Hmm, vreemde redenering. De boete is gerelateerd aan zijn inkomen en zou hem dus net zo "hard" moeten treffen als een ieder ander in Finland.
Wellicht is het voor iedereen een lachertje, dat zou natuurlijk kunnen.
"Gelijkheid" kun je op verschillende manieren interpreteren. Jij vindt dat éénieder gelijk moet zijn als het gaat om de hoogte van de boete, ongeacht het vermogen of inkomen.
Een ander vindt dat iedereen gelijk hard getroffen moet worden door een bepaalde strafmaatregel (boete). Ook daar valt wat voor te zeggen, zeker als het
doel van beboeten het straffen en voorkomen van ovetredingen beoogt. Het zou immers moeten gaan om de werking van het opleggen van boetes en die moet voor éénieder gelijk zijn, niet de hoogte. (Hoe het in de praktijk werkt dat is een ander verhaal. Loonstrookjes zeggen niet alles, de belastingdienst weet lang niet alles, etc.)
Vervolgens kun je als tegenargument aanvoeren, dat diegene met meer centen wellicht harder gewerkt heeft en daarvoor vervolgens ook harder gestraft wordt. Absoluut gezien heb je dan gelijk. Maar harder werken zou niet moeten betekenen dat strafmaatregelen niet langer deren. Als in, genoeg geld om elke regel aan de laars te kunnen lappen.
Feitelijk ken je de regels op het moment dat je harder gaat werken en meer gaat verdienen. De consequentie van het overtreden van de regels is een deel van je verdiende centjes inleveren. Geen verrassing achteraf.
Eigenlijk vind ik, dat als je
principieel tegen relatieve geldboetes bent, je zou moeten betogen dat er alternatieve straffen moeten komen en algeheel wordt afgezien van geldboetes. Het huidige systeem heeft immers een ongelijk effect, terwijl celstraffen of taakstraffen wél een gelijkwaardig effect hebben, onafhankelijk van de persoon in kwestie. De vraag is wát die alternatieve strafmaatregelen vervolgens zullen zijn.