Ik vraag het me af. Natuurlijk kan ik wel wat dingen verzinnen, heus wel. Maar dan nog.

Een snelle blik op de vijf klokken bevestigt dat alles, natuurlijk, in orde is. Olietemperatuur stabiel, oliepeil in het midden, oliedruk op 4 bar, 3’500 toeren, 140 km/u, kwart over twee in de middag. All good. Het hoost van de regen, de ruitenwissers werken al dik 3 uur onafgebroken. Ze houden het zicht goed, standje drie als we langs vrachtauto’s denderen. Het werkt zoals het moet. De airco houdt de cabine fris en zorgt dat de ruiten niet beslaan.

https://youtu.be/cAKqElUDIcY

Tijd genoeg om na te denken. Boven de 110 km/u wordt praten vermoeiend, dus Totmbo en ik genieten beiden zwijgend. Het targadak zal wel verantwoordelijk zijn voor het windgeruis. Dus toch iets, dan. Nou ja, straks hebben we er plezier van als we door de schotse hooglanden toeren, verwarming aan, dak eraf. Nu nog even niet, en ik stel tevreden vast dat er nog geen druppel langs de naden van het dak en de ramen naar binnen is gekomen. Ja, ik vraag het me echt af.

Het stuur praat continue met me. Witte lijn, richel overlangs, oneffenheidje in het wegdek linksvoor. “Peuk van een Marlborofiltersigaret gerookt door een 53 jarige truckchauffeur”, nou ja, bij wijze van spreken. Enzovoorts. De hele tijd. Gewoon: ter info. Geen paniek, ik houd je gewoon op de hoogte, da’s al, lijkt hij te willen zeggen. Intussen draaft de 3.2 snaarstrak naar de horizon. Geen wonder: net nieuwe dempers, uitgewogen en uitgelijnd. Ik heb wat ik altijd heb in deze auto: het gevoel van totale controle. Ik voel alle vier de wielen van de auto via het hypercommunicatieve, uiteraard onbekrachtigde stuur. Het rempedaal is hard en perfect te doseren. Who needs ABS. Ondanks de regen is een tempo van 140-150 geen enkel probleem. Soeverein. En ik vraag het me af.

Op weg van Zurich naar Calais, samen met Totmbo die gezellig dicht naast me zit. Door Frankrijk, door de regen. Daarna oversteken naar Dover en door naar Schotland voor een toer met gelijkgestemden, 6 stellen met oude auto’s. Lekker een paar dagen door de Schotse hooglanden: rijden, eten en drinken met leuke mensen. En oh ja, het Jim Clark museum. Wat kan er leuker zijn? Als het eindelijk iets minder regent, gaat de snelheid omhoog naar 160. Ik mijn spiegels zie ik de spray die mijn period correcte Pirelli P7 Cinturato classics opwerpen. Machtig mooi. God ik houd van deze auto, al 19 jaar.

En ik vraag het me af: wat is er sinds 1987 eigenlijk nog verbeterd aan auto’s. Ik kan heus wel wat dingen verzinnen. Maar deze 35 jaar oude 911 3.2 targa is nog steeds magistraal. Beter had van mij eigenlijk niet gehoeven.

Mooi verhaal. Roeping als schrijver gemist. Veel plezier en Q-time in Schotland

Jajajaja - dit is hoe je de 3.2 moet inzetten - veel plezier !!!

Mooi verhaal, herkenbaar.
Wel vond ik de ruitenwissers ruk zeker zonder airco.

Herkenbaar, eigenlijk niet…als het zo hard regent dan ga ik gelijk van het gas af…..met 100 hobbel ik voort……

Heel veel rijplezier daar…..

Heel mooi geschreven
Als ik ook goed zou kunnen schrijven, zou ik hier een stukje schrijven over de tocht vorig jaar van Zuid-Oostenrijk naar Breda, midden in de nacht, omstreeks 10 uur s'avonds vertrokken.
Mijn zoon en ik rijden afwisselend, het is goed weer en er is weinig verkeer op de weg. We starten vrij rustig, maar al snel gaat het met 160-170kmh en harder door de nacht. Magisch om zo een nacht door te brengen met je oudste zoon en je favoriete auto, de 993 die ik al 10 jaar heb en waarschijnlijk nooit meer ga verkopen. Rond 10 uur s'ochtends rijden we de oprit van ons huis op en Mw SV staat ons verbaasd op te wachten. Paar uurtjes slapen en de rest van de dag brak, maar wat een heerlijke rit.
Dus ik snap het gevoel wel, zeg maar

Dit gaat wel ff over de 3.2, ouwe Ducatist.....
Die is een een stuk rauwer dan een 964 of in jouw geval een 993.....
Maar ook weer een mooi verhaal van je met je zoon, mooi man!

ow ja, sorry voor de topic-vervuiling

Ik mag ook niet meedoen want ik heb een driekommatwee en geen driepunttwee.
Stelletje buitenlanders hier, Amerikaanse meelopers.

Ik voel het perfect, zo mooi omschreven. Ook ik houd meer van mijn geliefde '87 - 3.2 Targa dan van mijn 964 Coupe. Als er eentje moet vertrekken zal het de 964 zijn.

Oude smalle weggetjes en smalle oude otootjes.

Weer thuis. 4600 km totaal, in 8 dagen. Geen klap verkeerd. Wat een auto! Leek wel gemaakt voor de prachtige wegen in de hooglanden van Schotland, hij kon lekker aan de bak en het was elke km genieten. De 911 kreeg gezelschap van een Alfa Spider, een Aston Martin DB6, 3 E-types (twee maal series 1, 4.2 liters en een keer een US import convertible) en een woonkamer op wielen aka een Bentley 4 door saloon. Allemaal geen partij natuurlijk qua performance en wegligging, alhoewel die E-types ook goed vooruitkwamen. En daarna 1800 km in twee dagen terug, puntje Schotland naar Zurich, Zwitserland, geen centje pijn want een (goed onderhouden) 3.2 is ook een “autobahn brenner” - hij kan het allemaal.

Kleine smaakmaker:

https://www.youtube.com/watch?v=rFsGP9FeYuU

Ik heb het al vaker geschreven: de 911 is ware liefde. Die liefde is alleen maar groter geworden in de afgelopen week. There (truly) is no substitute.

Inspirerende stukje, bedankt. Ook hier '87 Targa dus herkenbaar. Filmpje maakt het helemaal af

Voor diegenen die ook overwegen naar Schotland te gaan (het is echt super gaaf rijden daar!), er gaat ook een (auto)ferry van IJmuiden naar Newcastle: https://www.ferrynaarengeland.nl/edinburgh, dat scheelt een hoop kilometers rijden !

Mooi en herkenbaar! En dan ook nog dat uiterlijk hè... Ben zelf verliefd geworden op de 3.2 toen ie nog (net) in productie was en dat is echt nooit meer overgegaan, integendeel. Ik hoef er soms echt alleen maar even naar te kijken. Dat jeugdsentiment heb ik wel met meer dingen uit dezelfde periode, maar met niks zo erg als met de 911

Klopt. Dat deden de twee andere stellen uit Zwitserland en het beviel hun goed.
Wij deden Calais-Dover en dus (bijna) alles over de weg.

Maar dit soort mooie wegen zijn er in Zwitserland en Oostenrijk toch ook? Of ken je die allemaal al? En dan rijdt iedereen aan de goeie kant van de weg.....haha
Wel een lekkere rit zo. Fantastisch.

Ik hoef echt geen Alpenwegen te rijden, richting teuto/Münsterland kan ik mij prima vermaken…en op tijd weer thuis.

In Zwitserland wordt lekker doorrijden altijd duur .
Bovendien veel meer verkeer.
En Schotland is bloedstollend mooi.

Je hebt me overtuigd. Maar blijft bloedjelink dat je steeds moet uitwijken voor het andere verkeer....

ja het is belachelijk. Lichtseintjes en zelfs toeteren helpt niet: ze blijven gewoon aan de verkeerde klant rijden. Doodmoe word je ervan. Tja, Britten

heel mooi geschreven, maar als je oliepeil in het midden staat bij 3500tr/min is er toch iets mis

Nee hoor.

Als de olie maximaal is afgevuld (dus niet te veel), heb ik bij een goed doorgewarmde motor op stationair toerental (op vlakke ondergrond) de wijzer bijna bovenaan. Als ik dan meerdere minuten met constante snelheid op de snelweg rijd, zoals beschreven, staat de wijzer in/iets onder het midden. Altijd zo geweest.

Ik kan zo ook merken dat er olie wordt “vebruikt”, want na 2000 km of zo blijft de wijzer tijdens het rijden gewoon onderin liggen. Pas bij stationair toerental komt ‘ie dan naar boven zoals we weten.

Ook hier op de Duitse autobahn, netjes in het midden….

Zie nu pas deze topic
Mooi geschreven Enguess
Ik kan de (voor-) liefde voor mijn en de 3.2. in het algemeen alleen maar onderstrepen