om te testen of ik e.e.a. wel goed in elkaar heb gezet wordt mijn wagen morgen op het circuit 'uitgelaten'

ik rij helaas niet zelf......

.... daar gaan de snelle ronde tijden

Voor Mischa en mij gaat 'ie nog steeds hard genoeg denk ik zo.

het meeste van die kilo's is eraf geschuurd of geslepen en ligt op de vloer van de werkplaats....

we kwamen zelfs nog wat zaken tegen die overbodig waren, hebben we meteen maar gedemonteerd, dus met die rondetijden zit het wel goed

Moeten wij ons eigenlijk voorbereiden? Ik bedoel theoretisch...iets lezen? Reglementen? Of is aanwezig zijn met lichaam en geest bij de cursus voldoende om het theoretische deel van het examen positief af te leggen?

ik heb de examenvragen van Patrick nog, incl. het cursusboek, je krijgt het van de RSZ ook wel maar misschien interessant om het eens door te nemen

Is idd interessant...

heb je een fax? of zie ik je a.s. vrijdag opt circuit?

Kan mijn agenda vrijdag niet vrijmaken, doch Rob van Kol komt wel. Als je hem dat zou overhandigen, zou dat mij enorm plezieren. Is dat een mogelijkheid?

ik geef het aan hem mee

Zeer vriendelijk bedankt!

En......???????

Krijgen wij hier nog een uitgebreid verslag te lezen?????

Mijn verslag dan. MS964 en Gantor moeten het maar aanvullen.

Ergens in dit topic schreef iemand dat een racecursus een schoolreisje is, nou, dat klopt Het was 3 dagen feest. Wel keihard werken, van 8:30 tot 17:00 rijden, daarna theorie-les, weer daarna in het hotel eten en als afsluiting nog een uurtje theorie leren op de kamer.

Hulde voor Harry die zijn auto´s aan ons verhuurd heeft en steeds weer kwam opdraven als er wat stuk was; aandrijfas bij Mischa, gaskabel, lekke koelslang etc bij mij. Ook dank voor de reserveauto -die ik helaas nodig heb gehad -omdat ik Pinky een beetje stuk had gemaakt. (Sorry Patrick). Om 23:00 die dag was hij echter weer in rijdbare staat.

We hebben regen gehad, droog weer, ik heb meegemaakt hoe het is om met 180 in de stromende regen vlak achter een andere auto zonder remlichten te rijden waardoor je blind moet gokken waar hij remt voor de tarzanbocht terwijl je je eigen rempunt probeert te bepalen, ik ken de ideale lijnen en rijd ze soms ook, ik weet nu alles van clipping points en sideflippen (niet dat ik dat laatste goed kan), ik ben rechtuit de grindbak bij de Audi-S bocht in gegaan omdat mijn gaskabel bleef hangen op 6.000 toeren, weet nu wat je moet doen als je auto spint, en hoe je ´m er uit kunt halen met een beetje beleid en geluk. We hebben sprint races gedaan (zelfs een paar gewonnen). En ik weet hoe het is om de vangrail te raken in Bos Uit... ik kwam op het vuil aan de linkerkant, raakte in een spin naar rechts, kreeg ´m daar wel uit (dat hadden we geleerd), stuurde Pinky weer de goede kant op maar hobbelde toen al rechts op het gras evenwijdig aan de ´vangmat´. Het is maar 12 meter breed dus dat stukje heb je snel afgelegd. Helaas komt de vangrail daar aan het eind naar binnen... als dat niet het geval was geweest was er niets gebeurd, nu kwam ik net 10 cm te kort. Resultaat: rechter draagarm en schokbreker stuk, en wat plaatdelen. Wel op eigen kracht naar de pitbox gereden waar Harry uiteindelijk persoonlijk het wiel heeft gelost van de auto bij het achteruitrijden.

Er reed 1x 997 Carrera S tussen de meute, wat niet zo verstandig was IMHO. Gelukkig (voor hem) heeft hij ´m heel gehouden. Als je met zo´n groep newbies aan het grensrijden leren bent, gebeurt er nog wel eens wat. Mijn voorzichtige inschatting is dat 50% van de deelnemers schade heeft gereden, waarvan ik zeker 3 klappers heb gezien van deelnemers die de hele auto in 1 keer hebben afgeschreven. Alleen Mischa heeft van de 3 forummers alles heel gehouden. Gunther heeft zijn huur-BMW iets korter gemaakt aan de voorkant en mijn relaas staat hierboven.

Kortom, alles zat er in, en ik weet zeker dat ik door deze cursus een beetje betere bestuurder ben geworden. Wat dat betreft kan ik het iedereen aanraden

Helaas voor mij heb ik mijn praktijkexamen (net) niet gehaald de laatste dag -Pinky had het moeilijk in de regen, of ik had het moeilijk met Pinky in de regen- wie zal het zeggen, theorie natuurlijk wel maar het moet natuurlijk allebei goed zijn. Mischa en Gunther hebben hun papiertje echter wel, dus en kudo´s voor hen. Maar, mijn belangrijkste doel heb ik gehaald, 3 dagen ´echt´ rijden op Zandvoort. Of ik mijn examen nog een keer ga doen, daar denk ik nog over na.



Ik ben bezig een filmpje te uppen naar YouTube, ik meld me wel als de link beschikbaar is.
Edit: FILMPJE Veel kijkplezier.

ZOOOOOOO

Wat een verhaal en wat een ervaring(en).

Gelukkig heb je er zelf geen (lichamelijk) letsel aan overgehouden!
Verder natuurlijk wel mooi kl#te van die schade, maar wel fijn de hulp die je van Harry hebt gehad!
Jammer dat je ook net je licensie hebt gemist!

Ik ben wel verrast dat bijna de helft schade rijdt tijdens zo'n licensie cursus!
Zijn dit normale aantallen en wist jij dit van te voren?

Zie spreek je de 22-ste!

Nou, noem het maar niks, ik heb anders wel een blauwe plek op mijn arm.

Of het normale aantallen zijn weet ik niet, maar denk het wel gezien de staat van de vloot huur-BMW´s en het feit dat alle schades expliciet voor eigen rekening zijn. Ook een schade buiten je eigen schuld draai je voor op als je een auto huurt. Dat staat in de vrijwaring die je moet ondertekenen. Anders mag je het circuit niet op.

.... je humor is in iedergeval niet geschonden

Mooi verslag, ondanks de bittere bijsmaak tijdens het lezen

Heb je (het idee dat je) de tijd (hebt) gehad om de rij-eigenschappen van de 944 te leren kennen voordat je daadwerkelijk moest/bent gaan 'gassen' ??

Mijn verhaal...

Woensdag 5.30 in de wagen gesprongen om om 8.50 aan te komen circuit Zandvoort. 20 min. te laat!
Rond 10u zaten we al in de wagen, zeer onwetend wat te doen en op een behoorlijk natte baan...volle moed begonnen en in de Hugenholtz ( 3de bocht) mijn eerste spin. Veel gereden waarbij de ruitenwissers continu aan de slag moesten. De dag afgesloten door in de laatste ronde in de Audi S bocht en in Bosuit ( daar waar Harley Pinky ook parkeerde; echter had ik daar meer geluk) nog eens een pirouette te maken. 's avonds theorie, naar hotel, eten en pintelieren. Gaan slapen om 01.30 in behoorlijk gehavende toestand om 7.00 weer op om om 8.15 weer paraat te zijn.
2de dag begonnen met enkele ronden, doch geen goed gevoel er bij. Doktersbezoek en weer in de auto gestapt...baan werd steeds droger en mijn ronden en gevoel werden steeds beter...hier en daar een paar auto's voorbijgestoken. Steeds meer vertrouwen, steeds meer uitremakties tot het punt dat ik bij uitkomen Tarzanbocht een paar keer rond ga, met bestuurderszijde vol richting bandenstapels ga en daar naar mijn gevoel de beamer tot schroot herleidde. Reden tot dit gebeuren, begon eigenlijk al bij de Kumhobocht. Daar stevig verremd waardoor ik het clipping point miste en naar de kerbstones van de buitenkant werd gedreven...gevolg achter breekt uit. Gecorrigeerd, doch veel snelheid verloren om op het rechte stuk niet ingelopen te worden. Blijkbaar had mijn voorganger op Bosuit ook problemen, want op het rechte stuk vormden we een treintje met drie. Doordat wij met tweeën het oude gedeelte minder goed hadden afgelegd liep nummer drie op ons in. Mijn idee was om samen met de eerste auto naar het instuurpunt van de tarzanbocht te rijden en zo de derde langs binnen te laten passeren. Mijn snelheid met de eerste auto was vergelijkbaar...ik kijk in achteruitspiegel en rechterspiegel of de derde wagen effectief langs binnen zou komen. Dit gebeurd en ik kijk weer naar voor waar ik merkte dat ik zeer ( te kort) op de eerste auto zat. Deze verremde zich, ik moest naar binnen en verremde me daardoor ook, de derde schrikt en deed hetzelfde...met zwieperende auto's langs elkaar komen we de tarzan uit en rijden we richting Gerlach-bocht. Op dat rechte stuk krijg ik het lumineuze idee om me uit deze situatie te halen en mijn wagen tussen hun beide uit te halen. Ik wilde absoluut mijn wagen die drie dagen heel houden. Wat doet deze dommerik, hij gaat van zijn gas af, waardoor geen aandrijving meer op de achterwielen en gevolg stevig uitbreken van de wagen, gecorrigeerd...doch echter nu de andere kant...weer gecorrigeerd en toen hopeloos tollend de bandenstapels tegemoet komend. Eerst mijn linkervoorkant er in, gevolgd door mijn linkerachterkant, rechtervoorkant en tot stilstaand komend door met de rechterzijde nog eens contact te maken. Ik vertrek weer, echter...motorkap geplooid, waardoor ik amper nog iets zag...schrapend geluid...en mijn beamer die een nieuwe paus leek te gaan verkondigen...door dit feit auto maar onmiddellijk aan de kant gezet ( immers watervloeistof, mogelijk olielekkage op het wagdek achterlaten was uit den boze). Snel uit auto en over vangrail gesprongen. Geen knikkende knieën ( vlak voor inslag dacht ik dat dit een bijzonder zware klapper zou worden, doch weinig van gevoeld), echter wel met het klote gevoel dat ik de beamer had afgeschreven en 10m bandenstapel en bijhorende matten had vernield. Dat zou enkele duizenden euri's afdokken worden Nadat alle brokstukken in het koffer waren gegooid en de baan was geveegd, in de auto gesprongen en op sleeptouw genomen. In de pits bleek de ventilator en de radiator stuk te zijn, vooraan veel plaatschade ( achteraan echter niets...enkel zwarte vegen...vreemd) en de chassisbalken waren krom ...zoveel mogelijk alles rechtgetrokken en met dezelfde wagen de cursus hervat. Financieel moest ik duizend euro ophoesten voor de schade aan de wagen ( veel, doch tijdens de klapper dacht ik aan veel meer) en voor de bandenstapels en matten blijkbaar niets, ondanks dat de 5 cm schroeven waarmee men de matten op de stapels bevestigd in mijn motorkap staken...
Auto herstelt en een instructeur ging met me mee omdat zo'n klapper toch wel de nodige agressiviteit die je moet hebben doet wegvloeien. Nou daar ging een wereld voor me open...ik was veel te rustig, waardoor deze persoon begon te roepen, te tieren, mijn rechterbeen naar beneden duwde om meer te gassen na insturen van bochten, snokte aan mijn stuur...gevolg hartslag 200, lichte vorm van paniek...doch toen ik uitstapte was ik blij dat dit alles was gebeurd. Deze persoon maakte me wakker en liet zien wat eigenlijk de bedoeling was. Hij liet me zien wat die wagen kon en liet me dat op de beste manier voelen doordat ik zelf achter dat stuur zat. Toen wist ik pas waar ik naar toe moest werken. Ik had me al die tijd als een snelle openbare weggebruiker gedragen...gevolg 1,5 dag verloren aan mijn prutsen. Nog 1 dag te gaan om mijn rijstijl te krijgen daar waar die moest zijn...echter maakte die klapper dat ik toch overal veiligheidspunten ging inbouwen en daardoor niet meer de ideale lijnen ging rijden...kortom veel gereden doch ik was nog ver weg van waar ik moest zijn...2de dag was voor velen een prachtige dag door het zeer mooie weer, voor mij een slechte dag...behoorlijke schade gereden, slecht gevoel, zag het wat minder zitten...'s avonds iets na het eten, maar besloten naar mijn kamer te gaan en de theorie maar eens door te nemen...was echter te moe en besloot maar wat vroeger op te staan en het dan door te nemen...bij het slapen gaan hopend dat dag 3 ( examendag) droog bleef ondanks alle regenverwachtingen.
Het mocht niet zijn, het circuit was kletsnat en spekglad. In de auto gestapt en rondjes gaan malen. Ondanks het enorme slechte weer, spins en zwiepers werd mijn gevoel beter...ik begon de auto beter te voelen, beter te begrijpen...ik durfde weer meer...proefexamen, doch niet voldoende Instructeur meegenomen, enkele ronden gereden en die was positief over mijn rijstijl. Ik was op de goede weg, doch de tijd was kort om me nog te verbeteren. Het viel me op dat bij sommige bochten, ik naar mijn gevoel hard in ging, het instuurmoment goed had, gas gaf, ver naar buiten moest, enorm zwieperen, corrigeren en de rest me langs binnen makkelijk passeerden zonder veel gezwieper. Een uurtje voor examen zat ik met een klapper in mijn achterhoofd, een proefexamen dat niet voldoende was en dat ik in sommige bochten koud gepakt werd door anderen. Het zag er weer niet goed uit ondanks dat de laatste instructeur positief was. Mijn laatste hoop was om zo snel mogelijk weer een intsructeur te strikken. De enige die beschikbaar was, wilde mee, doch reed altijd zelf en wou bij niemand langszitten...verdorie toch...maar goed, beter dan niets...We vertrokken, deden 2 rondjes hebben elke bocht driftend genomen...hier had ik niet veel aan...driftend van de ene bocht naar de andere was niet voor me weggelegd...bij binnenrijden pits, dacht ik wat een tijdverlies...doch deze persoon meldde me dat de auto niet op een goede manier te besturen was, hier kon je niet goed mee leren...kwamen ze nu mee Nieuwe achterbanden maakten de zaak wat beter, doch het bleef allemaal een zeer wankel iets.
Dat feit zorgde er echter wel voor dat ik mijn vertrouwen in mezelf terugkreeg, het lag niet zozeer aan mij, maar de wagen was het probleem.
Examen gereden...De Audi S bocht, de Kumhobocht en Bosuit ( de laatste 2 oud asfalt en bijzonder glad) liepen niet goed. In de Audi S bocht elke keer zwieperend, driftend ( doch misschien positief omdat ik toch liet zien dat ik lef had en een beetje beschikte over wagenbeheersing). Audi S bocht uitaccelereren lukte bijna niet ( bij welke druk op het gaspedaal dan ook). Bij de Kumhobocht blokkeerde steeds de wielen ( vroeger remmen met het idee minder op de rem te moeten staan, werkte niet omdat ik dan dreigde het instuurmoment te passeren)...Bosuit uiterst voorzichting, wagen wilde steeds uitbreken...gevolg niet voldoende snelheid op recht stuk en werd gepaseerd op het einde van het rechte stuk. Die persoon reed naar het instuurpunt en in plaats van mee te gaan, zette ik me langs binnen...had mijn positie weer herwonnen ( dit voor de ogen van de commissie ). Doch hier en daar ook niet de ideale lijn gereden, veel zwiepers, toch onrust in de wagen...kortom of dit een positief einde ging kennen...ik wist het niet...
Na het examen konden we terug vrij rijden, echter geen zin, wilde de auto niet helemaal afshrijven door op het laatst nog eens in omhelzing met een barriere te gaan ...maar besefte dat ik de dag zo niet moest afsluiten...wil tenslotte meedoen in de 944basic cup. Besloten de benzinetank maar leeg te rijden, baan was in tussen droog en prachtrondes gereden...het gevoel dat niets meer moest, niemand mij meer beoordeelde was bevrijdend...schitterende tijd gehad bij het leegrijden van de tank. Waren Porsches 997's, BMW M3's, DB9 op de baan...geweldig...
Het uitroepen van de uitslag...voorafkondiging dat er redelijk wat niet geslaagd waren... nummers werden één voor één afgeroepen...mijn nummer naderde, doch er waren er nog maar twee gepaseerd die niet geslaagd waren. Het bevrijdende woordje kwam...het was gelukt...
Achteraf de beide instructeurs gesproken die me die laatste dag nog hebben begeleid. Deze zeiden me dat ik mooi werk had geleverd met de beperkte ervaring (3d) en de bijna niet bestuurbare auto.

Er is idd zeer veel schade gereden...in mijn groep was er niemand die nog schadeloos was...mochten er cijfers naar voren komen die hoger dan 50% zijn..ik zou niet schrikken...had dit niet verwacht, doch de weersituatie zal er wel voor een groot deel tussen zitten...en het feit dat er toch enkele 'bouwwerkers' met hun catterpilarhelm tussen zaten met kleine, zwarte kraaloogjes

Blij eens 3 forumers in real life tegen te komen...Harry, mooie wagens trouwens...

Persoonlijk vind ik dat ik te weinig instructie heb gekregen, waardoor ik veel heb aangemodderd. Deze 3 dagen hadden best meer rendement kunnen hebben.
Theorieles!!!??? Welke???? Waar was het cursusmateriaal???? Op de dag zelf zeggen dat we een boek nodig hebben....hoe moet ik daar nog aangeraken??? Blij dat Harry me daarbij heeft geholpen...

Rem en uitwijkoefeningen, slalom rijden, driften, 180° slips vooruit en achteruit stonden in het programma...echter niet gedaan...

Kortom ik heb veel bijgeleerd, door vooral zelf aan het werk te gaan...doch heb me daarbij ook vaak verkeerde dingen aangeleerd. Dit had vermeden kunnen worden! Heb niet het gevoel dat ik nu een betere algemene wagenbeheersing heb...kan wel met een beamer Zandvoort op een veel betere manier rijden dan een leek...maar daar houdt het voor mijn gevoel ook bij op. Ik begrijp dat op 3 dagen absoluut niet veel kan gebeuren, doch wat ik al zei...het had best effectiever kunnen zijn...

Harley, als de bittere pil is doorgeslikt, gewoon een nieuw examen. Krijg je dan het papiertje wat je eigenlijk gisteren al had mogen ontvangen...trouwens vage reactie van die mensen op je vraag wat er dan niet goedging. Verder nog veel beterschap met die blauwe plek

Ik word niet wild-enthousiast als ik jou/jullie verhaal lees... , had ik vantevoren wél verwacht...

Ik belicht in mijn verhaal ook eerder de mindere zaken omdat ik toch vooral bezig was met het behalen van de papiertje. Doch ook veel plezier gehad ( zowel op als langs het circuit; liepen daar toch 2 mafkezen van limburg rond, kapot met gelachen).

Kortom zou het zeker opnieuw doen. Misschien alleen niet meer bij Maaskant! Maar je moet echt voor het plezier gaan en jezelf niets opleggen...evident natuurlijk...maar tis mens eigen om toch telkens een bepaalde lat te leggen en die dan nog op hoogte brengen ook nog...

Na even goed uitgeslapen te hebben (poeh, wat was ik moe!), hierbij ook mijn verslag. Zoals Stephan hierboven al zei: wat een geweldige ervaring dit! En wat hebben veel geleerd!

Dag 1: zeer vroeg opgestaan (half 7), en vervolgens met Stephan richting Zandvoort gereden. Daar troffen we Harry met zijn 2 race-944’s aan. Na een korte introductie van Hans Deen, meteen de baan op. Veel regen, dus de baan was spek- en spekglad. Eerst hebben we een bepaalde sectie van het circuit geoefend, daarna de volgende sectie, waarbij er in treintjes werd gereden, met de instructeur telkens in de voorste auto. Met pilonnen worden de rempunten, clipping point en het punt waar je uit moet komen aangegeven (best handig ). Vervolgens het hele circuit geoefend. Wat me bij eerdere cursussen (slip- of eendaagse circuittraining) nog wel ’s irriteerde, namelijk het vele koffiedrinken en wachten, daar was hier geen sprake van: rijden, rijden en nog ’s rijden. Snel een broodje eten, en weer gassen! Perfect hoor! Vervolgens begin van de avond een theorieles, dat gold ook voor avond 2.

Dag 2 weer flink vroeg op het circuit, min of meer hetzelfde recept als dag 1, maar dan ook met wedstrijdjes (sprintjes) en met een droge baan. Poeh, wat kun je dan hard rijden met die 944’s zeg! Dat heeft me trouwens wel verbaasd, het aantal wat grotere klappers, het aantal keren dat mensen tegen elkaar aangereden zijn, en het feit dat er CONTINU mensen spinden en in de grindbak terechtkwamen. Met name de BMW’tjes gingen continu om in de regen. Het rijden op een droge of een natte baan is trouwens een verschil van dag en nacht, niet te vergelijken.

Vervolgens dag 3 uur U, praktijk- en theorie examen. Het had weer geregend, wat ik wel prettig vond gezien het feit dat ´mijn’ auto zich in de regen keurig gedroeg, en meer onder- dan overstuur liet zien. En dan kun je prima op het gaspedaal de bocht door. Meer gas als je nog wat naar buiten kunt lopen, en wat minder gas als je iets meer wilt knijpen. Ik moet ook zeggen dat ik relatief gezien veel harder in de regen ging dan met droge baan. Oftewel, met regen ben ik weinig ingehaald, en zonder regen toch wel vrij vaak. Het examen ging voor mijn gevoel vrij goed, ben niet ingehaald en heb zelf 6 mensen ingehaald. Met als resultaat de clublicentie. Helaas voor Stephan niet, imho onterecht. Ik hoop dat ‘ie snel weer examen gaat doen, en dan ben ik ervan overtuigd dat ´ie het met vlag en wimpel haalt.

Al met al zijn we heel veel dank aan Harry verschuldigd voor het ter beschikking stellen van zijn auto’s. Daarnaast hebben we hem af en toe nog lastig moeten vallen (ik: ‘hij tikt’, dus aandrijfas, ´s avonds nog gemaakt, Stephan: ‘eh, hij is kapot’, ook ´s avonds nog gemaakt. Zoals Harry het zei, ´ik vind het leuk als ook andere mensen lol beleven aan deze auto´. Nou, dat is meer dan gelukt! Dus Harry: HEEL ERG BEDANKT VOOR ALLES!

Ik vind de cursus van Prodrive een echte aanrader, met goede en vriendelijke instructeurs, heel veel effectieve rij-tijd, en ongelovelijk leerzaam. Wel kende de slordigheid in met name hun informatieverstrekking geen grenzen. Goh, waar komt me dat bekend voor (voor mensen die het niet weten, Porsche Slalomtraing februari 2005 via Prodrive). Maar ik had niet gedacht dat ik zo snel zo veel zou kunnen leren. Leuk ook trouwens dat er zoveel verschillende mensen (circa 65) waren, jongens van 16 met een oude Volvo, vaders die ook meededen, kerels die op de parkeerplaats van het circuit een DB9, een Ferrari, Audi S4, Bentley of andere superauto´s hadden staan, en mensen die met hun eigen straat-Escort meededen. En inderdaad iemand die gewoon met zijn 997 cabrio carrera S meeknalt in al dat geweld. Maar allemaal autoliefhebbers en raceliefhebbers onder elkaar, en dat is natuurlijk geweldig!

Wat foto's, met dank aan Harry-de-fotograaf:

Je leert de rij-eigenschappen pas echt kennen als je gaat gassen.
Op droog - perfect. Op nat - een handvol. Heeft ook enorm met de setup van de auto te maken, Mischa was veel stabieler in de regen.

Mooie verhalen, Gunther en Mischa

In ieder geval, FILMPJE Veel kijkplezier.

Mooi filmpje Stephan...

Trouwens is gisteren na het examen tijdens het vrijrijden nog die snelle Suzuki Swift vol in de Hugen-Holtz gegaan zonder dat de auto ook maar een beetje intentie had naar links te gaan...auto vooraan bijzonder veel schade...en het ergste...persoon in kwestie hebben ze afgevoerd!

Stephan en ik reden daar net na het ongeluk. Suzuki links in de bocht, bumper en nog wat rotzooi aan de rechterkant. Maar er stond een jongen bij de auto te telefoneren, dus ik ging ervan uit dat het de bestuurder was. Weet je zeker dat die jongen is afgevoerd?

Ja, die indruk had ik ook.


...en toch, als een bocht lukt, je steekt een tegenstander voorbij na een gevecht of je hebt je glijdende auto onder controle, geeft dat een enorme kick... en dat blijf ik zeggen, ook al heb ik de cursus niet afgerond zoals gehoopt dwz met papiertje en zonder schade.