Mijn vrouw heeft al veel fusie's achter de rug in haar loopbaan als directie-/raad van bestuursecretaresse. Nu er weer een fusie/reorganisatie aan zit te komen heeft mijn vrouw een gesprek aangevraagd met de personeelsfunctionaris over haar toekomst.

Er is mijn vrouw gevraagd er eens over na te denken over een eventuele exit.
Mijn vrouw zag dit al een beetje aankomen omdat er geen functie voor haar meer zal zijn in de nieuwe organisatie.

Zij zou graag van deze "kans" gebruik willen maken om een carrieremove te maken. Dus een loopbaanbegeleiding, vergoeding van een opleiding en evt. een paar maanden betaald verlof om de opleiding in te zetten met daarna een mogelijkheid om gebruik te maken van de WW indien het niet meteen mogelijk is om in een geschikte nieuwe baan te starten.

Heeft iemand vaker met dit bijltje gehakt, heeft iemand advies wat we zeker niet moeten doen. Wat zijn eventuele valkuilen?
Graag reacties door replay of PB.

Alvast bedankt.

Gelukkig niet met zulks een bijltje gehakt , edoch alvast succes met de jobhunt !
AKK of vergelijkbaar lijkt mij ook bij een nieuwe baan op te gaan; niet te snel 'happen'

Vaak als je in dit soort loopbaantrajecten terechtkomt is uiteindelijk de uitkomst dat er van je verwacht wordt dat je iets/ergens anders gaat doen. Als je niet weg wilt dan gewoon niet aan beginnen, ook al is er nadien geen functie voor haar, ontslaan is dan toch moeilijk of ze kan een zak met geld meekrijgen. Je kunt natuurlijk wél dit loopbaantraject ingaan en extra opleidingen volgen op de kosten van de baas en zo je kansen vergroten op een andere en wellicht betere baan. Mijn vrouw heeft hetzelfde meegemaakt en is na haar loopbaanbegeleiding nu managementsecretaresse met betere vooruitzichten en een hoger salaris. Op haar oude werk is gereorganiseerd en haar oude collega;s zijn allemaal teruggezet.... Nét op tijd weg dus

eerst goed bedenken wat ze zou willen. je gooit nl wel je opgebouwde jaren weg. niet erg, zolang je maar weet wat je wilt en hoe je gepland hebt daar te komen

Mijn vrouw zelf vind dat ze meer capiciteiten heeft (ik ook )
En ziet meer toekomst in een andere carriere bij een ander bedrijf.

Maar hoe komt ze zo goed mogelijk weg/ uit de strijd. Immers voor mijn vrouw is dit nieuw voor haar leidinggevende niet.

Jurgen, weinig tot geen ervaring mee. Je ziet maar dat er direct al tal van reacties komen. Sterkte...

kijken hoe graag ze van haar af willen (voornoemde zak met geld) of wat het alternatief is (wie en wat doen de opleiding, loopbaanbegeleiding etc). Leuk om te zeggen dat je 'meer capaciteiten' hebt (met alle respect hoor, ik ken je vrouw niet) maar dat zeggen er velen. De vraag is hoe makkelijk je in de door jou gewenste branche aan de slag kan komen.
Nadat vorig jaar mijn werkgever na 60 jaar failliet ging, heb ik vele collega's gesproken die 'toch al een tijdje wat anders wilden omdat ze al jaren onder hun niveau werkten'. Het gros heeft nog steeds niks Waarmee ik wil zeggen dat je zulke zaken zeer goed moet overdenken, voorbereiden en met professionals moet bespreken. VOORAF!

Succes en veel wijsheid.

Wijze woorden Horn,

Belangrijk, om vele redenen, is dus nu de juist stappen te nemen.
Het is makkelijk gezegd, zak geld mee, laat ze alles betalen enz.
Maar de werkgever is niet gek. Het uitzoeken van de juiste weg m.b.t. verdere loopbaan en uittreding is nu dus prioriteit.

Andere capiciteiten wil niet gelijk zeggen dat ze een topmanager wil worden of een eigen zaak wil beginnen. Maar weer voldoening en plezier in haar werk zou wel plezierig zijn.

Het eerste wat belangrijk is, is een goed overzicht te krijgen van de competenties en intresses. Van daaruit kunnen alternatieve wegen onderzocht worden.

Ik begrijp dat de exit-stap nog niet acuut is, dat geeft enige tijd om deze zaken te onderzoeken.

Succes!

Is redelijk gek hoor, relaxt afwachten is niet hoe ik mijn vrouw ken.

Mijn vrouw heeft 22 jaar ervaring waarvan 9 jaar bij de huidige werkgever in hetzelfde werk. Cursussen gevolgd etc. maar als je tegenwoordig een gelijkwaardige functie of een ander zou willen dien je in het bezit te zijn van zoveel mogelijk (branchegerichte) papieren en ervaring. Sollicitant met de juiste papieren maakt nou eenmaal meer kans.

Aangezien mijn vrouw al die jaren goed tot zeer goed gefunctioneerd heeft in haar baan, kan de werkgever dus best meedenken(betalen) aan de voor hun goedkope oplossing van een wederzijdse instemming tot beeindiging arbeidscontract. Mijn vrouw functioneert immers goed ze wordt alleen in de toekomst overbodig wegens de fusie. Denk ook aan de dure ontslag procedure die ze anders zouden moeten volgen.


Overigens heeft mijn vrouw bepaalde signalen gezien die haar doen beslissen om het zinkende schip te verlaten voordat...

Denk aan je eigen zaak gast, je zou zelf ook degene aannemen met de juiste/beste papieren

Wat hoor je dit toch veel de laatste tijd
Dit overkwam ook mijn broer de ene na de andere reorganisatie en uiteindelijk was hij aan de beurt
Gelukkig een zeer goede regeling kunnen treffen (na veel gedoe) maar zit alweer geruime tijd thuis
Niet best forummers en een zeer moeilijke beslissing voor je vrouw

Veel wijsheid hier mee.

BAS Volvo heeft zoveel directeuren.... die hebben best nog wel een secretaresse nodig

Kan het ze vragen, maar zijn nu allemaal (ja allemaal) met het personeel op vakantie in Malaga .

Nee, ik niet

9 jaar werkervaring is een hoop, als ze van je afwillen dan kan je volgens mij met de kantonrechtersformule afhankelijk van je leeftijd al 4,5 maand meekrijgen, waarschijnlijk zelfs 9. MINIMAAL. Ik ben hier geen expert in, maar ga ervanuit dat DS je hier meer over kan vertellen

Ik zit in hetzelfde schuitje, alleen was vandaag mijn laatste werkdag. Nu maar eens verder zoeken naar werk, in de hoop dat er een vacature is waar geen 300 man op af komen... of waar ik bij de groep 'ervaren' hoor in plaats van 'te oud'.

Sterkte, Tom... Ik zit al wat langer in dat schuitje.

bullshit. tenzij de arbeidsmarkt zo zou zijn dat je na je 40e zo weer een job vindt. aan de andere kant moet het ook niet te moeilijk zijn om van iemand af te komen. Heb helaas genoeg ervaring met het rugzakje aan ellende dat 'ervaren medewerkers' heet. Zo'n clubje mensen van rond de 50 met 20+ dienstjaren dat zich niet meer zo druk maakt. "We houden het wel vol tot ons pensioen..." NOG 15 JAAR?!?!

Chelsea, een oprechte waarschuwing: als je vrouw 22 jaar werkervaring heeft zal ze ook tenminste een jaar of 40 zijn. Er zijn niet veel bedrijven die de prijs van iemand van die leeftijd willen betalen als ze ook kandidaten van midden 20 kunnen krijgen. Klinkt hard, is de praktijk. Ervaring is gaaf. Als het het dubbele kost ineens een stuk minder gaaf. Tenzij je een commerciele (lees 'direct meetbare') functie hebt waarmee je kunt aantonen wat je directe bijdrage aan de winst is, wordt eerder naar de kosten dan naar de ervaring gekeken.

Ik denk dat je vrouw, als directie secretaresse, best wel oog heeft gekregen voor de diverse functies, welke binnen een bedrijf bestaan en misschien heeft ze best wel een idee, wat ze buiten haar huidige functie als leuk en uitdagend ervaart.

Van daaruit zou ik laten testen of ik daar de juiste papieren en skills voor heb en dan zou ik inderdaad gaan solliciteren. Daarnaast zou ik bij mijn huidige werkgever vragen of er andere jobs beschikbaar zijn binnen de onderneming, als haar eigen job niet meer mogelijk is binnen de nieuwe opzet.

Zelf hebben we tweemaal iemand via outplacement naar elders laten vertrekken. Dat waren beiden functionarissen van boven de 50 jaar. Als je dat niet doet, dan krijg je geen ontslagvergunning. Positief aan zo'n proces is voor degene zelf, dat er goed onderzoek gedaan wordt naar waar je goed in bent en waarin niet. De andere kant is, dat je toch een beetje een "geval" wordt en dat voelt niet goed.

Ik ga er vanuit dat je vrouw een betrokken en goede medewerker is en geweest is, daarvoor is altijd werk. Laat ze vragen of haar huidige werkgever referent wil zijn, maak een uitgebreide CV, waarin de taken die ze kan goed omschreven worden en echt, je hebt zo een job.

Afgelopen week had ik een goede sollicitante van in de 40 en voor ik haar kon uitnodigen voor een tweede gesprek, had ze al weer een baan.

Ik denk dat gast, net als ik, tegen de "jeugd" aanloopt die zonder enige ervaring al beginnnen te roepen dat ze dat en dat willen verdienen en minimaal die en die benefits willen hebben, alvorens ze maar willen overwegen om te komen ( de goede als altijd daargelaten!!).

Cionclusie: heb vertrouwen in je eigen kunnen, wacht niet af tot de huidige werkgever beslist, maar neem zelf initiatieven en als je echt vind dat je onrecht wordt aangedaan dat je weg moet, onderhandel dan met je werkegever, op het moment dat je een nieuwe job hebt, wat ze er voor over hebben, als je direct vertrekt. Maar nogmaals, dat laatste is zeker geen advies, want je komt elkaar altijd weer tegen. Beter is met rechte rug naar elders vertrekken!.

Succes!

Ondanks eerdere berichten zou ik toch maar eens even afwachten en horen wat de werkgever je te bieden heeft.
Bij een vast arbeidscontract moeten er wel goede redenen zijn voor ontslag en zijn die er niet dan zal er gecompenseerd moeten worden.

Ik zit in een vergelijkbare situatie en mijn arbeidsjurist heeft gezegd dat de werkgever maar de eerste stappen moet ondernemen anders bestaat de kans dat je dadelijk met lege handen op de stoep staat.

Hoe moeilijk het ook voor je vrouw mag zijn, laat haar toch maar eens rustig afwachten waarmee haar werkgever komt.

succes.

tja, maar ook niet te lang... twee jaarsalarissen meekrijgen maar de hut failliet zien gaan voor ze hebben kunnen betalen... ook geen feest

Een directiesecretaresse van mid 20? Meeste directiesecretaresses zijn +40 jaar oud. Behalve wanneer het een oude ge*le directeur betreft

dan kom ik toch echt in andere bedrijven. De meeste directiesecretaresses die ik spreek zijn niet ouder dan 35. De mijne is ook 24.

Ik denk persoonlijk dat je dat verkeerd ziet, papieren kunnen in sommige functies belangrijk zijn, maar meestal is de algehele indruk belangrijker.

Iemand die wacht tot hij/zij ontslag krijgt of erger nog een (lange) tijd werkeloos is, komt minder gemotiveerd over als een persoon die zelf het initiatief neemt. Helemaal als de huidige werkgever wil meewerken met een goede referentie.

Een goede sollicitatie brief, en hopelijk daaropvolgend een gemotiveerd en goed beargumenteerd gesprek doet veel.

Mijn advies: zolang het nog kan rustig kijken welke functies haar echt leuk lijken, en dan solliciteren.
Dan heeft ze meer kans op een goed resultaat dan wanneer ze later moet solliciteren op functies die het voor haar net niet zijn.

Ik ben ook geen arbeidsrechtdeskundige, maar minimaal is 0. Dat kan gewoon ook.

Mijn advies is om jezelf goed voor te laten lichten en goed na te denken over de gevolgen van de keuzes. Een switch klinkt heel leuk en soms is het dat ook. Maar het kan ook tegenvallen en in deze tijd kan je ook voor wat langere tijd op de bank terecht komen. Kijk dus ook naar de financiële kant van de zaak mocht het onverhoopt mis gaan.

Helaas kijkt een rechter tegenwoordig ook naar of de medewerker meewerkt aan een oplossing in zo'n soort situatie. Als een werkgever aan de medewerker een alternatief aanbiedt zoals bijvoorbeeld scholing en outplacement en je weigert hieraan mee te werken heb je kans dat je een beperkte of zelfs geen ontslagvergoeding toegekend krijgt. Het uiteindelijke doel is toch dat iemand van werk naar werk gaat en de schadevergoeding die je toegekend krijgt is onder andere gebaseerd op de werkelijke schade die je lijdt omdat je werkeloos wordt.

Ik zou het risico niet nemen en in overleg gaan met de werkgever en in alle redelijkheid zijn voorstel bekijken en evt. een tegenvoorstel doen. Onderschat ook de ellende van een juridische strijd niet. Geloof me dat is het niet waard! Wat overigens niet betekent dat je zomaar alles van de werkgever moet pikken. Je krijgt bij de meeste bedrijven meer voor elkaar door in gesprek te gaan dan door met je hakken in het zand te gaan staan.

Voor wat betreft de leeftijd, ik heb zelf een voorkeur voor wat rijpere dames/heren (puur zakelijk!!!) . In de tegenwoordige tijd is er geen gigantisch salarisverschil meer tussen oudere en jongere medewerkers. Bovendien is de mentaliteit/arbeidsethos van de oudere werknemer vaak beter dan dat van de jongere werknemer en is bij vrouwen de kans op een zwangerschap en vervolgens een aanvraag tot part-time werken veel kleiner bij oudere dames. In veel functies is part-time werken niet wenselijk en je kunt het niet zomaar weigeren.

Oftewel kijken of de werkgever de scholing wil betalen en evt. een beperkte ontslagvergoeding en gewoon gaan solliciteren daarna. Uiteraard moet je wel rekening houden dat de tijd nu niet geweldig is, alhoewel ook dat wel meevalt. Het aantal werklozen neemt weer af.