Ieieieieieieiejaaaahoorrrrrrr, daar istie dan! 
Ik wilde jullie niet zo lang in spanning houden (en kan het toch geen weken voor me houden
).
Gisteravond besloten om vanochtend maar eens een ritje naar Haastrecht te maken. De P moest ook weer eens rijden (vierkante bandjes, had m al 2 weken niet verplaatst). Operatie PFT92 kon van start!
Eerst maar eens de uitrusting bij elkaar gezocht:
En om 8.30 op stap. Dankzij grondige routeverkenning vooraf (en een - haperende - TomTom) rond 9.30 op lokatie, alwaar ik met klokgelui van de lokale kerk werd verwelkomd. Goed geregeld
Mijn voorbereiding had zich niet beperkt tot de route naar Haastrecht, maar uitgestrekt tot het regelen van een staffelkaart van de battleground:
Helaas was de locus delicti hierop niet aangegeven, dat moest ik dus achteraf maar
zelf doen
Het park ontving mij met de vriendelijke aanblik van het Museum Pauline Bisdom van Vliet, die hier ooit woonde met haar man Johan le Fèvre de Montigny, burgemeester van Haastrecht en Vlist.
Maar al snel ontpopte de tocht door het park zich tot een ware Odyssee
Locale parkbewoners die versteenden bij de aanblik van deze PFT Hunter en weigerden enige informatie te geven,
Sirenen die onder het slaken van vreselijke kreten, met touwen, dumbells, hoepels en andere hulpmiddelen de toegang tot de gezochte plek onmogelijk maakten (en dat nog wel onder begeleiding van Guns 'n Roses, op zondag
)
Laverend tussen Scylla...…………………………………………………………………………......................….en Charybdis
(het graf van Johan en Paulina)…………………………………...................................................
(de Ruine) Kwam ik diverse bankjes tegen.
Elke keer hoopvol dat DIT het bankje was, werd ik steeds wanhopiger van al die lieden die voor 950 euro een dergelijk aandenken hadden laten plaatsen...
Totdat ik eindelijk op het juiste bankje stuitte, verscholen aan de rand van het park. Mijn zoektocht leek voorbij!
Handschoenen, schep en telefoon werden uitgepakt, en met archeologische precisie heb ik laag voor laag de droge houtsnippers en aarde verwijderd, totdat...
EUREKA!
(oh nee, dat was een ander verhaal)
Bij gebrek aan Pindakaas, heb ik maar een ander aandenken achtergelaten, mocht iemand vandaag nog op het idee zijn gekomen om te gaan zoeken nav mijn eerdere oproep
Met trofee in de tas weer terug langs de Sirenen, naar de auto. Ook nu was mijn Odyssee nog niet voorbij. De TomTom goden waren mij niet goed gezind en zwegen in alle talen, zodat ik mijn toeristische route zelf moest zoeken. Als ultieme uitdaging stuurden ze ook nog een witgevederd monster op me af, dat van geen wijken wilde weten.
Fietsers mochten voorbij, maar een eenzame PFT-hunter met zijn autootje niet (YOU SHALL NOT PASS!
maar dat is ook weer een ander verhaal ). Pas met hulp van een andere automobilist slaagde ik erin om het monster te verslaan en het terug het kroos in te jagen waar het vandaan kwam. Wat het beest er niet van weerhield om eerst nog een lading zwart venijn op het wegdek te lozen.
Afijn, om 11 uur was ik weer veilig thuis, met trofee. Tijd dus om mijn epische tocht aan de digitale snelweg toe te vertrouwen.
Ook dat bleek nog een uitdaging, met Iphone foto's die alle kanten op draaien...
Na dit verslag moet ik eerst bijkomen en vakantie vieren. Het duurt dus even voor de trofee de grond weer ingaat (zal m zolang in mijn eigen tuin begraven
)
