Druk druk druk

Aan de VUB is onlangs een van de laatste en grootste misverstanden uit de wereld geholpen: dat van de hardwerkende Vlaming. Het blijkt immers dat we een pak minder uren kloppen dan we denken. Loontrekkenden die 33 uur per week werken, menen dat ze 37 uur in de weer zijn geweest. Zelfstandigen zien zichzelf gemiddeld 56 uur per week zwoegen, terwijl ze er in werkelijkheid na 48 uur mee stoppen.
Het is de ontmaskering van het druk-druk-druk-syndroom waar we met z'n allen zo graag onder gebukt gaan. Een willekeurig, niet eens verzonnen tooggesprek.

- ,,Pff, da's al mijn dertiende dag op rij. Vandaag begonnen om tien uur, en zie mij hier nog zitten.''

- ,,Ik had gisteren de late, maar er was al om negen uur een vergadering. Negen uur! Ik was beter op kantoor blijven slapen.''

De eenzame, licht aangeschoten vijftiger die het gesprek staat te volgen: ,,Jullie weten niet wat werken is. Ik heb een eigen zaak en daar ben ik dag en nacht mee bezig.''

De naarmate het later wordt steeds wanhopiger juffrouw achter de toog: ,,Normaal waren we al drie uur dicht. Ik sta hier sinds deze middag. Moeten jullie morgen niet gaan werken?''

Enzovoort, enzoverder. Geef toe, dat zijn tooggesprekken waar je niet vrolijk van wordt. Hoe komt het toch dat we zo graag uitpakken met onze ijver? Op school was het net andersom: wie toegaf dat hij meer dan een uur had geblokt voor een examen, werd in het beste geval meewarig bekeken. Als hij bleef volharden in de boosheid, staken we zijn boeken in brand. Wie nu tegen een collega durft zeggen dat hij eigenlijk niet bijster hard gewerkt heeft en een uurtje vroeger wil vertrekken, wordt bekeken alsof hij de vogelgriep heeft.

Ligt het aan onze Vlaamse volksaard, met zijn traditie van hardzwoegende boeren en slavende arbeiders? Denken we dat we interessanter worden voor onze medemens als we er nog een paar uurtjes bijdoen? Of erger: vinden we ons eigen bestaan zo leeg dat we het opvullen met zoveel mogelijk (al dan niet reële) arbeid?

In elk geval, nu de onderzoekers van de VUB ons ontmaskerd hebben, is dat opbod met uren en overuren nergens meer voor nodig. Ik zal het goede voorbeeld geven. Ik heb aan dit stukje veertig minuten gewerkt. Tussendoor heb ik drie telefoontjes gedaan en twee e-mails gestuurd. En nu ga ik in de koffiehoek de laatste roddels proberen te onderscheppen. Ik wil vanavond aan de toog iets interessants te vertellen hebben.

"Door hard te werken, is nog nooit iemand omgekomen, maar ik denk: "Waarom zou ik het risico lopen."

Gelukkig heb jij er niet zo veel last van toch ?.....

idd, goed gezien hé

ja sorry heb het te druk om te antwoorden,


robert

Ach, en als ze dan al helemaal niet meer werken, en gepensioneerd door het leven gaan, krijgen ze het nog veel drukker. Met die groep zijn moeilijk afspraken te maken :
Kunt u maandag de 7e om half 10 ? Nee, moeten we oppassen....
En dinsdag de 8e om 11.30u ? Nee, dan komt de werkster....
Woensdag ? helemaal al niet, moet ik naar het ziekenhuis...
Donderdag ? Ja....Neee.eh...nee naar de kapper....
Vrijdag ? Ja, dat kan wel, ok doe dat maar....
Helaas op vrijdag werk ik niet

Ik heb het weer extra druk. Vanmorgen bezig geweest om aan iedereen te vertellen hoe druk ik het eigenlijk wel heb. Vervolgens is weer al het werk voor vanmorgen blijven liggen.

Ga maar weer eens een rondje maken om iedereen te vertellen dat ik het nog drukker heb gekregen.

druktemakers

= naam van drukkerij/grafisch bedrijf in Heerenveen