Dan ben jij een dankbare(lees onnozele) patiënt.

Doorleren. Studie afronden. Afmaken waar je aan begonnen bent.

Voor een werkgever telt niet alleen dat je geen diploma hebt, maar je bent voor hem/haar blijkbaar ook geen doorzetter of vechter. Het zegt namelijk ook iets over je instelling.

Ik doe nu een HBO studie, erg lastig als je full-time werkt en full-time moeder bent. Ik blijf doorploeteren, maar ik vraag me af hoe lang ik dit nog volhoud.

Studeren moet je nú doen, nu je nog weing verplichtingen en zorgen hebt. Je moet nog het grootste deel van je leven werken.

Enneuh ... neem maar van al die ouwelui hier op het Forum aan: als je terug kijkt: de tijd van studeren was toch één van de leukste perioden van je leven! (zei de oude Indo )


@ RS-R: elke keer als ik je Avatar zie, krijg ik jeuk ...

Doorploeteren met een opleiding die je ECHT niet leuk vindt, heeft geen enkele zin; wordt niemand gelukkiger van. MAAR... ga wel op zoek naar een opleiding (-svorm) die je wel aanspreekt. Die rotpapieren zijn erg belangrijk (tenzij je zelfstsandig ondernemer wordt met een briljant concept, maar dat is maar weinigen gegeven). Nu is echt de tijd om te studeren. Als je eenmaal een baan hebt is het o zo lastig om weer te gaan studeren; ander ritme, ander leven, je bent gewend aan het geld etc etc.

Conclusie; stop met je huidige opleiding als je het echt niks vindt en opzoek naar een nieuwe opleiding (-svorm) die je wel aanspreekt

Ach Arme Aardje:
Wij hebben het er al aardig vaak over gehad op MSN.
Maar ik sluit me aan bij de rest; maak je opleiding af anders heb je er later misschien spijt van! Overal worden tegenwoordig papiertjes gevraagd; eigenlijk moet je je hele leven lang maar doorleren om Up To Date te blijven want de vraag naar GoedGeschoolde mensen blijft stijgen..

Geef de moed niet op!
Alles komt uiteindelijk wel goed, je moet er alleen voor knokken.
That's Live!!

Als er wat is je kunt me altijd een mail schrijven via msn of een pb via Porscheforum

Groetjes Barbara

Kortzichtige werkgever, voor zo iemand zou ik zelfs niet willen werken

Kijk, uit niet-wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat verslavend MSN-gedrag onder scholieren een optimale schoolprestatie in de weg staat.
Verder vind ik een werkgever die studie-inspanningen in zekere zin maatgevend acht voor andere inspanningen getuigen van een brede blik.

Nou effe serieus, die jongen moet gewoon zijn school afmaken, vervolgopleiding doen en dan pas verder zien. En nu ben ik al heel genuanceerd.

Wat dacht je van dit forum? Verslavend of niet?

Gelukkig heb ik mijn school al af (was voor straf 12 jaar zolderkamer, hele lange cursus rekenen).

Afmaken die opleiding (hoeveel jaar moet je nog???).

Ook al ga je naderhand iets in een heel ander vakgebied zoeken, met een diploma kun je wel een bepaald niveau aantonen.

Als *ahum* bankier pas ik gelukkig niet in het eerdere lijstje

Even back topic: een opleiding is geen garantie op succes alleen is het wel zo dat het je behoorlijk kan helpen...... Niet opgeven v.s. iets doen wat je echt niet ligt is een moeilijke afweging. Zoek iets waarvan je wel denk dat je het leuk vindt (en waar je ECHT wat leert) en studeer nog even door. Werken kan je de rest van je leven nog. Toen ik nog studeerde vond ik 9 uur een erg acceptabele (lees: uitsloverige) tijd om op te staan en nu gaat de wekker om 6.45. Studeren heeft maar 1 echt nadeel: het betaalt zo slecht

On Topic :

Afmaken die studie dus....

Welk eerdere lijstje?

Jammer dat TS nog steeds niet heeft gemeld wat hij wil...

Sorry voor mijn late reactie, heb vandaag na mijn proefwerk hele dag gewerkt + verjaardag gehad om afleiding te krijgen maar heeft niet geholpen.

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar input in het verhaal. Ik ontwijk niks uit het topic, of open het topic en lees stilletjes mee maar ik houd wel me verhaal.

Ik ben zelf op dit moment 20 (wordt in oktober 21), enkel gaat het verder met de opleiding paar jaar terug (3 jaar geleden) waar ik begonnen ben in Nijmegen met de opleiding. Door veel verzuim (ziekte) ben ik terug geplaatst van niveau 4 naar niveau 3 omdat ik anders niet op mijn tenen hoefde te lopen om bij te blijven, dit is toen redelijk gegaan waar ik halverwege het jaar overspannen thuis kwam te zitten (mede door de leraren). Toen ben ik samen met mijn begeleidster gaan kijken, beroeps keuze testen gedaan en noem maar op. Daar kwam steeds autotechniek om de bocht kijken en mede door de Porsche begon ik steeds meer daar naar toe te trekken. Gesprekken gehad daar op die opleiding en kwam de vraag boven mag dit wel met je beperkingen??

Laten vast stellen bij het UWV d.m.v. een arbo-arts of arbeidsdeskundige ofsow. In een gesprek van 30 minuten werd finaal me opleiding door de neus geboord en de daarbij behorende toekomst. gekeken voor andere opeldiingen (ook BOL; Beroeps opleidende leerweg, 4 dagen werken 1 dag school) maar dat was het ook niet.

Toen de stap gemaakt omdat ICT beetje bij me ligt kwa kennnis ensow..En ben in Oss gaan studeren, half jaar stage gelopen wat enig sinds ging en nu zit ik vanaf januari weer op school. Wederom dik overspannen, hoofdpijn, maagklachten, depressie. Concentreren is gewoon rond uit bagger, alles begint zijn tol te eisen nu.

In eerste instantie zouden we kijken of ik op niveau 3 kon afstuderen, dus tot volgend jaar uitzingen maar nu begint het helemaal af te haken. Opleiding afmaken heeft totaal geen zin waarschijnlijk, ik trek dat gewoon lichamelijk ook niet meer. Ik vind de opleiding ook gewoon te dom: Je wordt getraind om een service desk op te zetten..Jah dikke *** en 3 bier, daar gaat ik mijn tijd echt niet aan verkloten.

Kortom ik zie door de bomen het bos helemaal niet meer. Ik heb deze week nog 2 toetsen waar ik serieus mijn bedenkingen bij heb ook vanwege de concentratie waar ik zo hard moet doen en de koppijn te negeren maar jah.

Nog een mening: Je moet iets doen waar je zelf achter staat , of dat nu studeren is of werken.... Iets doen wat je om wat voor reden niet aankan lijkt me enorm frustrerend en alleen maar contra productief. Diploma's zijn voor een starter op de arbeidsmarkt vast een voordeel maar niet doorslaggevend per definitie. Het ligt aan het bedrijf en de functie waar je voor gaat, niet iedereen staart zich blind op papieren. Geloof in jezelf is volgens mij het enige wat echt telt, alle andere dingen als overtuigingskracht/doorzettingsvermogen/ervaring/papieren etc. zijn de slagroom op de taart.
En een belangrijke vraag die lastig te beantwoorden is; wat wil je bereiken ? Gewoon financieel rondkomen en geen hoge eisen stellen of toch net effe wat meer. Het lastige van deze vraag is dat het antwoord dan wel lang houdbaar moet zijn
Zelf ben ik na 3 jaartjes Mavo toch goed terechtgekomen dus het kan zondermeer, uitgangspunt is toch echt in jezelf geloven en er vervolgens ook je schouders onderzetten Hou wel rekening met de beroepen die je uit zou willen oefenen en de evt. verplichte opleiding die er soms voor nodig is. Dokter worden gaat niet met Mavo-3, er zijn echter genoeg andere mogelijkheden
Sterkte met je beslissingen.

@ Mr Aard, als ik zo jouw verhaal lees over overspannen, stress, etc tec lijkt me dat jouw problemen wel een s op een heel ander vlak zouden kunnen liggen. Mijn vrees is dan ook nu je dadelijk gaat besluiten om de studie achter je te laten en dan iets anders gaat doen, je in no-time weer dezelfde problemen zult hebben. Ik ben uiteraard geen doctor en ook geen psycholoog, maar ik lees maar heel weining beweegredenen waarom je eigenlijk echt wilt verandren maar wel heel veel ongezonde verschijnselen voor een knul van 20 jaar oud.....

Daar moet ik Marcel helaas gelijk geven. Weet je 100% dat de verschijnselen van school komen?

Dit is allemaal door school, en dingen die daarbij horen (opleiding, vak, toekomst). Dingen die ik wil doen gaat gewoon niet, en een soort gelijk iets of een andere (leuke?) richting bestaat niet, of kennelijk moet dat nog bedacht worden.

Daar zit ik allemaal mee in me hoofd, dingen die ik graag anders zou en wil zien worden gewoon anders, het is net alsof iemand anders mijn leven voor schrijft, ik heb der maar weinig grip op iedergeval.

Die problemen waren vorig jaar al aan de orde (niet zo sterk aanwezig als nu) waarbij ik het redelijk onder controle had met pillen voor de koppijn. Na paar maanden verdween dat weer en ook tijdens stage weinig last van gehad dit jaar. Enkel is het nu gewoon best aardig door gegroeid de overspannen/stress/depressie richting me maag, eten en in het dagelijks leven (het beheerst mijn leven gewoon). Heb gesprekken gehad met de psycholoog die constateerde die depressie, waarbij die ook signalen opving (als ik die al uit zend..) over dat ik gewoon moeite heb met mezelf accepteren en kijekn voor een oplossing. Maar zoals ik al aangaf ik zie door de bomen het bos niet meer zie.

Van de week heb ik weer gesprekken met mijn begeleidster over de mogelijkheden want die adviseerde ook min of meer te stoppen met school. Vanwege elke keer die shit, lichamelijke problemen (ben dat zelf ook meer dan beu, ik wil wel meer bereiken dan enkel deze problemen).

Wat betreft mijn instelling, die is gewoon op dit moment zwaar ver te zoeken. Normaal gesproken ben ik een jongen die ergens voor gaat, druk in de weer is, altijd wel werk zoekt en stil zitten doe ik nooit. Persoonlijk houd ik wat van druk op de ketel zodat het lekker door loopt met werken.

Ik moet zelf ook altijd wel wat met de handen te doen hebben, stil zitten en een kantoor baan van 9 tot 5 zou 1 week goed gaan maar daarna is het over, het liefst ben ik hele dag in de weer, lekker bezig buiten ofsow. Werken met machine`s, lassen, autogarages vind ik prachtig. Doe dit zelf in de vrije tijd (betaal daar wel de prijs voor mjah..) maar zou daar het liefst mijn beroep van willen maken wat dus niet gaat.

Alles kan, natuurlijk. Als het met deze opleiding niet lukt, stop je er mee en ga je evt. samen met je begeleider uitzoeken wat er voor nodig is, om alsnog een opleiding automonteur te volgen. Geloof me, er is meer mogelijk dan je denkt.

Op deze manier blijf je in de negatieve spieraal zitten. Misschien moet je nu even in de zure appel doorbijten, maar zul je daarna kunnen doen wat je wilt.

Besef wel, een leven lang werken in een job of een beroepsrichting die je niet leuk vind, is een verschrikking.

Zorg dat je nu de opleiding tot het beroep kunt doen welke je graag wilt, zodat je beroepsleven straks is, zoals jij dat graag zou willen.

Het lijkt me stug dat je geen opleiding automonteur kunt volgen. Laatst werd me dat zelfs in een bepaald bedrijf verplicht gesteld. Dus: zoek uit wat de mogelijkheden zijn en ga er voor !!!

Maar niets gaat vanzelf: stort je er actief in en je zult zien dat er meer mogelijk is dan je denkt! Succes!!!!!

Hoi Aard, als je verhaal zo lees komt dit een beetje overeen met onze zoon.
Hij heeft VMBO-T gedaan en dit met goed gevolg afgesloten, maar toen begon bij ons de miserie, hij wilde niet verder leren en had zeker geen zin om met hele dagen in de boeken te zitten. Hebben toen verschillende gesprekken gehad met zoon en school, en zijn toen tot de conclusie gekomen om hem een BOL opleiding te geven, zijn droom is een eigen restauratie bedrijf.
Hij werkt nu 4 weken en gaat dan 1 week naar school en dat bevalt hem zo goed dat hij volgend jaar zijn specialisatie doet. Inmiddels heeft hij al bij drie bedrijven gewerkt, dit alles via school, om zo alle ins en outs te leren kennen van het vak en bedrijfsleven. Daarbij gaat hij via zijn werkgever ook geregeld op cursus voor nieuwe produkten kennis en spuittechnieken.
We kregen vorige week uitslag van zijn examen en YES geslaagd, mag nu met deze papieren al voor zijn eigen beginnen. (nog ff w8en is ook nog maar 20)
Een ding is nu voor ons belangrijk, we hebben een heerlijk ontspannnen zoon gekregen die nu weet wat hij wilt en alles op een rijtje heeft, en 's avond nog met zijn werk bezig is , maar dan als hobby.
Een ding kan ik je vertellen, ik kom ook uit een middenstands familie maar kan je wel een ding verklappen: voor alles wat je in je leven wilt bereiken of hebben wilt, zul je zelf moeten werken.
Succes, en hoop dat je het je verder goed gaat.

Gefeliciteerd, Wim en familie. Mijn ervaring is ook: Als je iets echt wilt dan lukt het meestal ook wel.

Ik vraag me af waar jouw beperkingen zitten en in hoeverre je jezelf door het UWV op de kop moet laten zitten. Kijk, er zijn artsen die bij het minste geringste denken dat iemand niets meer kan. Daar moet je dan tegen vechten, maar als je echt iets wil...

Andere vraag die bij me op komt: is professionele hulp niets voor jou? Ik heb nl het idee dat je in je hoofd ook tegen het e.e.a. aanloopt. Een verwijzing halen voor de psycholoog kan geen kwaad. Ik ken voorbeelden van mensen die op jouw leeftijd kompleet geen gevoel meer hadden welke richting ze op moesten en die voor hun 30e uitermate succesvol waren in wat ze deden.

overspannen van school ... door de leraren
sorry hoor, maar daar kan ik me helemaal NIKS bij voorstellen...

Leg uit.

meneer Aard, voor velen klinkt jouw 'ding' heel bekend in de oren
en toch, overleg met je ouders, je school, je begeleidster etc. voordat je iets (overhaast) doet.
wat anderen zeggen, als je eenmaal stopt met leren zul je niet snel weer de schoolbanken opzoeken
wat je ook besluit, succes met je keuze.........................