Ja, het was wat. Ik had vantevoren geen idee wat te verwachten: rijden zoals een motor? moest je zelf hangen in de bochten, geen idee. Enfin, woensdagochtend naar Oudehaske gereden en in de stralende zon daar aangekomen. Was effe zoeken (verwachtte een Carver dealer, maar die blijkt in het pand van de Landrover dealer te zitten) maar toen ik het gevonden had, prima ontvangen, lekkere koffie en prettige geoh'd over auto's in het algemeen en de Carver in het bijzonder. Zit een 660 cc daihatsu turbo blok in, wordt sinds 2006 in serie geproduceerd, wordt er ongeveer 1 per maand verkocht en oja, het dakkie kan eraf
.
Toen maar gaan rijden... Het is net een kleine cockpit. Aan de linkerkant zit een deur waardoor je makkelijk in en uitstapt. Je kan er met zijn 2en in zitten, achter elkaar. De achterste persoon moet zijn benen links en rechts van de bestuurder plaatsen. Hoorde van EriC4C al een verhaal dat dat misgegaan was bij de Autovisie test van een tijd geleden... Fotograaf kruipt achterin, legt zijn benen links en rechts van de bestuurder (is niet veel ruimte voor), bestuurder klapt de deur dicht
fotograaf botje in zijn voet gebroken...
Daar ik geen fotograaf bij me had, alleen in gestapt, korte uitleg gekregen (dashboard is een versimpeld autodashboard) inzake blower, autoradio, electrische ramen (die niet helemaal deden wat ik wilde...) en een knop voor comfort carven of sport carven. De hellingshoek blijft gelijk, maar de heftigheid van het overhellen verandert, in de sportstand hakt het er wat extremer in.
Dan rijden. Starten met het sleuteltje, mooie alu pook (rechts langs de zijkant) in zijn 1 en rijden maar (gewoon 3 pedalen). Lekker sportief Momo stuurtje. Ik las op het www ergens een leuke quote:
Wilt u weten hoe ’n eerste bocht in de Carver voelt? Ga dan op een keukenstoel zitten en vraag even of iemand u wilt omduwen en dan vlak boven de grond opvangen en vasthouden. Wedden dat u de eerste keer u zich helemaal de tandjes schrikt en denkt dat u op de grond klettert! Precies zo voelt de allereerste bocht met de Carver ook. Als uit het niets gaat ‘ie plat, maar blijft hij wel hangen.
Tot 8 km/u blijft hij perfect recht. Je kan ook, zittend in het kuipje, schudden wat je wil - de Carver blijft kaarsrecht staan. Alleen, 8 km/u is niet hard. Je rijdt de parkeerplaats van de dealer af, en halverweg in het eerste bochtje hang je ineens schuin (voor je gevoel rij je nog stapvoets) - OEPS... je eerste ingeving is: tegenhangen! Maar iedereen die wel eens motor gereden heeft met iemand achterop die ging tegenhangen in de bocht, weet dat dit geen handige manoeuvre is.
Oók niet in een Carver. Die Carver reageert nl. niet op jouw tegenhangen. Dus voel je je alsof je weg wil rijden terwijl je auto nog in het stuurslot staat...
Ik moet zeggen, na 2 bochten heb je door hoe het werkt. Alleen de snelheidsbelevig is heel anders dan andere vervoermiddelen. Doordat je overhelt in bochten wordt je niet zijwaarts in je stoel gedrukt en doordat je het overhellen niet kan beinvloeden, kan je niet, zoals bij een motor, in een bocht waar het net te hard lijkt te gaan, de boel wat platter gooien. Vreemde gewaarwording...
De Carver heeft wel een wegligging waar je u tegen zegt. Het is ook meer je eigen gevoel dat het te hard gaat, dan dat het autootje dat laat merken. Zacht protesterende banden wellicht, maar geen moment uitbreken of glijden (driften over de voorwielen
). Door het extreme overhangen icm dat gebrek-aan-controle gevoel zit je wel soms (volgens mij onterecht) met het zweet in de handjes... Wél lokt het uit om bochtjes te draaien. Nu begrijp ik ook waarom de keren dat ik een Carver in het wild tegenkwam, altijd op de snelweg, de bestuurder na elke ingehaalde auto weer naar rechts ging. Links, rechts, links, rechts - een waanzinnig gevoel. Wel even wennen dat hij achter veel breder is dan voor. In het begin kom je steeds te ver terug op de rechterbaan, waardoor je a. half op de vluchtstrook terecht komt en b. dus weer even een bochtje links met draaien om te corrigeren (leuk hoor, veel sturen
).
Iedereen kijkt om en/of kijkt je na. Duimen omhoog, verbaasde blikken of mensen die achter je aan kleven. Het is toch een bijzondere verschijning. Ook binnenwegen, vooral met de niet-meer-weg-te-denken rotondes, zijn een feest.
De cons: ik vind het 660 cc turbomotortje onderbemeten. Hoewel, je kan hem rijden als een motor, dus naar 8000 toeren janken. Echter, dat vind ik zelf een zenuwachtige manier van rijden in een auto (want daar lijkt het meer op dan op een motor). Waarmee je dus opschakelt op je 'autogevoel' en al snel 3000-4000 toeren maakt in zijn 5. En dan rij je pas 80 en zijn je versnellingen op... 160 rijden gaat makkelijk, maar is voor mij te rumoerig om relaxed te rijden. Ik miste echt een 6e versnelling. Tweede nadeel - niet heel praktisch (understatement of the year
) - geen bagageruimte, twee zitplaatsen achter elkaar, best luidruchtig. Je zou nog wel handsfree kunnen bellen, maar niet zo relaxed als in de leaser. Ach, maar wel weer relaxter dan op een motor...
Derde nadeel: de prijs. Ergens tussen de 50 en 60K, weinig verkocht dus geen 2e hands markt. Als funauto heeft hij voor mij (met 2 kids) te weinig voor in vergelijking met alternatieven (911, Mini Cooper S cabrio). Ik kan me echter wel goed voorstellen dat je deze Carver zakelijk gaat rijden. Je hebt een hoop bekijks, goed reclameobject, leuk rijden en als je niet hele lange stukken rijdt voor je werk, lijkt het me voor 2 jaar best eens wat anders. Schijnt ook goed te leasen te zijn. Wie weet, wanneer de smax uitloopt, is de volgende leaser een Carver...
Ik heb wel wat foto's gemaakt, maar voornamelijk van een stilstaande Carver. Is wat lastig als je alleen bent om andere foto's te maken. Heb dus wat piccies van het net geplukt. Degene waar ik in reed, was overigens een witte.
Al met al absoluut een belevenis en de moeite waard. En dat mogelijk gemaakt via dit forum, waarvoor mijn dank!