Ik ben ook geen arbeidsrechtdeskundige, maar minimaal is 0. Dat kan gewoon ook.

Mijn advies is om jezelf goed voor te laten lichten en goed na te denken over de gevolgen van de keuzes. Een switch klinkt heel leuk en soms is het dat ook. Maar het kan ook tegenvallen en in deze tijd kan je ook voor wat langere tijd op de bank terecht komen. Kijk dus ook naar de financiële kant van de zaak mocht het onverhoopt mis gaan.

Helaas kijkt een rechter tegenwoordig ook naar of de medewerker meewerkt aan een oplossing in zo'n soort situatie. Als een werkgever aan de medewerker een alternatief aanbiedt zoals bijvoorbeeld scholing en outplacement en je weigert hieraan mee te werken heb je kans dat je een beperkte of zelfs geen ontslagvergoeding toegekend krijgt. Het uiteindelijke doel is toch dat iemand van werk naar werk gaat en de schadevergoeding die je toegekend krijgt is onder andere gebaseerd op de werkelijke schade die je lijdt omdat je werkeloos wordt.

Ik zou het risico niet nemen en in overleg gaan met de werkgever en in alle redelijkheid zijn voorstel bekijken en evt. een tegenvoorstel doen. Onderschat ook de ellende van een juridische strijd niet. Geloof me dat is het niet waard! Wat overigens niet betekent dat je zomaar alles van de werkgever moet pikken. Je krijgt bij de meeste bedrijven meer voor elkaar door in gesprek te gaan dan door met je hakken in het zand te gaan staan.

Voor wat betreft de leeftijd, ik heb zelf een voorkeur voor wat rijpere dames/heren (puur zakelijk!!!) . In de tegenwoordige tijd is er geen gigantisch salarisverschil meer tussen oudere en jongere medewerkers. Bovendien is de mentaliteit/arbeidsethos van de oudere werknemer vaak beter dan dat van de jongere werknemer en is bij vrouwen de kans op een zwangerschap en vervolgens een aanvraag tot part-time werken veel kleiner bij oudere dames. In veel functies is part-time werken niet wenselijk en je kunt het niet zomaar weigeren.

Oftewel kijken of de werkgever de scholing wil betalen en evt. een beperkte ontslagvergoeding en gewoon gaan solliciteren daarna. Uiteraard moet je wel rekening houden dat de tijd nu niet geweldig is, alhoewel ook dat wel meevalt. Het aantal werklozen neemt weer af.

Overleg is altijd goed, je moet een conflict niet creëren. Maar goede bijstand in dat proces is wel handig. Dat kan overigens ook vergoed worden door de werkgever.

Mijn vrouw is degene geweest die evt. problemen voorziet en is daarom een gesprek met de werkgever aangegaan over scholing en het daarmee verhogen van de mogelijkheden intern danwel extern. Alleen tijdens dit gesprek werd door de werkgever voorgesteld om toch eens na te denken om extern te gaan omkijken omdat zij op korte termijn geen vacatures zien in de functie die mijn vrouw doet. Dit was een wending aan het verhaal waar mijn vrouw even aan moet wennen maar waar zij zeker niet onwelwillend tegen over staat.
Op deze manier kan zij ook eens gaan kijken of zij misschien kan gaan omscholen naar een andere functie. Dit zou dan met medewerking van de werkgever moeten kunnen.
De gehele insteek is om zo snel mogelijk weer in een nieuwe baan te kunnen starten maar nu de kans te krijgen om eens te orienteren wat nog meer mogelijk is met haar ervaring in een andere functie of in een andere sector.

+1

Nieuwe ronde nieuwe kansen. Zo moet je er mi ingaan. Na 9 jaar is het toch een mooi moment voort iets nieuws. Alleen met die instelling zal je ook een goede indruk maken bij een nieuwe werkgever. Dat in combinatie met haar ervaring en charme moet ze toch echt een leuke nieuwe uitdaging kunnen vinden.

En vwb die cursussen. Ik zou geloof ik voor een financiele oplossing gaan. Daarmee kun je na 9 jaar vast nog wel een cursusje betalen en geeft de gemoedsrust om rustig te zoeken naar iets wat ze echt leuk vindt en hoeft ze niet de eerste de beste baan aan te nemen omdat de financiele situatie daar om vraagt.

Mijn ervaring... nog niet failliet, maar geld meekrijgen zit er ook niet aan.

En wat zijn jou volgende stappen Tom

Ik had 2 keer hetzelfde bericht gepost..... daarom deze maar gewist.

@Chelsea... Ik heb ervaring met dit soort zaken en heb zowel werknemers als werkgevers bijgestaan.

Op zich is het arbeidsrecht (in grote lijnen) voor een ieder goed te begrijpen. Maar als je de regels niet precies kent, kun je aardig bedrogen uitkomen.

Het forum is leuk om in grote lijnen te discussieren, maar (in dit geval) niet geschikt voor een advies op maat. Om jouw vrouw goed te adviseren is veel meer informatie nodig dan thans op het forum staat. Die informatie zou ik echter nooit plaatsen hier, omdat de werkgever zijn voordeel er mee kan (en zal) doen. Bovendien is de informatie vaak erg privé.

Als ik jou was, zou ik deskundig advies inwinnen. Een deskundige arbeidsrechtjurist zal eerst de verschillende opties uitleggen en de diverse voor en nadelen daarvan bespreken. Daarna zal op basis van een persoonlijke afweging de keuze worden gemaakt voor de best passende optie.

Wat betreft de kosten van de adviseur het volgende. Hoewel de kosten vaak door de werkgever worden vergoed, verdient het aanbeveling om goede afspraken met de adviseur hieromtrent te maken. Uit kostenoverwegingen is het handig om (eerst) een arbeidsrechtjurist via de rechtbijstandverzekering te benaderen.

Tot slot geldt uiteraard: niets tekenen zonder voorafgaand deskundig advies.

Mocht je een keer willen overleggen / brainstormen dan stuur maar een PB-tje.

Zoooo.... nu stoot je tenminste niet je kupke

Als je werkgever bereid is mee te werken aan een vertrek, dan ben je (in de regel) beter af zonder advocaat. Je moet je natuurlijk wel goed laten informeren. Het kan een goede stap zijn om met een jaarsalaris en een door je werkgever betaald outplacement traject bij bijv. Van Ede en partners je te laten begeleiden naar een volgende stap in je carrière. Het enige probleem wat ik voorzie is dat het een slecht moment is om straks ander werk te vinden.

Niet blijven hangen maar zoeken naar een andere baan. Dat wordt al moeilijk genoeg met werkgevers die niet naar ervaring maar wel naar leeftijd kijken. Een carrièrewisseling zit er ook niet in, mijn ervaring is inmiddels dat niemand je een kans geeft als je CV niet aansluit bij de baan- ook al past die baan bij je interesse of hobby. Maar wellicht komt hier ook weer de leeftijd om de hoek kijken.

Van de week te horen gekregen dat ik door re organisatie word weggesaneerd per 01-01-2011.
Direct professionele hulp gezocht , voorlopig geen zorgen.

Helaas is mijn probleem; een grote hoeveelheid ervaring, een bak vol met diploma's en papieren.......maar wel 46.....

De werkgever van tegenwoordig kijkt heel goed naar de kosten, zeker in sales functies moet je direct presteren als je ouder bent anders zijn de pers.kosten te duur.

Na mijn vakantie de arbeidsmarkt op gaan en zorgen dat ik mezelf goed zal proberen te verkopen.( ik weet nu al dat het niet mee zal vallen om vrij snel een baan te vinden welke past bij mijn CV )

Lastig dus....

Succes, ik weet hoe lastig het is... maar niet onmogelijk.

Ik vind voor een 40+er de papieren niet erg relevant meer; attitude en relevante werkervaring des te meer.

Bij mijn (grote) werkgever gaat het doorgaans over 2 opties:

- als je vertrouwen hebt dat je weer rap aan een andere baan komt (of het je kan permitteren een tijdje geen werk te hebben) dan kun je gaan voor de ontslagvergoeding als je dat graag wilt; soms kun je ook nog wat budget claimen voor opleiding/scholing. Voordeel van dit scenario is dat je na ontslag onafhankelijk van je werkgever verder kunt; ga er niet te makkelijk meer van uit dat dat een maandsalaris is per dienstjaar; als het bedrijf er niet goed voor staat dan kan een rechter het bedrijfsbelang zwaarder wegen, zeker bij een kleiner bedrijf;

- als je met je werkgever een traject met begeleiding/opleiding/ondersteuning in gaat richting een andere baan, dan bouwt gedurende dat traject je ontslagvergoeding vaak af naar uiteindelijk nul; je werkgever heeft dan na de bemiddelingsperiode alles gedaan om je te herplaatsen en lukt dat niet dan is het verder jouw ding. Let wel dat je in zo'n situatie uiteindelijk niet herhaaldelijk "nee" kunt blijven zeggen tegen jobs die je misschien niet de leukste vind. Het doel van een traject als dit is "van werk naar werk", als er passend werk is dan kun je gedwongen worden dit te accepteren (of je eindigt met niets en moet zelf verder).

Zoals Porsje911 hierbov en al aangeeft: ik zou je door een externe met kennis van zaken laten adviseren. De werkgever kan dat ook, maar mijn ervaring van dichtbij is dat zo'n HR afdeling toch vooral adviseert op de belangen van het bedrijf en niet de medewerker.