuttigen, even niet naar de auto blijven kijken en over andere dingen praten. Uiteindelijk gaf dit een resultaat, de hand werd uitgestoken, de auto werd verkocht. Inmiddels waren we een 2 uur verder,
maar dat was nu niet meer belangrijk ik had het gewenste resultaat.
Het geduld van mijn kant werd nu extra beloond, het vertrouwen was er en het mee kunnen kijken van het overmaken van het geld was voldoende om de auto over te schrijven en mee te krijgen. Zo geschiedde, de auto waarmee ik was gekomen
liet ik achter en de allereerste meters in deze 911 waren ook direct de eerste meters in mijn 911 op weg naar huis.
Iedereen die het al eens heeft mogen doen, weet hoe dit voelt. Permagrin all over.
Verbazingwekkend hoe makkelijk en soepel de auto rijd, alleen het rempedaal vergt duidelijk meer kracht. Verder heerlijk gevoel in het stuur, strakke schakelwegen, compact, laag en opvallend veel bekijks.
Ademt blijkbaar al meer liefhebber dan een patser in een peper dure Porsche. De kleur rood zal ook helpen.
Halverwege de rit, de nagenoeg lege benzine tank gevuld. Prachtig om te zien en voelen welk effect dit heeft op de auto. De neus ligt wat lager en de neus is duidelijk zwaarder.
Thuis kreeg de auto ook duidelijk een duimpje omhoog en de goedkeuring. Samen nog een rondje over de posbank gemaakt en genoten.
In goed gezelschap
Voor nu is het idee om eerst de auto beter te leren kennen en op basis van die bevindingen een to do lijstje maken.
Ondertussen ben ik nog benieuwd naar een paar meningen / adviezen van jullie:
- Waar zal ik de auto verzekeren?
- Wat voor olie zouden jullie gebruiken?
- N codering banden, marketing of een must?
- Zal ik doorrijden met pekel op de weg en moet ik dan winterbanden hebben?
Nog twee foto's van de auto toen ik deze voor het eerst ging bekijken: