@Eric: Het zal je niet verbazen dat ik het niet geheel met je eens ben.
Deze virtuele wereld is maar een gedeeltelijke afspiegeling van de samenleving, vind ik. Er zijn hier méér mensen die het goed hebben, als ik dat vergelijk met de bewoners van de straat waar ik in woon. Zelfs het dorp waar ik in woon. Gemeente heeft alleen maar schulden, geld is op. Mensen met een een hoog inkomen zijn al enige tijd hun baan kwijt en vinden ook niets, want leeftijd en eerder salaris spreken niet in hun voordeel.
En ook al zullen zelfstandig ondernemers niet allemaal al te best hebben gedraaid er zijn er die een buffer hebben(en zo schreef ik het ook).
Iedereen zal keihard moeten werken voor z'n inkomen, wat voor beroep je ook hebt, maar de één zal het economisch beter vergaan dan de ander volgend jaar.
Soms ben je bevoorrecht met een goed stel hersens, wat je een heel eind op weg kan helpen, maar er hoeft maar één foute persoon naast je/met je mee te lopen en je bent alles kwijt.
Kijk eens in de autobranche, vanmorgen nog in het nieuws en al tijden ook bekend.....het rent daar achteruit. Groot bedrijf hierin de buurt....leent even 5 miljoen om te proberen het hoofd boven water te houden. Deed een paar jaar geleden in mijn ogen een paar impulsieve overnames en dat gaat ze nu de kop kosten. Wie zijn de klos, de gewone werknemer, die al de helft van zijn collega's kwijt is en nu zelf voor zijn baan moet vrezen, ondanks dat hij accoord is gegaan vorig jaar met een salaris"groeistop".
En dan je hobby auto behouden?
Jan Modaal mag echt in z'n handen knijpen als hij een goed 2011 krijgt.

Dank voor uw gratis ongevraagd advies.
Ik ken vele Jan Modalen en die hebben het niet best. Uiteraard heb ik niet met allen "meelij". Maar ken toch echt gezinnen, in welke samenstelling dan ook, die ik meer gun dan ze nu hebben. En dan werken ze er keihard voor, maar er blijft weinig over. Het gaat echt niet op aan een dikke auto voor de deur, die hebben ze niet.
De gemeente hier kent niet veel voorzieningen, alleen een kans voor het krijgen van geld om je kind een sport te kunnen laten beoefenen. En de huursubsidie, landelijk "genoegen".
En de spreekwoordelijke klappen zijn wat banen betreft op alle fronten gevallen. De hogere inkomens waren wat eerder aan de beurt, maar de anderen zijn gevolgd als het gaat om het behouden van je baan.
Dat inleveren door belastingzaken voor de hogere inkomens zal altijd een twistpunt tussen ons blijven gast, maar dat is ook het genot van het leven. Allemaal op één lijn is ook zo saai.
Persoonlijk heb ik niks te klagen, maar kan wel aangeven dat ik meer deel dan andere jaren. Maar zo zit ik in elkaar.

Dat laatste geldt niet voor jouw mening.

Voor iedere redenatie zijn vele voorbeelden te vinden die het onderbouwen. Dat betekent echter impliciet ook om die redenatie te ontkrachten . Het is maar net door welke bril je (graag) kijkt.

Ik ben bang dat velen ook te snel klagen.

Er zijn maar weinig ondernemers die er niet op achteruit zijn gegaan. Maar de meesten hoor je niet, die werken gewoon hard door en gaan voor betere tijden.

Dat is natuurlijk ook een instelling: accepteren dat het ook eens wat minder gaat.

Iedereen in NL heeft het goed. Sommigen hebben het extreem goed. Zo is de situatie alhier.

Mee eens.

Het persoonlijk bezuinigen is voor iedereen moeilijk, welk inkomen je ook hebt. Je moet een andere levensstijl aannemen en dat is niet makkelijk. Maar voor die mensen zou ik ook geen meter harder gaan lopen. Dan heb je ook nog de tijden gehad van: ik wil ook die breedbeeld t.v. maar kan hem niet betalen dus leen het geld of koop op afbetaling. Dom in mijn ogen en ook nooit gedaan. Wat ik niet kan betalen koop ik niet(behalve een huis als dat haalbaar is met een minimale hypotheek).
De "iets onder de middenmoot" mensen hoor je klagen, maar de mensen met de echt lage inkomsten veel minder. Maar dat iedereen het goed heeft, onderschrijf ik niet. Velen hebben het niet slecht, maar ik zou liever niet in hun schoenen staan, vooral van hen die het echt slecht hebben.
Maar dat neemt niet weg dat het leven duurder is geworden, dus je wel alles goed moet kunnen berekenen om uit te komen iedere maand.
Sentiment....terug denken aan vroeger, gevoel, enz. Het is maar hoe je het woord uitlegt. ++ en -- doe jij zakelijk gezien ook iedere dag, zakelijk denken komt ook ergens een stuk gevoel bij....want voelt het niet goed, dan ga je de deal ook niet aan.
Mijn sentiment is anders, ik begrijp je wel, maar wil het geen sentiment noemen maar: oogkleppen af en om me heen kijken naar hen in mijn omgeving.
Wat ik dan doe met wat ik zie noem ik ook geen sentiment.

Maar los van dit alles...in 2011 krijgen velen het minder goed.

Voor komend jaar heb ik zakelijk een kleine plus geprognotiseerd, dat komt omdat we een organisatie zijn, die altijd al erg scherp op kosten hebben gelet. Nu en in het verleden. daardoor is onze slagkracht nog steeds goed.

Echter net als afeglopen jaar (welke beter is dan 2009) zullen we echter alle zeilen weer moeten bijzetten om die groei te realiseren. Dat we nog niet uit de crisis zijn is ook nog wel duidelijk, in mijn beleving gaan we niet nog dieper, maar zullen we nog een tijdje op een laag niveau blijven hangen.

Mijn Porsche blijft en krijgt zelfs een upgrade, zie projecten. We moeten met zijn allen namelijk wel geld uit moeten blijven geven!

Volgens mij is er in Nederland (en eigenlijk heel West-Europa) een structureel probleem. 'Jan Modaal' verwacht; een huis met 200.000 euro hypotheek te kunnen betalen, iedere 5 jaar een nieuwe middenklasser te kopen/leasen, liefst 2 keer per jaar op vakantie, hele gezin een laptop en mobieltje, een redelijk pensioenopbouw, goedkope gezondheidszorg etc...

Met alle respect voor 'Jan Modaal' maar gezien zijn/haar kennis, ervaring, verwachtingen en inzet gaat dit niet goed komen.

Met alle respect, maar iets te kort door de bocht, wat mij betreft.

@Sigrid, je hebt gelijk. Voor Jan '2-3' x modaal 'mutatis mutandis' hetzelfde

Maar in de kern is het wel een feit.

We hebben decennia achter de rug waar veel vanzelfsprekend leek te zijn. En nu wordt het als zodanig beschouwd.

Kijk naar de ophef over werken tot je 67e... Ik vind wat dat betreft het stukje uit de NRC treffend.

"Iedereen" vindt dat hij recht heeft op wat een ander ook heeft. Alleen klopt dat ergens niet. Ik heb een paar keer op t.v. van die programma's gezien waar werd uiteengezet hoe zwaar armoede in NL is. Om een voorbeeld te noemen: kind van een jaar of 12 legt uit dat moeders soms zelfs geen geld heeft voor benzine.

Het spijt me, maar ik haak af als iemand die al jarenlang geen baan heeft klaagt dat de auto eigenlijk iets te duur voor haar wordt.

Ik loop er iig niet van weg.

Wie heeft er nu oogkleppen op?

Wat dacht je van de volgende (meegemaakte) discussie tussen 2 pubers in de tram: Nah man echt belachelijk nu mag ik van mijn moeder nog maar voor € 25 bellen per maand omdat het slechter gaat. Echt belachelijk man, moet je niet pikken man. En diezelfde pubers moeten straks in concurrentie met Aziaten die minder verwend zijn en voor minder keihard willen werken.

Nee 2011 is voor velen nog maar het begin van minder. We zullen ons continu moeten aanpassen aan andere omstandigheden. Iedereen is eigenlijk ondernemer. Je moet investeren in de BV-ik door studie, netwerken etc.

Ik hou alle parameters wel een beetje in de gaten maar niet dusdanig dat ik daar een redelijk oordeel over kan vellen en zal me dus moeten toeleggen op mijn bedrijfstak: woning makelaardij en MKB.

Er van uitgaande dat we niet nog een land in de problemen krijgen in de Euro zone, want dan hebben we met zijn allen wel een heel groot probleem, denk ik dat komend jaar het moeilijkste jaar gaat worden.
Daarmee doel ik zozeer nog niet op de prijzen (we hebben nu ca. 13% te pakken en er komt nog een procent of 8-10 bij volgens mij) maar meer op de omloopsnelheid.
De particuliere woningmarkt zit over de hele linie toch redelijk op slot met voornamelijk lange verkooptermijnen. De reden hiervan is dat met name aan de onderzijde van de markt de zaak niet op gang komt. Er is bij deze kopers een enorme onzekerheid (baan, toekomst & huizenprijs) en het aanscherpen van de NHG normen doet daar nog een duit in het zakje bij. Het gemiddelde jonge stel kan in 2011 ca. 50 K minder uitgeven aan het eerste huis en dat zal invloed hebben op de woningprijs. Aan de onderzijde van de markt zal dus beweging moeten komen om de rest van de markt ook vlot te trekken.
De lage omloopsnelheid en de hogere verkoopkosten zullen er toe bijdragen dat we denk ik in 2011 afscheid gaan nemen van 20 -25% van het aantal makelaarskantoren.......
Voor een verbetering van de woningmarkt zal het vertrouwen in de toekomst weer flink op gang moeten komen en dat zie ik in 2011 nog niet gebeuren.

Ik ook niet.
En mijn zoon van 8 krijgt onder geen beding een telefoon voor flauwekul gesprekken en ook niet voor serieuze zaken. Stapt hij maar op de fiets naar z'n vriendjes en komt thuis overleggen. Hij wil ook graag iedere vakantie weg, nou zolang er geen geldboom in de tuin staat gaat dat echt niet gebeuren. Dat wordt hem dan ook al vanaf jongs af aan verteld. Maar veel ouders zeggen, ach vooruit, koop ik toch dat ene nog voor je. Ja, zo blijf je aan de gang en leert niemand grenzen.
Dat iedereen alles wil hebben en krijgt/koopt is ook een kwestie van opvoeden of er bij willen horen. Heb zelf de meest simpele gsm die er bestaat. Waarom, hoef zakelijk niet bereikbaar te zijn. De rest belt me maar lekker thuis, wil niet 24 uur bereikbaar zijn, alleen in noodgevallen. Mijn nummer is dus niet beschikbaar voor velen.
Ben een intensieve spaarder en belegger geweest vanaf heel jong en kan daar nu enorm van profiteren in het dagelijks leven.
Maar niet iedereen heeft kennis/inzicht of kan begrijpen wat er zich allemaal economisch afspeelt.
Zoals DS aangeeft, men is gaan leven naar een bepaalde norm, die toen al te hoog was en nu moet men terug naar minder. Je moet, maar je doet het niet en dan begint de ellende. Nee, heb totaal geen probleem met het feit dat je moet leven naar wat je hebt of verdient met werken of wat dan ook. Zie ook programma's op t.v. en denk dan, hoe is het mogelijk dat je dat als mens niet ziet aankomen. En werken voor je geld, inderdaad. Maar als je dan het verhaal ergens anders van barolo leest, dan denk ik wel eens, hoe krijgt iemand het voor elkaar om zoveel geld te hebben maandelijks zonder dat er ook maar één persoon bij de belastingdienst of uitkeringsinstantie denkt: hier klopt iets niet.
Er kan heel wat gesnoeid worden, op/in alle lagen. Maar ergens is voor mij een grens. Die auto is niet nodig gemiddeld, dus ook geen overige kosten daarvoor. Maar het is wel makkelijk praten voor iemand die wel een auto voor de deur heeft staan(meerderen zelf, zoals ik) en geen financiele problemen heeft.
Eigen schuld, dikke bult gaat voor een x% op van de mensen,maar niet voor iedereen.

Sigrid, jij hebt em door! alsof ik mijn eigen vrouw hoor praten

Ach, mijn zoon van 9 heeft een Iphone.
Gaat prima.
Alleen die Apps zijn soms wat duur, maar die betaalt ie af met wat klusjes.

Het is nooit makkelijk praten. Ik heb er ook voor moeten werken en ik werk er gewoon nog steeds iedere dag voor. Het komt slechts een enkeling aanwaaien.

En natuurlijk zijn er mensen die niet in staat zijn om voor hun eigen inkomen te zorgen, maar meestal hoor je die niet zo piepen. Althans, dat is mijn ervaring.

Het grootste probleem is dat mensen zijn gaan leven naar hun inkomen of zelfs daarboven. Dan is iedere tegenslag een stap achteruit zetten.

Als je in de goede tijden een buffer maakt, dan hoeft die stap achteruit niet. Ieder zijn keuze en iedereen moet leven met de gevolgen van zijn keuzes.

Hier nog één .....alleen met een samsung ..

Als je vindt dat je kind wel een Iphone of wat dan ook mag hebben, prima, ik vind het overbodig tot nu toe. En zeker geen instrument om je op de toekomst voor te bereiden, dat kan ook zonder zo'n ding.
@DS, gemiddeld moet iedereen keihard werken. Maar de één verdient nou eenmaal meer dan de ander. Dat kan zijn vanwege doorzettingsvermogen, maar dat kan ook zijn omdat je geboren bent met een iets makkelijker te ontwikkelen IQ. We hebben alle beroepen nodig in de wereld, maar met meer scholing(omdat je dat kunt) heb je vaak meer keuze en meer inkomen. En de kans voor het aanleggen van een buffer.
Hoogbegaafd is niet noodzakelijk, maar we hebben nou eenmaal niet allemaal een VWO diploma met een studie daarbij. Met een veel lager inkomen bouw je minder makkelijk een flinke buffer op. En die buffer is er dan ook vaak voor de wasmachine die kapot gaat en niet zozeer voor de geneugten van het leven.
Ken ook genoeg ondernemers die lager geschoold zijn en het goed doen. Maar het moet wel in je zitten om bepaalde vakken te kunnen beoefenen. Voor mij zou het ondernemerschap één groot drama zijn. Niet mijn ding.
Maar ik heb dan ook heel lang mijn vinger op m'n knip gehouden, totdat ik dacht: ik leef nu, verlies te veel mensen om me heen van mijn leeftijd en ga nu genieten en niet alles tot "later" bewaren. En ik GENIET er van, met dat af en toe veel te grote gat in mijn hand.

Maar hoe meer geld je verdient, hoe groter je buffer moet zijn. Om meerdere redenen (w.o. WW is relatief lager bij hoger inkomen, vaste lasten nemen toe, enz. enz.).

En in de bijstand is een buffer lastig aan te leggen (niet onmogelijk), maar je kan vanuit die positie niet verder zakken, dus is er ook eigenlijk geen buffer meer nodig.



Bijzondere bijstand... En voor wie meer heeft: tsja... die kan dus een beetje opzij zetten en dan red je die wasmachine wel. Met 50 euro in de maand kun je dat soort zaken best opvangen en zelfs in de bijstand heb je ongeveer 50 euro in de maand naar vrij inzicht te besteden (b.v. roken, huisdier...).



Heel belangrijk om te genieten. Maar teveel mensen denken dat dat van geld afhankelijk is.

En natuurlijk kan ik mijzelf dingen premitteren die velen zich niet kunnen permitteren. En in die zin kun je zeggen "makkelijk praten". Maar iedereen heeft zijn eigen probleempjes. Ook ik. En nee, dan heb ik het niet over mijn ziekelijke eigenwijsheid (dat is alleen maar lastig voor mijn omgeving), maar b.v. over het feit dat ik iedere dag fiks last heb van mijn rug. Daar kun je over klagen. Je kan zelfs kiezen om de route van handje ophouden te bewandelen. Of je kiest voor pijnbestrijding en te accepteren dat je nu eenmaal pijn hebt en daar verder geen misbaar over te maken en gewoon door te werken.

En dan moet je een beetje lachen om een buurman die klaagt dat het oneerlijk is verdeeld met rijkdom... als die persoon in de WAO zit vanwege zijn rug, maar met zijn rug werkzaamheden in de tuin doet die ik absoluut niet kan. En dan ook nog postbode geweest zijn, maar op naam van zijn dochter folders rond brengen.

Gelukkig zijn we al lang geleden verhuisd, maar mijn ervaring (en niet alleen op basis van genoemd voorbeeld) is dus: wie piept heeft het doorgaans zo slecht nog niet. Het is net als met een blessure op het veld: als de voetballer rolt over het veld valt het wel mee. Ligt hij roerloos, dan wordt het tijd voor een brancard.

Waarvan akte!

Huuh DS ik ben het een keer met je eens !!!!!

Eens, genieten is niet afhankelijk van geld, maar kan het (soms) wat leuker maken.
En ik werk ook, al zou ik me sinds 1992 waarschijnlijk af hebben kunnen laten keuren voor (mijn) werk, maar dat doe ik niet. Zit niet in mijn systeem, maar slik wel medicijnen om me op de been te houden.
Wat dat betreft heb ik zo'n overbuurman. Al jaren afgekeurd, dik huis(ja, verschillende maten huizen in de straat), altijd in de tuin aan het werk, het huis aan het schilderen, ieder weekend naar de camping,enz, maar wel afgekeurd als bloemschikker en nooit wat anders gaan doen. Alles hebben ze wat je maar bedenken kunt, maar ik zou zo niet willen leven. En helaas genoeg anderen wel.
En die buffer, ja die moet je groter maken als je dezelfde levensstijl wilt behouden. Ik zou m'n huis ook niet graag kwijtraken, maar verder kan het stuk een minder zonder ongelukkig te zijn/worden.

Met het risico filosofisch te worden, maar 't kan bij verreweg de meesten een stuk minder zonder ongelukkig te worden ; wanneer je iets gaan mankeren besef je pas hoeveel waarde je altijd hebt gehecht aan dingen waarvan je dacht dat deze belangrijk waren.