Maar over die buren dat komt wel vaker voor wij hebben dat ook, men ouders tonen altijd interesse als de buren een andere auto hebben, maar nu wij een nieuwe bmw 5 serie hebben hoor je niks van ze..... Van geen enkele buur ze verzwijgen het gewoon op 1 of andere manier.

begrijpelijk, maar zonde van je energie. Ben er dus écht mee opgehouden.

Ja hoor, en niet alleen de buren, kan ook een hele straat zijn...................
word er wel eens een beetje boos over...........

Geen problemen mee. Bijna al mijn goede vrienden ken ik nog van mijn studententijd (dispuut). We hebben zoveel meegemaakt en kennen elkaar door en door. Ze weten allemaal dat ik helemaal autodebiel ben. Ze gunnen mij die 911 dan ook allemaal van harte. De een boeit het veel meer dan de ander, als ze hier zijn of ik met het elfje daar dan vaak even toeren. (PaSCal PF rit meerkerk-Gorinchem reed ook een van mijn vrienden mee, vond het geweldig en wil ook graag een 911, liefst een 993, ik zeg iedere keer, " koop dat ding nou, krijg je zeker geen spijt van! ) Ze komen er alleen niet speciaal voor langs en dat hoeft ook niet van mij. Van echte vrienden weet je toch wel dat het goed zit. Als een 911 en een nieuw huis verandering in brengt, zou ik daar eens zeer goed over nadenken...



maar inderdaad niet getreurd, je hebt altijd ons nog!

Zie je bij een volgende rit. (I still love these Turbo stickers!)

O ja, mijn beide buren (60+) vinden mijn oude elfje allemaal geweldig en veel interessanter dan de grijze leasebak!

Das hetzelfde als getrouwd zijn en geen kinderen hebben omdat je ze [beiden] niet wilt. Ook maatschappelijk nog niet geaccepteerd, en dat is soms best wel vervelend. Je raakt met sommige dingen dan ook in een soort van "isolement', omdat wij in de naaste familie en vriendenkring de enigste zijn zonder. Bezoek krijgen wij zelden. Ik denk wel eens dat er door sommige mensen met afgunst naar mijn vrouw en ik gekeken word omdat wij zoveel geld aan luxe uitgeven [wat zij niet meer kunnen], ook al laten ze dat 1 2 3 niet merken. Je voelt dat gewoon. Dan doe ik er meestal nog een schepje bovenop .

no comment

Dat doe ik niet meer, "das olie op het vuur", dan vraag je uiteindelijk om een isolement, ook al doie je het als een lolletje, dat hebben ze vaak (bewust) niet door.

Dat mensen geen kinderen hebben, is voor sommige een keuze (sommige helaas niet), dat moet je ten alle tijden respecteren, kinderen zijn geen auto's etc.

Dat kinderloze paren een ander bestedingspatroon hebben is dus normaal, ook de vrije tijd is anders.
Zelf hebben we 2 kids........dus voor ons (voorlopig) niet de zaken die andere paren wel hebben, vooral de verre reizen etc. doen wij niet, maar we halen het wel in (en hebben het vroegah ook gedaan).


Afgunst mbt de Porsche........jeetje hebben jullie ff.......ben er een beetje moe van geworden, maar het doet me niks meer.

Maar "het schepje er bovenop" moet je niet doen, ik heb die kar voor mezelf en niet voor de buurt en de familie.

Dit is idd naar mijn mening de manier om er mee om te gaan, voor jezelf en niet voor de buren, vrienden en/of familie en ze er dus ook niet op (ver)beoordelen............

Zo hadden wij dat met onze audi van 5 jaar geleden, nooit echt wat zeggen of aandacht schenken , totdat hij aan de zijkant in mekaar zat (10000 euro schade)

Wat een bijval, zeg. Vroeger (ik ben 45) eigenlijk nooit last gehad met dat soort dingen. Was niet belangrijk in vrienden- en kennissenkring.

Het is pas begonnen na mijn "midlifecrisis". gelukkig heb ik 'm al achter de rug, maar toen heb ik voor mezelf de keuze gemaakt om te gaan genieten en dat kunnen waarschijnlijk weinig mensen accepteren. Onze kinderen zijn groot en en hebben een eigen leven, dus kunnen we doen waar we zin in hebben.

Een ander voorbeeld is dat ik liever thuis ben dan op vakantie ga. Thuis kan ik alle dingen doen die ik leuk vind en kan mijn motor of auto pakken als ik dat wil.
Dat vindt men niet te begrijpen. Vakantie is een must tegenwoordig en als je dan niet meedoet dan ben je "raar".

Nog een voorbeeld: ik heb regelmatig een andere auto en "normaal gesproken" wordt er verwacht dat je 4 of 5 jaar rijdt met een auto en dan weer inruilt.
Doe je dat niet dan ben je "raar".

Nu ik het zo bekijk ben ik ook wel een beetje raar. Belangrijkste is dat ik het zelf begrijp en mijn directe omgeving.
That's all that counts

Ik ken dat ja. Als ik vroeger met vrienden over een 911 sprak, vonden ze het allemaal geweldig, en toen ik er een had, was het niet meer zo spannend voor ze geloof ik. Maar ik heb zo'n auto ook niet voor een ander, maar voor mezelf.

Veel plezier met je (erg mooie) auto, en huis natuurlijk, en de rest waar je van kan genieten...

Doodzwijgen door afgunst, ja ik herken dit. Merkwaardig kinderachtig gedrag van volwassenen. Ik praat er ook niet over en dat brengt hen volkomen in verwarring. Het uit zich wel actief in het gedrag van de politie, je krijgt n.l. bekeuringen waar je met mijn andere "burgelijke" auto nooit last van hebt. B.v. parkeren tedicht bij een bushalte of met een wiel op de stoep. Ah je weet met een P, "Noblesse oblige" en die voorbeeldfunctie in het verkeer geeft idd navolging. Het klinkt vreemd maar ECHTE P-rijders zijn bescheiden mensen.

Als ik dit draadje zo eens lees trek ik de volgende conclusie (sterk generaliserend):
Porscherijders zijn bescheiden mensen, werken hard, maar hebben vreemde vrienden... :roll:

Heb eigenlijk nog nooit afgunst meegemaakt mbt Porsche, maar ook nog nooit zoveel positieve reacties als op mijn Mini Cabrio (na een jaar nog bijna dagelijks). Mijn vrienden zal het eigenlijk roesten waarin ik rij. Ze rijden zelf ook allemaal leuke auto's en we rijden eens in de zoveel tijd in elkaars auto's. Leuk, meer niet. Geen onderwerp van gesprek.

Vrienden die je links laten liggen omdat je (bewust) geen kinderen hebt - nog nooit meegemaakt. Ik kan me wel voorstellen dat het niet lachen is om bij een jong gezin te zitten - gesprek gaat dan nog vaak over de kinderen (want nieuw, dus interessant). Helemaal als je 5 van die nieuwe gezinnen bij elkaar plettert .
Maar vrienden zonder kinderen niet meer uitnodigen? Komt in mijn vriendenkring niet voor.

Heren, dank voor dit topic. Ben weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik een stel topvrienden heb!

Weet je, ik heb ook enkele topvrienden. Enkel word het woord vriend te snel gebruikt, maar ik ondervind dat ik hoe ouder ik word meer het woord kennis gebruik, en vriende reserveer voor diegene die het echt verdienen. Want net als respect, is vriendshap iets dat je verdiend door op te bouwen.

ik wil ook een klein bijdrage aan dit super topic: ik ben nu een paar maanden rustig geweest, ik lees nog steeds uw mooi PF, maar heb ik wat "moeite " om te reageren.
Ik ben misschien ook paranoide, en mijn boutenland conditie helpt zeker niet, maar ik merk, sinds mijn P kwam, dat hetzelfde reactie van afgunst en jalozie stond. Isolement, angst voor slecht opmerkingen, bescheidenheid, alles meedoet om mijn P vaak in de garage laat staan.
Ik heb tenminste in het begin vaak gedacht aan jullie als Porschegeks, met een sterk "show-off" tone in jullie karakter.
Ik heb ook hard moeten werken (misschien iets harder dan de meeste, aangezien mijn uitkomst), maar heb ik meer en meer moeite met isolement. Of nu mensen jalous worden, doet wel pijn, en daarom heb ik dit draad zo verbaasd gelezen: ik ben niet de enige !
Maar vrienden zijn naar mijn mening belangerijker dan mijn P.....zo ga ik naar werk liever met een scooter, hopelijk het weten dat jullie soortgelijke problemen ook hebben zal me helpen om terug op aard te komen.......

Ach Marcel, dit is wel een topic met een beetje inhoud

De één is wat terughoudend over wat hem "beweegt", de ander heeft er minder moeite mee om dit openlijk te uiten. Dat laatste vind ik wel prettig, weet je gelijk hoe de ander een beetje in elkaar steekt.

Zo te lezen hebben heel veel mensen hier de verkeerde vrienden en verkeren ze onder de verkeerde mensen....

Ik denk eerder, dat zoals ik al schreef, dat het woord vriend te snel gebruikt word

Jaloerse mensen heb je overal. Heb het keer op een vervelende manier meegemaakt.
Werd een keer 's ochtends ruw uit mijn ochtendslaap gewekt: ik zag dat mijn BMW 5-serie van voor tot achteren meerdere malen bekrast werd. Des duivels was ik. Bij het politiebureau kreeg ik te horen dat ik niet de enigste was maar dat bijna alle Duitse auto's uit mijn buurt de sigaar waren. Dader(s) hebben ze nooit kunnen vinden.

Ik rij Porsche omdat ik het leuk vind en wat anderen ervan vinden zal me een worst wezen. Uiteraard zie ik afgunstige proleten die je op de weg bv. proberen op te drukken door te kleven. Maar ik laat me niet intimideren. Een boze blik en een vermanende vinger van me zegt voldoende: niet een tweede keer proberen asshole!
Gelukkig zie ik meer lachende en bewonderende gezichten wanneer ik voor een stoplicht sta te wachten of een beetje sta te cruisen op de snelweg of door het centrum.

Ik las laatst ergens een artikel dat Porsche rijders de meest blijde rijders zijn..

Een Porsche blijft voor velen toch een jongensdroom. De een kan er mee omgaan en de ander niet.

rij uw porsche eens in de prak,

nooit zal je zoveel reacties krijgen dat het een prachtige wagen was,

maar ja, ik ben al jaren porscheliefhebber ,
ver van voor de tijd dat ik er ene had,
nooit heb ik enige jaloezie gevoeld, ik kan dat gewoon niet begrijpen,

ik was al berefier dat ik met een vriend van papa eens mee mocht rijden.

Nee ik zie dat zo niet....als je jong bent en zolang iedereen een beetje hetzelfde boert, kunnen de mensen rondom jou "verdragen" wat je hebt...het verschilt immers allemaal niet zo heel veel van mekaar...iedereen springt voor iedereen

Na een jaar of 5 werken komen de eerste verschillen naar boven en moet je af en toe commentaar beginnen slikken...mensen waarmee je het opperbest kon stellen, contacteren je minder en minder...je vraagt ja af waarom...

Kan me inbeelden dat dit enkel slechter gaat worden (hou m'n hart vast want leuk is dit gedrag echt niet)...en dus kan je ni anders dan concluderen dat dat eigenlijk geen vrienden kunnen zijn

Wat me wel opvalt is dat met de mensen die eigenlijk geen bal om wagens of luxe malen, je het beste contact behoudt

Klopt..en heb je een week later al een nieuwe voor de deur, zijn leuke reacties alweer lang vervlogen tijd.....en de achterklap neemt toe....

Goeie analyse Mich, Het lijkt inderdaad wel of je elkaar ontgroeit op een gegeven moment in de zin van levensdoel en interesses.
Misschien is ook daarom de oude "klik" er niet meer.

Het lastige is wel om op deze leeftijd nog "echte" vrienden te vinden. De meeste personen die je ontmoet hebben hun eigen vriendenkring en daar kom je moeilijk tussen.

Maar ja, Ik blijf zoeken en ik zal vinden....