Michiel Mol (je weet wel, die bij de MediaMarkt ruimtevluchtjes verkoopt)
complete artikel (sorry, zonder opmaak van de betreffende webpagina geschraapt):
‘Ooit hoop ik hersenexpert te worden’
Aerden, O.
zaterdag 03 november 2012, 00:00
Michiel Mol casht binnenkort bij de verkoop van internetbedrijf Lost Boys, waarvan hij mede-oprichter was. Hij was ook al drijvende kracht achter Formule 1-team Force India. Tegenwoordig is hij bestuursvoorzitter van Space Expedition Corporation. Dat bedrijf biedt vanaf 2013 commerciële ruimtevluchten, met een raketachtig vliegtuigje. Tekst Onno Aerden, fotografie Ilya van Marle/HH
Een uur de ruimte in, daar is een markt voor? ‘Zeker. 175 mensen hebben de afgelopen anderhalf jaar een ticket gekocht van $ 95.000 om dat avontuur te gaan beleven; we liggen voor op schema. We gaan straks vliegen vanaf Curaçao en ook vanaf de productiesite in de Mojavewoestijn, zo hebben we onlangs besloten. Na afloop ben je officieel astronaut, met insigne en al.’
Wie zijn die mensen? ‘Behalve miljonairs en playboys uit Azië en Rusland, vooral veel luchtvaartfanatici: piloten, zweefvliegers, mensen die jaren sparen om een droom uit te laten komen. Verder een groep die wij “extremists” noemen: mensen die al op de Noordpool zijn geweest of de Himalaya hebben beklommen. Voor hen is dit “the next big thing”. En ten slotte senioren die nooit hadden gedacht ooit in hun leven deze kans te krijgen. Een bont gezelschap, merken we op gezamenlijke wereldwijde party’s, maar ze vinden elkaar meteen in een enorme passie voor “the world up there”.’
Ligt u er wakker van? ‘Als ik wakker zou liggen van alles wat fout zou kúnnen gaan, zou ik nooit meer slapen. Dus: nee. Het is wel heel spannend om straks duizenden mensen de ruimte in te sturen. Het komt nu ook dichtbij: eind dit jaar presenteren we het eerste ruimtevaartuig met een geweldig feest, samen met onze eerste lichting astronauten in spe. De raket, die behalve de piloot één passagier kan vervoeren tot 103 kilometer hoogte, is ons eigendom, maar door echte Amerikaanse “rocket scientists” ontwikkeld. Een droom die uitkomt voor een jongen die op zijn tiende al de Teleac-cursus Ruimtevaart op tv volgde.’
Waar ligt u wel wakker van? ‘Tijdens mijn scheiding van mijn vrouw Paulien Huizinga heb ik wel liggen woelen. Maar ik heb de balans teruggevonden; ik ben heel gelukkig met mijn huidige vriendin, Marlous. Met de kinderen gaat het goed, dat is het belangrijkst.’
Leeft u gezond? ‘Ik eet zo veel mogelijk biologisch. En het scheelt dat ik niet van zoete dingen houd. Chocola, ijs — niet aan mij besteed. Een biertje overigens wel, daar moet ik soms op letten. Gelukkig heb ik een personal trainer die me twee keer per week afbeult. Daar ga ik telkens met frisse tegenzin naartoe, maar na afloop ga ik fluitend over straat.’
U raakt alles kwijt. Hoe begint u opnieuw? ‘Alles wat ik van jongs af aan heb gedaan, heeft te maken met twee passies: ondernemen en snelheid. Maar goed, iets anders. Dan: nanotechnologie. Dat boeit me extreem, dat is de toekomst. Of, de hersenen. Daar zou ik zo graag veel meer van willen weten. Ondernemer in ruste Bodo Douqué, ooit vermogend geraakt met de verkoop van computerbedrijf Uniface, is op latere leeftijd wereldwijd vermaard hersenexpert geworden. Dat hoop ik ook ooit te gaan doen.’
Wat wilt u liever niet in uw cv zetten? ‘Het rampjaar 2007, het jaar dat ik door Victor Muller in het Spyker-avontuur ben getrokken. Ik wilde te graag, heb van tevoren niet in de boeken gekeken van die club. Een en al ellende. Tóén lag ik veel wakker! Al heb ik mijn pakket achteraf gezien op tijd verkocht en heb ik de Formule 1-racestal door kunnen ontwikkelen tot Force India. Dat doet het dit jaar beter dan ooit. Maar Muller, die spreek ik niet meer.’
Op wie zou u willen lijken? ‘Ik bedacht laatst dat ik wel een dagje zou willen ruilen met Usain Bolt. Even de allersnelste mens op aarde zijn, hoe cool is dat?’
Tafel voor vier, de wijn vloeit rijkelijk. Wie vraagt u? ‘Overdag drink ik koffie met Jan en alleman, maar de avond blijft gereserveerd voor de mensen van wie ik houd. Zo’n netwerker ben ik helemaal niet. Dus mag ik overslaan? Als ik drie vrienden noem, zou ik er ook heel veel níet noemen.’
Het allesbeslissende moment uit uw carrière? ‘We waren acht jaar bezig met Lost Boys, er werkten een paar honderd man. Steeds vaker kreeg ik als eigenaar en ceo te maken met personeelsgedoe: RSI-arm, een oom die doodging, drie euro meer salaris. Ik heb lang gedacht dat het er allemaal bij hoorde. Tot ik ontdekte dat er zoiets bestaat als een manager: iemand die dat soort dingen juist leuk vindt. Toen Piet-Hein Houx één dag directeur was, besefte ik: zó moet het natuurlijk.’
Dierbaar ding? ‘Toen mijn vader (Jan Mol, medeoprichter van Volmac — red.) laatst zeventig werd, vierde hij dat met familie en vrienden een week lang in Las Vegas. Hij vindt mensen van zijn eigen leeftijd maar oude zakken, dus waren vooral mijn vrienden mee, haha. Bij het gokken had ik zowaar geluk. Van de weekopbrengst kon ik een tijdje naar Albert Heijn, óf een horloge kopen: een IWC Big Pilot Limited Edition, alleen te koop in Vegas. Er zijn er vijftig van. Ik wilde per se nummer 21: ik had namelijk gewonnen met blackjack.’
Heimelijk genoegen? ‘Wat ik weleens doe, of eh, deed: met een van mijn sportauto’s, die een nogal afgetekende race-brul kan voortbrengen, zondagochtend vroeg uit Blaricum naar Amsterdam rijden. En dan oprijden tot aan de stoplichten vlak voor de Piet Heintunnel, in Oost — een van de langste tunnels van Nederland. En dan bij groen, zo hard mogelijk de tunnel in. Raampje een beetje open, voor het geluid. Eerst een keer redelijk rustig erdoorheen, draaien en terug. En als er geen politie was, een keer of vijf op volle snelheid. In mijn eentje, totdat ik het vertelde aan mijn vrienden. Toen wilden ze allemaal een keer meerijden.’
Bent u bang voor de dood? ‘Ergens wel ja. Ik geloof niet in een hiernamaals. Het is in één keer: weg. Ik hoop dat het nog heel lang duurt, want ik ben gek op het leven. Laten we er maar over ophouden.’
cv
Michiel Mol
Geboren: 4 augustus 1969, Delft
Opleiding: 1987-1992 wiskunde en informatica Universiteit Leiden
Bedrijven: 1990-nu The Communication Company; 1993-nu Lost Boys; 2001-2008 Guerrilla Games; 2002-nu Media Republic; 2008-nu Force India Formula 1; 2010-nu Space Expedition Corporation (SXC)
Victor Muller, die spreek ik niet meer
)
